vidu ankaŭ la klarigojn
barakt·/·i

barakt·i

   (ntr)

   1.
          Fort·e {sku·i} , mov·i la membr·ojn, lukt²·ant·e por si·n liber·ig·i: kiam
          li ŝi·n sub·akv·ig·is, […] ŝi barakt·is sub li·aj man·oj ; kiam oni
          sid·ig·is li·n sur la herb·o inter la flav·aj flor·oj, li laŭt·e
          ek·rid·is de ĝoj·o, barakt·is per la pied·et·oj, rul·is si·n sur la ter·o
          ; moment·e ili tiel barakt·is en ekstaz¹·o kontraŭ […] la am·o, kiu
          puŝ·is unu al la ali·a ; barakt·i kiel fiŝ·o ekster la akv·o .
          {sving·i} , {tord·iĝ·i} , {kontraŭ·star·i} , {mal·ced·i} , {rezist⁴·i} ,
          {lukt²·i}

   2.
          Fort·e {pen·ad·i} : barakt·i kontraŭ mal·facil·aĵ·oj, kontraŭ la
          cirkonstanc·oj; en ŝi·a kap·o barakt·is nov·a demand·o, kiu komenc·e
          konsist·is nur el la mal·long·a vort·o: kial ? ni dev·as oft·e barakt·i
          pen·e por ricev·i, kvazaŭ hund·oj sub la tabl·o, kelk·ajn pan·er·et·ojn
          de oficial·a sub·ten·o ; li ĉiam barakt·is por per·labor·i sufiĉ·on ;
          UEA barakt·is pro mank·o de financ¹·aj rimed·oj ; la pastr·o barakt·is
          dum la tut·a nokt·o, serĉ·ad·is, dub·is, ribel·is, maten·e li
          konsol·iĝ·is .

   [artikol-versi⁹·o: 1.27 2023/10/29 19:11:00 ]
     __________________________________________________________________