bard¹·/·o

bard¹·o

   1.
          Ĉe⭑ la⭑ antikv⭑·aj kelt¹⁰·oj {poet¹·o} , komisi⭑·it·a pri·kant⭑·i la⭑ hero⭑·aĵ·ojn:
          la⭑ bard¹·o, du⭑·on·e muzik⭑·ist·o kaj⭑ du⭑·on·e milit⭑·ist·o, kiu part⭑·o-pren⭑·is
          en⭑ la⭑ milit⭑-ir⭑·o kaj⭑ est⭑·is vid⭑·ant·a atest⭑·ant·o de⭑ la⭑ far⭑·oj, kiu·jn li
          prezent⭑·is, kant⭑·is al⭑ ili kant⭑·on, kiu glor⭑·is ili⭑·ajn grand⭑·ajn
          milit⭑·ajn ag⭑·ojn ; li⭑·a tut⭑·a verk⭑·ar·o re·spegul⭑·as kaj⭑ eĥ⭑·as la⭑ etos⁹·on,
          spirit⭑·on kaj⭑ tradici¹·on de⭑ la⭑ antikv⭑·aj bard¹·oj de⭑ la⭑ verd⭑·a insul⭑·o,
          sed⭑ sam⭑+temp⭑·e ĝi simpl⭑·e kaj⭑ mal·tro⭑·ig·e pri·skrib⭑·is la⭑ sever⭑·an kaj⭑
          sen·kompat⭑·an viv⭑·on kaj⭑ la⭑ irland⁸·ajn kamp⭑·ar·an·ojn .

   2.
          Pra⭑·a naci⭑·a {poet¹·o} : ben⭑·it·a jam⭑ est⭑·u tiu popol⭑·a bard¹·o, kiu, la⭑
          unu⭑·a, per⭑ orel⭑·o de⭑ geni¹·o, aŭd⭑·is en⭑ profund⭑·a kor⭑·o de⭑ l'⭑ hom⭑·ar·o la⭑
          sopir⭑·on al⭑ hel⭑·a lum⭑·o de⭑ frat⭑·ec·o ; [jen⭑] kun⭑ kant⭑·o nov⭑·aj bard¹·oj
          paŝ⭑·os jam⭑ sur⭑ ni⭑·a ter⭑·o kaj⭑ vi·n aŭd⭑·os kaj⭑ vi·n laŭd⭑·os, sonor⭑·il·oj
          de⭑ vesper⭑·o ; li pov⭑·us bat⭑·i la⭑ kap⭑·on de⭑ la⭑ bard¹·o per⭑ gitar⭑·o pro⭑
          koler⭑·o ;  est⭑·is person⭑·o, hav⭑·ant·a mult⭑·eg·ajn
          merit⭑·ojn antaŭ⭑ ni⭑·a mov⭑·ad·o – scienc⭑·ist·o, public⁽⁺⁾·ist·o,
          propagand¹·ist·o, stil⭑·ist·o, eĉ⭑ bard¹·o-kant⭑·ist·o . {skald⁽⁺⁾·o} , {aed⁽⁺⁾·o} ,
          {trobador⁽⁺⁾·o} , {menestrel⁽⁺⁾·o} , {rapsod⁽⁺⁾·o}

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.28 2023/10/29 19:11:00 ]
     __________________________________________________________________