bru⭑·/·i

bru⭑·i

   (ntr)

   1.
          Aŭd⭑·ig·i konfuz⭑·ajn son⭑·ojn sen⭑ harmoni¹·a ec⭑·o: la⭑ vent⭑·o bru⭑·is ĉirkaŭ⭑
          li⭑·aj orel⭑·oj ; en⭑ la⭑ arb⭑·ar-pint⭑·oj […] ĉiu·j branĉ⭑·oj kaj⭑ foli⭑·oj
          bru⭑·is ; ek·bru⭑·is fort⭑·a pluv⭑·eg·o ; ek·bru⭑·is flug⭑·il·o de⭑ cign⭑·o ;
          infan⭑·oj kur⭑·is tumult⭑·e, rid⭑·is kaj⭑ bru⭑·is ; bal⭑·a muzik⭑·o bru⭑·is tra⭑
          la⭑ fest⭑·aj salon⭑·oj ; la⭑ laŭ·teg⭑·a muzik⭑·o super·bru⭑·is li⭑·an kri⭑·on ; la⭑
          stan⭑·aj soldat⭑·oj frap⭑·o-bru⭑·is en⭑ si⭑·a skatol⭑·o ; en⭑ li⭑·a kor⭑·o kaj⭑ kap⭑·o
          ĉio bru⭑·is ; ŝuld⭑·o ne⭑ bru⭑·as, tamen⭑ dorm⭑·on detru⭑·as . {silent⭑·i}
          {ĉirpi} , {klak³·i} , {knal⁽⁺⁾·i} , {krak⭑·i} , {muĝ⭑·i} , {sibl⭑·i} ,
          {tint⭑·i} , {tondr⭑·i} , {tumult⭑·i} , {zum⭑·i}

   2.
          Bru⭑·e kri⭑·i pro⭑ {koler⭑·o} , {protest¹·o} : mal·pi⭑·ul·oj […] bru⭑·is, ĵet⭑·is
          kot⭑·on sur⭑ la⭑ mur⭑·ojn de⭑ l'⭑ templ¹·oj ; kiel⭑ vi ne⭑ hont⭑·as, grand⭑+aĝ⭑·a
          vir⭑·o, tiel⭑ bru⭑·i pro⭑ kelk⭑·aj mank⭑·ant·aj buton⭑·oj !

   3.
          Klopod⭑·i por⭑ atent⭑·ig·i la⭑ publik⭑·on: ne⭑ ĉiu, kiu laŭt⭑·e bru⭑·as pri⭑
          esperant⭑·o, est⭑·as ver⭑·a spert⭑·ul·o pri⭑ ĝi ; se⭑ eĉ⭑ la⭑ tut⭑·a mond⭑·o
          bru⭑·os pri⭑ ni⭑·a afer⭑·o . {fanfaron⭑·i} , {klaĉ⁴·i} , {pretend⭑·i^2} ,
          {reklam¹·i}

bru⭑·o

   1.
          {Son⭑·o} aŭ⭑ son⭑·oj konfuz⭑·aj, sen⭑ difin⭑·it·a alt⭑·ec·o: bru⭑·o de⭑ tend⭑·ar·o ;
          Josu⁽⁺⁾·o aŭd⭑·is la⭑ bru⭑·on de⭑ la⭑ popol⭑·o ĝoj⭑-kri⭑·ant·a ; danc⭑·ad·o, muzik⭑·o
          kaj⭑ bru⭑·o ; ond⭑·o da⭑ bru⭑·o, konsist⭑·ant·a el⭑ hom⭑·aj voĉ⭑·oj, tuŝ⭑·is ŝi⭑·ajn
          orel⭑·ojn ; la⭑ kaldron⭑·oj de⭑ la⭑ ŝip⭑·o kun⭑ muĝ⭑·o kaj⭑ bru⭑·o el·las⭑·as
          vapor⭑·on ; pro⭑ la⭑ rest⭑·iĝ·o sen·ag⭑·a: soif⭑·is li bru⭑·on, batal⭑·on ; kun⭑
          bru⭑·o oni mal·ferm⭑·is la⭑ pord⭑·eg·on ; [li] ebri¹·iĝ·is kaj⭑ far⭑·is tia·n
          bru⭑·on, ke⭑ la⭑ polic⭑·ist·o admon⭑·is la⭑ pord⭑·ist·on ; klak³-bru⭑·o de⭑ la⭑
          hak⭑·il·oj .

   2.
          {Ekscit⭑·iĝ·o} , {tumult⭑·o} : la⭑ afer⭑·o jam⭑ far⭑·is mult⭑·on da⭑ bru⭑·o ; li
          viv⭑·as en⭑ ĝu⭑·o kaj⭑ bru⭑·o ; bru⭑·o potenc⭑·a, nul⭑·a esenc⭑·o ; pli⭑ da⭑ bru⭑·o
          (fanfaron⭑·ad·o) ol⭑ da⭑ far⭑·o . {frakas⭑·o} , {rumor⁽⁺⁾·o}

bru⭑·a

   1.
          Bru⭑·ant·a, {laŭ·teg⭑·a} : bru⭑·a urb⭑·o ; aŭd⭑·iĝ·as bru⭑·a voĉ⭑·o ; bru⭑·a
          inter·parol⭑·ad·o ; li ek·aŭd⭑·is bru⭑·an ton⭑·on, kiu pov⭑·is ek·tim⭑·ig·i la⭑
          kor⭑·on eĉ⭑ de⭑ plej⭑ kuraĝ⭑·a vir⭑·o ; mez⭑·e de⭑ la⭑ bru⭑·a galop¹·ad·o […] li
          turn⭑·is la⭑ vip⭑·on en⭑ si⭑·a man⭑·o .

   2.
          Ekscit⭑·ig·a, tumult⭑·a, al·tir⭑·ant·a la⭑ atent⭑·on: ŝi el·paŝ⭑·is en⭑ la⭑
          bru⭑·an, tumult⭑·an, strang⭑·an mond⭑·on ; en⭑ la⭑ bru⭑·a viv⭑·o de⭑ l'⭑ hom⭑·oj
          oni trov⭑·as tiom⭑ da⭑ saĝ⭑·o kiom⭑ da⭑ mal·saĝ⭑·o ; ŝi, mank⭑·e de⭑ pruv⭑·o, ne⭑
          pov⭑·is tio·n publik⭑·ig·i, […] tim⭑·e ke⭑ oni lanĉ⁹·us kontraŭ⭑ ŝi la⭑ tut⭑·an
          justic⁽⁺⁾·an aparat¹·on en⭑ bru⭑·a proces⭑·o pri⭑ mis·fam⭑·ig·o ; post⭑ bru⭑·a
          vent⭑·o subit⭑·a silent⭑·o . {atent⭑·o-kapt⭑·a} , {ekstravaganc⁽⁺⁾·a}

bru⭑·er·o

          {bru⭑·ant·o}

bru⭑·ant·o

          {Konsonant⭑·o} konsist⭑·ant·a el⭑ turbulent⁽⁺⁾·aj aer⭑-vibr¹·ad·oj de⭑ sen·regul⭑·a
          period¹·ec·o (ekz-e _s, ŝ, ĉ, f, ĥ, p, t, k_): ĉe⭑ artikulaci⁽⁺⁾·o de⭑
          bru⭑·ant·o okaz⭑·as strikt⁽⁺⁾·iĝ·o (por⭑ la⭑ frot⭑·aj konsonant⭑·oj) aŭ⭑ komplet²·a
          ferm⭑·o de⭑ la⭑ buŝ⭑-kanal¹·o (por⭑ la⭑ eksplod⭑·aj kaj⭑ ek·frot⭑·aj
          konsonant⭑·oj) . {eksplod⭑·a konsonant⭑·o} , {frot⭑-son⭑·o} , {ek·frot⭑·a
          konsonant⭑·o} {sonor⭑·ant·o}

ĉirkaŭ·bru⭑·i

   (tr)

          Ĉirkaŭ⭑·i bru⭑·ant·e: ĉirkaŭ·bru⭑·is li·n io majest⭑·a, simil⭑·a al⭑ tio, kio·n
          ni sent⭑·as ĉe⭑ la⭑ ond⭑·iĝ·ant·a mar⭑·o, kiam⭑ Di⭑·o en⭑ vent⭑·eg·o paŝ⭑·as super⭑
          ĝi .

fon⁵-bru⭑·o

          Fon⁵·a, daŭr⭑·a, obtuz³·a bru⭑·o, eventual¹·e ĝen⭑·a: la⭑ ver⭑·a signif⭑·o-plen⭑·a
          mesaĝ⁹·o perd⭑·iĝ·as en⭑ sur·dig⭑·an fon⁵-bru⭑·on . {rumor⁽⁺⁾·o}

naz⭑-bru⭑·i

          Far⭑·i bru⭑·on spir⭑·ant·e fort⭑·e tra⭑ la⭑ naz⭑·o: ge⁽⁺⁾-infan⭑·oj! – naz⭑-bru⭑·is
           […] ili tiel⭑ sci⭑·as iu+foj⭑·e est⭑·i obstin⭑·e mal·matur⭑·aj !
          mal·feliĉ⭑·o okaz⭑·is ĉiam⭑ […] — ŝi tuj⭑ naz⭑-bru⭑·is, snuf⁽⁺⁾-snuf⁽⁺⁾·is terur⭑·e
          ! li vom⭑-rukt⭑·is kaj⭑ naz⭑-bru⭑·is, ne⭑ kapabl⭑·ant·e si·n rekt⭑·ig·i .
          {grunt⁽⁺⁾·i} , {ronki} , {snuf⁽⁺⁾·i} , {tern⭑·i} {anhel⁽⁺⁾·i} , {ĝem⭑·i} ,
          {mung⁽⁺⁾·i} , {spir⭑·eg·i}

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.131 2023/10/29 19:11:03 ]
     __________________________________________________________________