border⭑·/·i

border⭑·i

   (tr)

   1.

        a)
                {Garn³·i} per⭑ ornam⭑·aĵ·o rand⭑·on de⭑ vest⭑·o, tuk⭑·o: paŝ⭑·is la⭑
                nomarĥ⁽⁺⁾·oj en⭑ vest⭑·oj border⭑·it·aj per⭑ purpur⭑·aj ruband⭑·oj .
                {ĉirkaŭ·kudr⭑·i} , {pasament⭑·i} {ornam⭑·i}

        b)
                {Garn³·i} la⭑ rand⭑·on de⭑ objekt⭑·o per⭑ io: tabl⭑·o, vaz⭑·o border⭑·it·a
                per⭑ kupr⭑·a rond⭑·o ; border⭑·i trotuar⭑·on per⭑ ŝton⭑·oj .

        c)
                {orl⁽⁺⁾·i}

   2.
          Serv⭑·i por⭑ {border⭑·i ^1.a} aŭ⭑ {^1.b} :

        a)
                [la⭑ rigard⭑·o] halt⭑·is iom⭑ pli⭑ long⭑·e sur⭑ la⭑ larĝ⭑·a blank⭑·a
                ruband⭑·o, kiu per⭑ funebr⭑·a stri⭑·o border⭑·is ŝi⭑·an nigr⭑·an vest⭑·on
                ; la⭑ ĉiel⭑·o est⭑·is delikat⭑·e border⭑·it·a de⭑ la⭑ vesper⭑-ruĝ⭑·o ;
                {ornam⭑·i}

        b)
                ŝton⭑·oj border⭑·as trotuar⭑·on ; la⭑ kap⭑·ad·o-cian⁽⁺⁾·oj border⭑·is la⭑
                voj⭑·on ; tamen⭑ ties⭑ radi⭑·ant·a lum⭑·o, tra⭑ la⭑ pez⭑·a sieĝ⭑·o de⭑
                griz⭑·aj nub⭑·oj, border⭑·is or⭑+kolor⭑·e la⭑ nub⭑-pec⭑·ojn ; ili traf⭑·is
                sulk⭑·it·an, herb⭑·o-kovr⭑·it·an grund⁴·an voj⭑·on, kiu·n border⭑·is
                rubus¹·oj kaj⭑ sovaĝ⭑·aj roz⭑·oj . {rand⭑·i}

   Rim.: La⭑ senc⭑·o-vast⭑·ec·o de⭑ ĉi⭑ tiu vort⭑·o supoz⭑·ebl·e aper⭑·is pro⭑ la⭑ komenc⭑·a
   ne·koher⁹·ec·o kaj⭑ ne·preciz⭑·ec·o de⭑ la⭑ divers⭑+lingv⭑·aj traduk⭑·oj en⭑ la⭑
   Universal⭑·a Vort⭑·ar·o. La⭑ vort⭑·ar·oj ne⭑ akord¹·as inter⭑ si: kon⭑·as nur⭑ senc⭑·ojn
   ^1.c kaj⭑ ^2.b, kon⭑·as ĉiu·jn ĉi⭑-supr⭑·e don⭑·it·ajn senc⭑·ojn, sed⭑ nepr⭑·ig·as
   nuanc⭑·on de⭑ pli·fortik⭑·ig·o ĉe⭑ senc⭑·o ^1.b, for·ĵet⭑·as senc⭑·on ^1.c, supoz⭑·ebl·e
   pro⭑ ĝi⭑·a sen·util⭑·ec·o post⭑ la⭑ aper⭑·o de⭑ „orl⁽⁺⁾·i“ kaj⭑ ankaŭ⭑ senc⭑·on ^2.
   ĉi⭑-last⭑·a for·ĵet⭑·o est⭑·is far⭑·it·a tut⭑·e konsci⭑·e, kiel⭑ montr⭑·as la⭑ modif³·o de⭑
   la⭑ kab⁽⁺⁾·e-Kabe-a ekzempl⭑·o de⭑ ŝton⭑·oj border⭑·as trotuar⭑·on al⭑ border⭑·i trotuar⭑·on
   per⭑ ŝton⭑·oj. Pov⭑·as est⭑·i, ke⭑ la⭑ ĝen⭑·o de⭑ renvers⭑·ebl·a konstru⭑·o (la⭑
   instrument¹·a adjekto pov⭑·as far⭑·iĝ·i subjekt⭑·o) lud⭑·is rol¹·on en⭑ la⭑ for·ĵet⭑·o de⭑
   senc⭑·o ^2, sed⭑ tiu renvers⭑·ebl·ec·o ekzist⭑·as ankaŭ⭑ ĉe⭑ ali⭑·aj verb⭑·oj (ekz-e
   „garn³·i“, „ornam⭑·i“,...) kaj⭑ la⭑ koncern⭑·a senc⭑·o plu⭑ est⭑·as uz⭑·at·a, precip⭑·e
   en⭑ literatur⭑·a stil⭑·o.
   {kadr⭑·i} , {en·kadr⭑·ig·i} .

border⭑·o

          {Border⭑·aĵ·o} : ĉirkaŭ⭑ la⭑ apertur⁶·o [de⭑ la⭑ tunik²·o] est⭑·u teks⭑·it·a
          border⭑·o ; inter⭑ la⭑ okul⭑-glob⭑·oj kaj⭑ la⭑ ferm⭑·it·aj palpebr⭑·oj flos⭑·is
          brun⭑·aj makul⭑·oj kun⭑ fajr⭑·e verd⭑·a border⭑·o .

          Rim.: Pro⭑ la⭑ verb⭑·a karakter⭑·o de⭑ la⭑ radik⭑·o la⭑ form⭑·o kun⭑ sufiks⭑·o
          _-aĵ_ aspekt¹·as prefer⭑·ind·a malgraŭ⭑ la⭑ zamenhof⭑·ec·o de⭑ „border⭑·o“.

border⭑·aĵ·o

          Io, per⭑ kio oni border⭑·as ^1.a aŭ⭑ ^1.b; io, kio border⭑·as ^2:
          distr⭑·it·e li palp⭑·is la⭑ border⭑·aĵ·on de⭑ la⭑ ŝirm⭑·il·o-tuk⭑·o ; granit⭑·a
          border⭑·aĵ·o de⭑ trotuar⭑·o .

re·fald⭑·o-border⭑·i

   (tr)

          {orl⁽⁺⁾·i}

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.33 2024/01/31 09:22:37 ]
     __________________________________________________________________