vidu ankaŭ la klarigojn
bril·/·i

bril·i

   (ntr)

   1.
          El·ig·i  re·send·i hel·an lum·on: la lun·o bril·is tra la fenestr·o sur
          la mez·on de la plank·o ; fru·e maten·e […] la sun·o ek·bril·is super
          la akv·o ; la akv·o […] bril·is kiel or·o ; alt·aj blu·aj mont·oj, sur
          kies supr·oj bril·is la blank·a neĝ·o ; ek·bril·is fulm·oj unu post
          ali·a ; li·aj okul·oj bril·is […], li hav·is bel·eg·ajn long·ajn har·ojn
          ; la pland·oj de ili·aj pied·oj […] bril·is kiel hel·a pur·a kupr·o ;
          flor·oj […], ruĝ·aj kaj blu·aj, bril·is ĉe la mur·oj ; ĉe la plafon·o
          bril·is lampir·oj ; [ili] bril·is kiel diamant·oj ; ne ĉio bril·ant·a
          est·as diamant·o ; ne ĉio util·as, kio bril·as. {blink⁽⁺⁾·i} , {fajr·i} ,
          {flagr³·i} , {flam·i} , {fulm·i} , {glim·i} , {hel·i} , {lum·i} ,
          {radi·i}

   2.
          Al·tir·i la atent·on per si·a prosper·ec·o, elegant¹·ec·o, luks·o,
          sprit·ec·o: la sukces·o est·is bril·ant·a, preskaŭ ĉiu·j pag·is ; la
          ruin·ig·it·a nobel·o […] rev·is pli bril·ant·an sort·on . {flor·i^2} ,
          {juvel·o^2}

bril·o

          Hel~lum·o sen·dat·a de io: la bril·o de la lun·o ; mi vid·is kvazaŭ
          hel·eg·an bril·on, kvazaŭ fajr·on intern·e kaj ĉirkaŭ·e ; la lamp·o
          lum·as al vi per si·a bril·o ; la tut·an tag·on ni hav·is sun-bril·on ;
          rigard·u ĉi tie la bril·on de la ĉiel~ark·o ; la sun·o […] mal·lev·iĝ·is
          kaj la roz·a bril·o esting·iĝ·is sur la mar·o ; la nord·a bril·o (vd
          {nord-lum·o} ) flam·is super la glaci-mont·oj de la nord·o ; ni en·ir·is
          en preĝ·ej·on, kiu kun si·aj pentr·aĵ·oj sur or·a grund⁴·o radi·is en
          plen·a bril·o ; la bril·o de la kandel·oj ili lum·is kiel foli·oj de
          tulip·oj ; kia bril·o kaj kia bel·ec·o est·is en la salon·oj ! jun·a
          knab·in·o kun lum·ant·aj okul·oj, kun la bril·o de san·ec·o sur la
          vang·oj . {radi·o^2}

bril·a

          Bril·ant·a: jen apud ili star·is du vir·oj en bril·aj vest·oj ; neniam
          vid·i la bril·an sun·on ; mi trov·iĝ·as en la plej bril·a situaci·o ;
          ĉe la adiaŭ·o [li] don·is al ili bril·an tranĉ·il·on ; ŝi est·is
          for·port·ont·a la bril·an akv·on .

bril·et·o

          Mal·grand·a, mal·fort·a bril·o: en la orient·o montr·iĝ·is bril·et·o de
          lum·o ; super ĉio est·is ia blu·a bril·et·o ; ŝi gard·is tiu·n flam·on,
          kvazaŭ lum+bril·et·on de lamp·o sankt·a ; ŝi·aj okul·oj […] serĉ·is sur
          la vizaĝ·o de la ne·jun·a vir·in·o tiu·n bril·et·on de kor-tuŝ·it·ec·o kaj
          bon+dezir·ec·o . {alud·o} , {ek·lum·ig·i} , {glim·o} , {nuanc·o} ,
          {radi·o^5}

bril·ig·i

          Far·i bril·a: si·an ring·on li ne tro bril·ig·is ; la nigr·a mar·o lev·is
          la grand·ajn pec·eg·ojn da glaci·o alt·e supr·en kaj bril·ig·is ili·n en
          la fort·a fulm·ad·o ; ŝi·ajn bel·ajn okul·ojn bril·ig·is entuziasm·o ;
          ŝi·a vizaĝ·o re·bril·ig·is la esprim·on de la li·a ; sun-radi·o bril·ig·is
          io·n en fend·o inter du ŝton·oj . {fajr·ig·i} , {glat·ig·i} , {polur·i}
          , {spegul·i si·n}

mal·bril·a, sen·bril·a

   1.
          Kiu ne  mal·mult·e bril·as: la plej mal·bril·ajn astr¹·ojn oni
          prefer·e observ·u per et·a grand·ig·o: ali+manier·e ili simpl·e
          mal·aper·as ; tra la mal·grand·a korn·a+tavol·a fenestr·o[…] penetr·ad·is
          ekster·en sen·bril·a lum·et·o ; Ja⁽⁺⁾·nj·o sekv·is ŝi·n per si·aj sen·bril·aj
          kaj larĝ·aj okul·oj ; la lum-vaz·oj brul·is pli kaj pli mal·bril·aj kaj
          ili·a lum·o ek·puls¹·is .

   2.
          {Mal·eminent·a} , sen·efekt³·a, {sobr·a} : mi ĉiam konsider·is li·n
          mal·bril·a hom·o: lert·a mal·antaŭ la kulis²·o, sed ne apart·e
          rimark·ind·a ; orient·a Eŭrop·o ne funkci¹·is bril·e […], sam·e mal·bril·e
          labor·is sud·a Eŭrop·o . {obtuz³·a^3} , {pal·a^2} , {sen·sprit·a}

re·bril·i

          Lum·e spegul·iĝ·i: la sun·o re·bril·as en la klar·a akv·o de la river·o ;
          lum·a re·bril·o en la klar·a trankvil·a mar·o ; inter la […] kolon·oj
          brul·is la lamp·oj, kaj ili·a lum·o mal·fort·e re·bril·is de la bronz·aj
          genu·oj ; [la] flam·o re·bril·is sur ili·aj vizaĝ·oj ; [jen] re·bril·o
          de tiu fajr·o de mal·esper·aj pens·oj . {reflekt⁸·i} , {re·spegul·i}

trem-bril·i

   (ntr)

          Intermit·e ĵet·i lum+bril·et·ojn: la sun-lum·o trem-bril·is en la […]
          kupol·oj de la preĝ·ej·oj ; [li] direkt·is la okul·ojn al la mal·hel·a
          fenestr·o, sur kiu trem-bril·is re·spegul·iĝ·o de li·a kandel·o ; la
          ĉambr·on de la mal·san·ul·o inund⁴·ad·is tim·ig·a trem+bril·a lum·o ;
          sen·fin·a trem+bril·a stri·o de ŝtof·o puf³·iĝ·is kiel ond·o . {flagr³·i}

   [artikol-versi⁹·o: 1.121 2023/12/12 19:23:56 ]
     __________________________________________________________________