bombard¹·/·i

bombard¹·i

   (tr)

   1.
          Daŭr⭑·e {kanon¹·i} io·n: ili bombard¹·os la⭑ urb⭑·on, se⭑ oni tuŝ⭑·os al⭑ la⭑
          student⭑·oj eĉ⭑ unu⭑ har⭑·on ; la⭑ blank⭑·ul·oj bombard¹·as ili·n de⭑
          aeroplan³·oj, kanon¹·as de⭑ la⭑ mar⭑·o per⭑ la⭑ alianc⁽⁺⁾·a ŝip⭑·ar·o, verŝ⭑·as sur⭑
          ili·n murd⁴·an pluv⭑·eg·on de⭑ ĉiu·j flank⭑·oj . {bomb²·i} , pri⭑ {paf⭑·i}

   2.
          Ripet⭑·e sen·pacienc⭑·ig·e direkt⭑·i postul⭑·ojn al⭑ iu: la⭑ ruĝ⭑·iĝ·o, kiu
          kovr⭑·is li⭑·an vizaĝ⭑·on […] est⭑·is eĉ⭑ pal⭑·a kompar⭑·e al⭑ tiu, kiu
          bombard¹·is li·n je⭑ tiu moment⭑·o ; bazar⭑·ul·o […] trov⭑·is si·n foj⭑·e sub⭑
          la⭑ bombard¹·ad·o de⭑ plend⭑·ant·in·o ; individu¹·aj esperant⭑·ist·oj
          bombard¹·as an⭑·ojn de⭑ la⭑ Eŭrop⭑·a Parlament¹·o per⭑ pet⭑-leter⭑·oj .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.26 2023/10/29 19:11:02 ]
     __________________________________________________________________