vidu ankaŭ la klarigojn
brav·/·a

brav·a

   1.
          Lert·a kaj pret·a por kontraŭ·star·i {danĝer·o} n; {kuraĝ·a} ,
          {mal·tim·a} , sen·tim·a: brav·a hero·o ; li·aj urb·oj fal·is, kaj li·aj
          plej brav·aj jun·ul·oj ir·is al buĉ·o ; ni·a land·o venk·os, ĉar ni·a
          milit·ist·ar·o est·as grand·a kaj brav·a ; brav·a batal·ant·o kontraŭ
          plad·o bol·ant·a ; brav·a hom·o en si·a dom·o . {ne·ŝancel·ebl·a} ,
          {per·sistem·a}

   2.
          Pret·a por plen·um·i si·an dev·on, {honest·a} , {lojal¹·a} : brav·a
          vir·in·o est·as kron·o por si·a edz·o, sed sen·honor·a est·as kiel pus·o
          en li·aj ost·oj . vi el·serĉ·u inter la tut·a popol·o hom·ojn brav·ajn,
          tim·ant·ajn Di·on, hom·ojn ver+am·ajn, ne·profit+am·ajn ; brav·a hom·o,
          meti·ist·o, svat·iĝ·as al vi . {asidu⁽⁺⁾·a} , {fidel·a} , {fid·ind·a} ,
          {solid²·a^4}

brav·e

   1.
          Brav·a+manier·e: ili […] el·tir·is la tranĉ·il·ojn kaj brav·e komenc·is
          la atak·on ; li est·is soldat·o, serv·is brav·e kaj kuraĝ·e, sed post
          la milit·o li ricev·is eks·iĝ·on ; se nur vi ir·os brav·e antaŭ·en, la
          tim·ig·il·oj mal·aper·os ; fort·e ni star·u, brav·e labor·u ; li tiel
          brav·e el·lern·is parker·e si·an predik·on .

   2.
          {Bon·e} ! (por aprob·i kaj aplaŭd·i): brav·e! brav·e! ĝi est·is bon·e
          dir·it·a ; ha, brav·e, mi·a talp’! vi bon·e fos·as !

          Rim.: Foj·e oni renkont·as ankaŭ la form·onbrav·o“: brav·o! ek·kri·is
           .

brav·aĉ·a

          El·montr·ant·a tro·an, simul⁽⁺⁾·at·an brav·on: ni ne posed·as ili·an
          brav·aĉ·an mem·fid·on ; la brav·aĉ·a Faeton⁽⁺⁾·o fanfaron·is pri si·a di·a
          de·ven·o . {aplomb⁶·a} , {fanfaron·i} , {spit·em·a} , {ŝajn·ig·i}

brav·ec·o

          Sen·hezit³·ec·o antaŭ danĝer·oj  mal·facil·aj task¹·oj: per vi·a brav·ec·o
          vi gajn·is alt·an rang·on inter ni ; knab·oj sam·e kiel knab·in·oj,
          est·is eduk·at·aj al brav·ec·o, al nobl·ec·o kaj al fier·o ; li·a
          tro·brav·ec·o, kun kiu li super·fort·e ven·is ĉi tie·n, pruv·as, ke ĉi
          tiu krim·ul·o ne est·as Egipt⁽⁺⁾·an·o .

brav·ul·o

          Brav·a hom·o: li intenc·os ven·i kun […] si·aj brav·ul·oj ; li far·is
          elekt·on el ĉiu·j plej~brav·ul·oj en Izrael ; jen kia brav·ul·o vi
          est·as! li dir·is al si mem admir·ant·e si·an kuraĝ·on ; kontraŭ muŝ·oj
          brav·ul·o, kontraŭ hom·oj tim·ul·o .

brav·ul·in·o

          Brav·a in·o: est·as sci·at·e en la tut·a urb·o, ke vi est·as brav·ul·in·o ;
          brav·ul·in·o ŝi est·as, mi·a fi·lin·o, sed tiam mi aŭd·is, kiel trem·as
          ŝi·a voĉ·o .

   [artikol-versi⁹·o: 1.44 2024/02/07 09:23:30 ]
     __________________________________________________________________