bivak¹·/·o

bivak¹·o

   1.
          Nokt⭑·a halt⭑·o de⭑ soldat⭑·oj aŭ⭑ promen⭑·ant·oj por⭑ ripoz⭑·i sub·ĉiel⭑·e, sen⭑
          tend⭑·oj: {bivak¹-fajr⭑·o} ; ĉe⭑ iu mont⭑-fend⭑·o inter⭑ du⭑ rok³·oj oni
          konduk⭑·is la⭑ etap⁸·ul·ojn el⭑ la⭑ akv⭑·o kaj⭑ far⭑·is bivak¹·on ĉe⭑ la⭑ bord⭑·o .

   2.
          Lok⭑·o de⭑ tia halt⭑·o: ni viv⭑·as ĉi⭑ tie, kvazaŭ⭑ en⭑ bivak¹·o ; van⭑·e
           atend⭑·is la⭑ du⭑ kun·ul⭑·ojn en⭑ bivak¹·o . {kamp⭑·ad·ej·o} ,
          {tend⭑·ar·o^1}

bivak¹·i

   (ntr)

          Pas⭑·ig·i nokt⭑·on bivak¹·e: la⭑ serv⭑·ant·oj de⭑ mi⭑·a sinjor⭑·o bivak¹·as sur⭑ la⭑
          kamp⭑·o ; mi ŝvit⭑·as kiel⭑ ĉeval⭑·aĉ·o! ĉu⭑ ni bivak¹·u ? kiam⭑ ven⭑·is
          vesper⭑·o ili bivak¹·is apud⭑ la⭑ River⭑·o de⭑ Sen·zorg⭑·o .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.28 2023/10/29 19:11:02 ]
     __________________________________________________________________