barbarism⁽⁺⁾·/·o

barbarism⁽⁺⁾·o

   1.
          Uz⭑·o de⭑ vort⭑·o ne⭑ ekzist⭑·ant·a en⭑ la⭑ lingv⭑·o aŭ⭑ ne·bezon⭑·a prunt⭑·o de⭑
          ali⭑+lingv⭑·a vort⭑·o: la⭑ termin⭑·o „konkordanc⁽⁺⁾·o“ ne⭑ est⭑·as komputik⁽⁺⁾·a
          barbarism⁽⁺⁾·o sed⭑ „kvazaŭ⭑-fundament⭑·a“, ĉar⭑ filolog¹·oj uz⭑·is ĝi·n por⭑
          si⭑·aj per·man⭑·e prezent⭑·it·aj list¹·oj, inkluziv²·e Zamenhof⭑·o por⭑ si⭑·a
          „ekzempl⭑·ar·o“ da⭑ proverb⭑·oj kaj⭑ idiotism³·oj . {neologism²·o^2}

   2.
          Fremd⭑·e influ⭑·it·a, kontraŭ·gramatik⭑·a konstru⭑·o de⭑ vort⭑·o aŭ⭑ esprim⭑·o:
          form⭑·oj kiel⭑ „  “, „  “ ktp. est⭑·as simpl⭑·aj
          barbar¹·ism·ism·oj ; la⭑ angl⭑·a barbarism⁽⁺⁾·o „  “ est⭑·as perfekt⭑·e
          kompren⭑·ebl·a en⭑ la⭑ senc⭑·o „mal·bon⭑·a“ . {solecism²·o}

   Rim.: Oni nom⭑·as {barbarism⁽⁺⁾·o} ankaŭ⭑ ideologi⁹·on baz¹·it·an sur⭑ sen·kompat⭑·ec·o.

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.26 2023/10/14 08:39:48 ]
     __________________________________________________________________