vidu ankaŭ la klarigojn
brul·/·i

brul·i

   (ntr)

   1.
          {Oksid} ·i produkt·ant·e {varm·o} n kaj {lum·o} n: jen la arb·et·aĵ·o
          brul·as en la fajr·o ; fend·it·a lign·o facil·e ek·brul·as ; sen fajr·o
          ne brul·as  pajl·o ; antaŭ la tron·o brul·is sep fajr·aj torĉ·oj ;
          la afer·o ne brul·as (ne urĝ¹·as) .

   2.
          El·montr·i varm·on kaj lum·on de io, kio brul·as: abund³·a fajr·o brul·is
          sur la kamen·o ; blu·e brul·ant·a flam·o […] lum·ig·is la tut·an salon·on
          ; la lamp·o […] brul·as kaj lum·as ; etern·a fajr·o brul·u sur la
          altar·o, ne esting·iĝ·u .

   3.
          Est·i varm·eg·a, dolor·ig·a kiel io brul·ant·a: brul·e varm·eg·a fer·o ;
          vi·a man·o brul·as de febr·o; se kalumni·o ne brul·as, ĝi almenaŭ
          makul·as .

   4.
          Est·i en fort·a ekscit·ec·o: brul·i de sci-vol·o; mi brul·as de am·o ;
          ni·a kor·o […] brul·is en ni, dum li parol·is ; la vir·in·o brul·is en
          si·a volupt·o ; la vir·in·et·o de mar·o brul·is de dezir·o vid·i ŝi·an
          bel·ec·on ; ĉas-hund·oj, kiu·j brul·is de dezir·o kur·i al la ĉas·o ; mi
          brul·as de sen·pacienc·o . {ard³·i} , {flagr³·i} , {flam·i} .

brul·o

          La procez⁽⁺⁾·o kaj rezult²·ant·a varm·o kaj lum·o dum io brul·as: kia
          grand·a brul·o ! ne ekzist·as fum·o sen brul·o ; li […] rimark·as
          brul·on komenc·iĝ·ant·an en la kvartal·o ; ĝi anonc·ad·is […] alarm¹·on
          pri brul·o ; mi las·us mi·an korp·on por for·brul·o ; sav·it·a el brul·o
          ; la fraŭl-in·oj […] rapid·e esting·is la brul·on ; la gard·ist·o
          fajf·is, ― est·is brul·o, la tut·a strat·o est·is hel·e lu+mit¹·a .

brul·a

   1.
          Brul·ant·a: brul·a kiel laf·o ; la brul·a sun·o .

   2.
          {Brul·ig·ebl·a} : lign·o est·as bon·a brul·a material·o .

brul·eg·o

          Grand·a brul·o, kaŭz·ant·a difekt·ojn kaj perd·ojn: ve, la grand·a
          urb·o, en unu hor·o pere·is [...] kaj ĉiu·j [...] star·is mal·proksim·e
          kaj kri·is, vid·ant·e la fum·on de ŝi·a brul·eg·o . {incendi⁽⁺⁾·o}

brul·em·a

          Facil·e brul·ant·a: bedaŭr·ind·e la plank·o est·is kovr·it·a per brul·em·a
          plast⁸·o; [li] ekzamen·is la est·iĝ·int·an gas·on kaj re·al·ig·is la
          eksperiment¹·on nom·at·an nun·temp·e test⁹·on de oksihidrogeno, kiu
          brul·ig·is la gas·on, li tial nom·is ĝi·n brul·em·a aer·o .

   {brul·iĝ·em·a}

brul·et·i, sub·brul·i

          Apenaŭ  intern·e brul·i: sur la plank·o kuŝ·is stump³·et·o de
          cigared·o, kaj dum moment·o mi supoz·is, ke ĝi ankoraŭ sub·brul·as
          kaj el·ig·as fum·on, sed ebl·e tio est·is nur imag·o mi·a ; li pren·is
          el la korb·o mal·grand·an vaz·on, en kiu mal·rapid·e brul·et·is meĉ·o,
          kaj re·e ek·lum·ig·is la torĉ·on ; en la kor·oj de unu·j kaj de l'
          ali·aj brul·et·is la mal·nov·a mal·am·o ; en [li] brul·et·is ankoraŭ ia
          fajr·er·o de am·o ; kandel·o, kiu jam sen tio brul·et·as nur per la
          last·aj gut·oj de si·a ole·o . {ard³·i^1}

brul·ig·i

   (tr)

   1.
          Konsum·ig·i per fajr·o: brul·ig·i lign·on, paper·on, herez·ul·on, dom·on;
          post infekt·a mal·san·o oni oft·e brul·ig·as la vest·ojn de la
          mal·san·ul·o . {cindr·ig·i}

   2.
          {Brul-vund·i} : ne esting·u la fajr·on, kiu vi·n ne brul·ig·as.

brul·ig·aĵ·o

          Substanc²·o, uz·at·a hejm·e  industri·e por produkt·i varm·on  pel·i
          motor¹·on per brul·ig·o: {torf·o} est·as spong·ec·a substanc²·o, sam+natur·a
          kiel karb·o, est·iĝ·ant·a en marĉ·oj pro mal·kompon¹·iĝ·o de veget·aĵ·oj,
          lok·e uz·at·a kiel brul·ig·aĵ·o ; generator⁽⁺⁾·o nutr·at·a per brul·ig·aĵ·o ;
          de·pend·e de la kvant·o de brul·ig·aĵ·o neces·a por ĝust·ig·i ĉiu·n
          orbit⁴·on, la ĉef·a misi·o de la sond³·il·o ĉes·os en 2008, post 74
          orbit⁴·oj ĉirkaŭ Saturn⁽⁺⁾·o . {brul-gas·o} , {karb·o} , {naft¹·o} ,
          {petrol·o} , {urani⁽⁺⁾·o}

brul·ig·ebl·a

          Pov·ant·a brul·i: la tri sinjor·oj en la ĉirkaŭ·aĵ·o serĉ·is
          brul·ig·ebl·ajn branĉ·et·ojn .

brul·iĝ·em·a

          Facil·e ek·brul·ant·a: metan⁽⁺⁾·o est·as brul·iĝ·em·a; kiam veget·aĵ·o ne plu
          pov·as ĉerp·i akv·on el la grund⁴·o [...] ĝi sek·iĝ·as kaj ·as pli
          brul·iĝ·em·a .

brul·il·o

          Part·o de lum·ig·il·o  varm·ig·il·o, el kiu el·iĝ·as la flam·o:
          mal·grand·a gas-brul·il·o, uz·at·a por varm·ig·i en laboratori⁸·o .

brul·um·o

          {Inflam⁴·o} : person·oj, kiu·j rigard·is la eklips³·on sen special·a
          protekt¹·o […], est·as en·hospital¹·ig·it·aj kun pli mal·pli grav·aj
          retin²+brul·um·oj ; la infan·o hav·as brul·um·on de la spir·a kanal¹·o,
          tiel nom·at·an bronkit²·on .

al·brul·i

   (ntr)

          Brul+glu·iĝ·i: la ter-pom·oj al·brul·is en la kaserol·o.

ĉirkaŭ·brul·i

   (ntr)

          Brul·i ĉe la ĉirkaŭ·o: mi·aj ost·oj ĉirkaŭ·brul·is kiel en forn·o ;
          [ŝi] komenc·is kolekt·i kaj glat·ig·i la ĉirkaŭ·brul·int·ajn foli·ojn .

ek·brul·ig·i

          Ek·flam·ig·i io·n: ek·brul·ig·i fajr·on, kandel·on; mi ek·brul·ig·is fajr·on,
          kaj tuj est·os al vi pli varm·e kaj pli lum·e ; la pastr·oj
          ek·brul·ig·is la torĉ·ojn ; oni ek·brul·ig·is la lum·ojn (vd {ek·lum·ig·i}
          ) ; oni ek·brul·ig·is la krist+nask·an arb·on (la kandel·ojn sur ĝi) .

for·brul·i, el·brul·i, dis·brul·i

          Tut·e {konsum·iĝ·i} de fajr·o: la tut·a skrib+rul·aĵ·o for·brul·is sur la
          fajr·o ; la kandel·oj el·brul·is ĝis la branĉ·oj, kaj tiam oni ili·n
          esting·is ; tri·on·o de la arb·oj for·brul·is, kaj la tut·a verd·a herb·o
          for·brul·is ; la sek·a pajl·o ek·brul·is, la tut·a dom·o for·brul·is ; ĝi
          for·brul·u ĝis la fundament·o ; la dom·o dis·brul·is ĝis polv·o ; en la
          mal·grand·a forn·o ĉiu·j karb·oj el·brul·is ; la oliv-ole·o en mi·a
          lantern·o el·brul·is ; ses el li·aj torĉ·oj jam for·brul·is ; sur la
          ŝtip·ar·o for·brul·is iu ali·a krist·an·o ; de mal·grand·a kandel·o
          for·brul·is grand·a kastel·o .

brul-difekt·i

   (tr)

          Difekt·i per fajr·o  varm·eg·o: brul-difekt·o; [don·u] brul-difekt·on
          pro brul-difekt·o, vund·on pro vund·o, kontuz·on pro kontuz·o ; la
          blov·il·o brul+difekt·iĝ·is .

brul-imun⁴·a, brul+rezist⁴·a

          Ne brul·em·a, kapabl·a rezist⁴·i al brul·o.

sun+brul·um·o, sun-brul·o

          {Brul·um·o} de la haŭt·o ekspon⁽⁺⁾·it·a tro long·e al sun-radi·oj: est·os ne
          el·ten·ebl·e varm·a veter·o kaj mi sun+brul·iĝ·os ; ĉu ne ĉiu individu¹·o
          plej bon·e sci·as, kiel protekt¹·i si·an haŭt·on? neniu instanc²·o
          rajt·as preskrib⁸·i al mi, kio·n kiam mi far·u por evit·i damaĝ⁽⁺⁾·on per
          sun-brul·o .

   [artikol-versi⁹·o: 1.139 2023/12/12 19:23:56 ]
     __________________________________________________________________