vidu ankaŭ la klarigojn
bol·/·i

bol·i

   (ntr)

   1.
          (Pri flu·aĵ·o) Est·i en stat·o de gas·iĝ·o, svarm¹·a form·iĝ·o de vapor·aj
          vezik·et·oj, krev·ant·aj ĉe la supr·aĵ·o: sub atmosfer¹·a prem·o pur·a
          akv·o bol·as je 100°C; li blov·is sur la flam·ojn kaj baldaŭ la akv·o
          komenc·is bol·i ; (metonimi⁽⁺⁾·e) [dum] la tut·a tag·o la pot·o dev·is
          bol·i ; jam bol·is la samovar²·o . {ŝaŭm·i} , {vapor·i}

   2.
          Est·i en stat·o de fort·a mal·kviet·o kaj ekscit·iĝ·o: la akv·o muĝ·is,
          bol·is kaj bat·is la bord·ojn ; ĉiu hom·o est·is por li frunt·o, en
          kiu io bol·is ; bol·is terur·a tumult·o ; ĉirkaŭ Babilon⁽⁺⁾·o kaj Niniv⁽⁺⁾·o
          bol·as mov·ad·o, kiu·n oni sent·as en la tut·a Mezopotami⁽⁺⁾·o ; 
          bol·is de mal·pacienc·o ; tia est·is la batal·o, kiu bol·is en la
          anim·o de l' princ·o ; li bol·as pro re·ten·at·a koler·o ; sang·o bol·as,
          jun·ec·o petol·as . {ard³·i} , {fulm·i} , {eksplod·i}

   3.
          Est·i tre vigl·a, {fervor·i} : ŝi sent·is bezon·on ir·i, kur·i, parol·i,
          el·ig·i la tro·on da viv·o, kiu bol·is en ŝi ; la grand·a urb·o aper·is
          [kiel] abel·uj·o, en kiu mov·iĝ·is, bol·is per viv·o kaj pel·ad·o, mult·o
          da hom·aj ekzist·aĵ·oj ; ĉe la al·proksim·iĝ·ad·o de la nov·a jar·o la
          hom·ar·o bol·is de dezir·oj, sent·oj, esper·oj ; Vi kaj ŝi ekscit·e
          bol·asKiel par·' dum am·--prelud¹·' ; antaŭ~ne·long·e ja en la vilaĝ·o
          bol·is la viv·ooni ĝoj·is kaj trist⁽⁺⁾·is, nask·iĝ·is kaj mort·is,
          labor·is kaj festen·is . {ŝaŭm·i^2}

bol·o, bol·ad·o

          Ag·o bol·i: ĉe la unu·a ek·bol·o sur la akv·o ek·naĝ·as vezik·oj kiel
          fi·ŝok⁹·ul·oj ; la samovar²·o […] pov·as kant·i nur en stat·o de bol·ad·o ;
          ĉu li·an sankt·ec·on ne mal·trankvil·ig·as la bol·ad·o de Asiri⁽⁺⁾·o ? kiam
          vi kuir·as riz·on, vi re·ŝarg·as akumulator⁽⁺⁾·on post 7  8 minut·oj de
          la bol·o .

bol·ig·i

   1.
          Varm·ig·i flu·aĵ·on ĝis bol·iĝ·o (ek·bol·ig·i): far·u fajr·on kaj bol·ig·u la
          akv·on ; ŝi nun bol·ig·as iom da lakt·o por don·i al la knab·et·o, kiam
          li vek·iĝ·os ; fort·e vi bol·ig·as mi·an sang·on .

   2.
          Ten·i flu·aĵ·on bol·ant·a: bol·ig·u bon·e, ke ankaŭ la ost·oj kuir·iĝ·u ;
          oni bol·ig·os bulb·ojn kaj ali·ajn kresk·aĵ·ojn, legom·ojn ; oni
          mal·rapid·e bol·ig·as mi·n super fajr·o .

   {bol-kuir·i} , {frit¹·i}

bol·il·o

          {bol-kruĉ·o}

   Rim.: La form·obol·il·oest·as evit·ind·a pro plur⁴·aj kaŭz·oj. Unu·e, ĉar ĝi
   est·as mis·gramatik·a: tem·as pri il·o por bol·ig·i, ne pri il·o por bol·i. Kaj
   normal¹·e oni ne bol-kuir·as enbol·il·o“, sed mal·ŝalt⁹·as ĝi·n tuj post
   ek·bol·o. Du·e, la form·obol-kruĉ·oest·as mult·e pli klar·a, dum la form·oj
   simil·aj albol(ig)il·ohav·as pli abstrakt¹·an senc·on en divers·aj lingv·oj
   (ekz-e angl·a, german·a, rus·a), kaj tiu pli abstrakt¹·a senc·o kongru⁽⁺⁾·as
   ankaŭ kun la esperant·a vort-far·ad·o (tial la form·obol·ig·il·oricev·as
   tia·n ĝeneral¹·an senc·on en divers·aj verk·oj, ekz-e ĉe  kaj
    ).  pli ol tio, ankaŭ en la franc·a simil·a form·o, sed kun
   vir+genr⁹·a sufiks-variant²·o (  ) hav·as la pli ĝeneral¹·an senc·onbol·ig·il·o“!

bol·ig·il·o

          Ĉia il·o por bol·ig·i: {bol-kruĉ·o} , {bol-kaldron·o} , {samovar²·o} :
          merg⁽⁺⁾-obol²·il·o .

bol-kruĉ·o

          Vaz·o por bol·ig·i akv·on, kutim·e kun ten·il·o, kovr·il·o kaj verŝ·il·o:
          elektr¹·a bol-kruĉ·o kun aŭtomat¹·a mal·ŝalt⁹·il·o; gas+fornel⁽⁺⁾·a bol-kruĉ·o
          kun fajf·il·o.

   [artikol-versi⁹·o: 1.46 2023/10/29 19:11:02 ]
     __________________________________________________________________