bezon⭑·/·i

bezon⭑·i

   (tr)

   1.
          {Mal·hav⭑·i} io·n neces⭑·an: mi ja⭑ bezon⭑·as manĝ⭑·i ; ŝi bezon⭑·as nur⭑
          ripoz⭑·on ; ĉiu bezon⭑·as ali⭑·ajn ; kiu bezon⭑·as mon⭑·on, ne⭑ hav⭑·as
          apetit¹·on, vek⭑·iĝ·as subit⭑·e dum⭑ la⭑ dorm⭑·o . {dezir⭑·i} .

   2.
          Est⭑·i en⭑ stat⭑·o postul⭑·ant·a io·n kiel⭑ neces⭑·an, laŭ·cel⭑·an aŭ⭑ util⭑·an,
          pro⭑ iu esenc⭑·a kaŭz⭑·o pli⭑ grav⭑·a ol⭑ simpl⭑·a kapric⭑·o aŭ⭑ dezir⭑·o:
          bezon⭑·i ripoz⭑·i, ir⭑·i, trink⭑·i; ni antaŭ⭑ ĉio bezon⭑·as plej⭑ sever⭑·an
          unu⭑·ec·on ; ni reciprok⭑·e ni·n kon⭑·as, klar⭑·ig·on ne⭑ bezon⭑·as ; pri⭑ tio
          ĉi⭑ ni propr⭑·e ne⭑ bezon⭑·us parol⭑·i ; pek⭑·on serĉ⭑·i oni ne·bezon⭑·as ; tio
          bezon⭑·ig·as mult⭑·e da⭑ temp⭑·o; la⭑ vort⭑·o "bezon⭑-est⭑·i" est⭑·as kun·met⭑·it·a
          tut⭑·e regul⭑·e. {mal·hav⭑·i} , {neces⭑·ig·i} , {postul⭑·i} .

bezon⭑·o

   1.
          Sufer⭑·o pro⭑ mank⭑·o de⭑ io neces⭑·a: kiu tro⭑ bezon⭑·as, tiu leĝ⭑·on ne⭑
          kon⭑·as ; bezon⭑·o est⭑·as plej⭑ fort⭑·a ordon⭑·o.

   2.
          Stat⭑·o, kiu postul⭑·as io·n, kiel⭑ neces⭑·an, laŭ·cel⭑·an aŭ⭑ util⭑·an:
          klar⭑·ec·o est⭑·as bezon⭑·o de⭑ normal¹·a spirit⭑·o; en⭑ okaz⭑·o de⭑ bezon⭑·o ; la⭑
          uz⭑·ad·o akuzativ⭑·on en⭑ kaz⭑·o de⭑ sen·bezon⭑·o .

   3.
          {Bezon⭑·aĵ·o} : hav⭑·i grand⭑·ajn, mal·mult⭑·ajn, moder⭑·ajn bezon⭑·ojn; La⭑
          bezon⭑·oj de⭑ l'⭑ kort⭑·eg·o est⭑·is mal·avar⭑·e pro·vizit⭑·aj .

bezon⭑·a

          Bezon⭑·at·a, hav⭑·end·a por⭑ iu cel⭑·o: Ĉu⭑ lingv⭑·o inter·naci⭑·a est⭑·as
          bezon⭑·a? ; por⭑ vin⭑·o bon⭑·a ŝild⭑·o (reklam¹·o) ne⭑ bezon⭑·a; kiu avid⭑·as
          pli⭑ bon⭑·an, perd⭑·as plej⭑ bezon⭑·an ; ŝpar⭑·u kiam⭑ bon⭑·e, vi hav⭑·os kiam⭑
          bezon⭑·e ; la⭑ aĵ⭑·ojn tut⭑·e sen·bezon⭑·ajn mi simpl⭑·e for·ĵet⭑·is, dum⭑ la⭑
          aĵ⭑·ojn ja⭑ bezon⭑·ajn, sed⭑ ĉi⭑-vintr⭑·e ne⭑ bezon⭑·at·ajn mi met⭑·is en⭑ la⭑
          kamer⭑·on; 5 jar⭑·oj est⭑·is bezon⭑·aj por⭑ venk⭑·i ili·n. {util⭑·a} ,
          {neces⭑·a}

bezon⭑·aĵ·o

          Io hav⭑·end·a kiel⭑ neces⭑·a, laŭ·cel⭑·a aŭ⭑ util⭑·a: {bezon⭑·o^3} : vintr⭑·aj
          bezon⭑·aĵ·oj .

sen·bezon⭑·a

          Ne·bezon⭑·at·a, ne·neces⭑·a: mult⭑·o da⭑ vort⭑·oj far⭑·iĝ·as tut⭑·e sen·bezon⭑·a por⭑
          lern⭑·ad·o ; oni ne⭑ dev⭑·as ĵur⭑·i sen·bezon⭑·e ; ordon⭑·i, ke⭑ oni ne⭑
          turment⭑·u la⭑ hom⭑·ojn sen·bezon⭑·e ; kiu vol⭑·os kontraŭ·batal⭑·i tiu·n
          natur⭑·an ir⭑·ad·on, nur⭑ perd⭑·os sen·bezon⭑·e si⭑·ajn fort⭑·ojn .

viv⭑+bezon⭑·aĵ·o

          {Viv⭑-neces⭑·aĵ·o} : la⭑ Komerc⭑·a Ministeri⁸·o daŭr⭑·e regul⭑·ig·as la⭑
          merkat⁴·on de⭑ viv⭑+bezon⭑·aĵ·oj . {por·viv⭑·aĵ·o} , {viv⭑-pan⭑·o}

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.121 2023/10/29 19:11:01 ]
     __________________________________________________________________