vidu ankaŭ la klarigojn
ced⭑·/·i
ced⭑·i
1.
(ntr)
Ne⭑ {kontraŭ·star⭑·i} : cent⭑ du⭑×dek⭑ mil⭑ hom⭑·oj dev⭑·as ced⭑·i antaŭ⭑
tri⭑×cent⭑ mil⭑ ; ŝi ced⭑·is al⭑ li⭑·a pet⭑·o ; al⭑ tiu ĉio ced⭑·as, kiu mon⭑·on
posed⭑·as; hak⭑·il·o est⭑·as tranĉ⭑·a, sed⭑ ne⭑ ced⭑·as la⭑ branĉ⭑·o; la⭑ ŝip⭑·o
est⭑·is kapt⭑·it·a kaj⭑ ne⭑ pov⭑·is kontraŭ·star⭑·i al⭑ la⭑ vent⭑·o, ni ced⭑·is
kaj⭑ est⭑·is pel⭑·at·aj ; ŝi prem⭑·is la⭑ rust⭑·iĝ·int·an ans⁽⁺⁾·on tiel⭑ long⭑·e,
ĝis⭑ ĝi ced⭑·is kaj⭑ la⭑ pord⭑·o mal·ferm⭑·iĝ·is ; [li⭑·a] rid⭑·et·o […] ced⭑·is
al⭑ esprim⭑·o de⭑ sincer⭑·a mir⭑·eg·o ; ĉar⭑ li ced⭑·is la⭑ unu⭑·an foj⭑·on, li
dev⭑·as ced⭑·i ankaŭ⭑ nun⭑ ; la⭑ urs⭑·o ek·trot⭑·is en⭑ la⭑ kastel⭑·on kaj⭑ ĉiu·j
ced⭑·is al⭑ ĝi sur⭑ la⭑ voj⭑·o ; la⭑ koler⭑·o de⭑ la⭑ reĝ⭑·o ced⭑·is al⭑ nenio ;
ŝi ced⭑·is al⭑ la⭑ ne·re·ten⭑·ebl·a eksplod⭑·o de⭑ vir⭑·in·a fier⭑·ec·o .
{fleks⭑·iĝ·i} , {klin⭑·iĝ·i} , {obe⭑·i} , {retroced⁽⁺⁾·i}
2.
(tr)
Las⭑·i al⭑ iu io·n, kio·n oni okup⭑·is, posed⭑·is aŭ⭑ pretend⭑·is;
{trans·ced⭑·i} , {for·ced⭑·i} : iu vir⭑·in·o, de⭑ kompat⭑·o, ced⭑·is al⭑ ŝi
freŝ⭑·an mat⭑·on ; ŝi⭑·a antaŭ⭑·a pal⭑·ec·o ced⭑·is la⭑ lok⭑·on al⭑ flam⭑·a ruĝ⭑·o ;
li⭑·a sankt⭑·ec·o ne⭑ konsent⭑·is ced⭑·i Fenici⁽⁺⁾·on al⭑ Asiri⁽⁺⁾·an·oj ; la⭑
opozici²·o […] ek·silent⭑·is kaj⭑ ced⭑·is la⭑ lok⭑·on al⭑ sen·lim⭑·a humil⭑·ec·o ;
est⭑·as ver⭑·a nenio el⭑ tiu·j afer⭑·oj, pri⭑ kiu·j ili mi·n akuz³·as, neniu
pov⭑·as ced⭑·i mi·n al⭑ ili ; [la⭑] re·gant⭑·aj konservativ³·ul·oj
mal·respekt⭑·as la⭑ vol⭑·on de⭑ la⭑ popol⭑·o kaj⭑ mal·em⭑·as ced⭑·i si⭑·an pov⭑·on
al⭑ re·form⭑·ist·oj . {al·las⭑·i} , {mal·okup⭑·i} , {si·n re·tir⭑·i} ,
{rezign³·i}
ced⭑·o
Ag⭑·o de⭑ tiu, kiu ced⭑·as: li pov⭑·as konsent⭑·i nenia·jn ced⭑·ojn ; ced⭑·o
de⭑ la⭑ mal·pli·mult⭑·o al⭑ la⭑ pli·mult⭑·o ; la⭑ sen·danĝer⭑·ec·o de⭑ la⭑ ŝtat⭑·o
ia+foj⭑·e postul⭑·as moment⭑·an ced⭑·on al⭑ la⭑ cirkonstanc⭑·oj ; [li]
ordon⭑·is al⭑ ili sub·skrib⭑·i la⭑ akt¹·on pri⭑ la⭑ ced⭑·o .
ced⭑·aĵ·o
Tio, kio·n oni ced⭑·as: la⭑ ekster·land⭑·a politik¹·o de⭑ la⭑ sud⭑·--eŭrop⭑·aj
land⭑·oj re·sum⭑·iĝ·as nun⭑ je⭑ prov⭑·o el·ŝir⭑·i ced⭑·aĵ·ojn el⭑ German⭑·uj·o, je⭑
la⭑ nom⭑·o de⭑ la⭑ naci⭑·a interes⭑·o, de⭑ la⭑ „eŭrop⭑·a solidar¹·ec·o“ .
{almoz⭑·o} , {donac⭑·o} , {hered⭑·aĵ·o} , {prunt⭑·o^2}
ced⭑·em·a
Inklin⭑·a ced⭑·i, akord¹·iĝ·em·a: leĝ⭑·o est⭑·as ced⭑·em·a: kie·n vi dezir⭑·as, ĝi
ir⭑·as ; la⭑ saĝ⭑·ec·o […] est⭑·as unu⭑·e ĉast⭑·a, post⭑·e pac⭑·em·a, mild²·a,
ced⭑·em·a, plen⭑·a de⭑ kompat⭑·em·o ; [kiam⭑ li] el·tir⭑·is el⭑ la⭑ poŝ⭑·o
plen⭑~man⭑·on da⭑ or⭑·o, la⭑ mastr⭑·o far⭑·iĝ·is pli⭑ ced⭑·em·a kaj⭑ don⭑·is al⭑ li
ĉambr⭑·on .
ced⭑·em·o
Ne⭑ {rezist⁴·em·o} , em⭑·o al⭑ facil⭑·a ced⭑·ad·o, al⭑ obe⭑·o al⭑ ekster⭑·a prem⭑·o:
li·n koler⭑·ig·is ŝi⭑·a ced⭑·em·o al⭑ la⭑ mond⭑·o, al⭑ hom⭑·oj mal·super⭑·aj al⭑ ŝi
; mult⭑·aj irland⁸·an·oj akuz³·as la⭑ reg⭑·ist·ar·on pri⭑ hipokrit⭑·ec·o kaj⭑
sklav⭑·ec·a ced⭑·em·o al⭑ [Uson⁹·o] .
for·ced⭑·i
(tr)
Sen·rezist⁴·e for·don⭑·i; {ced⭑·i^2} : la⭑ aŭtor⭑·o por⭑ ĉiam⭑ for·ced⭑·as ĉiu·jn
person⭑·ajn rajt⭑·ojn . {las⭑·i^1.c}
mal·ced⭑·i
Rifuz⭑·e kontraŭ·star⭑·i, rezist⁴·i, re·ten⭑·i: se⭑ german⭑·o mal·ced⭑·as al⭑ la⭑
instanc²·oj eĉ⭑ nur⭑ cend¹·on ŝuld⭑·at·an, la⭑ ul⭑·on oni konsider⭑·ind·e pun⭑·as
; ĝust⭑·e ni⭑·a vol⭑·o est⭑·as tio, kio ĝi·n far⭑·as tiel⭑ mal·ced⭑·a .
mal·ced⭑·em·a
Est⭑·i kontraŭ·star⭑·ant·a, rezist⁴·em·a: Di⭑·o obstin⭑·ig·is li⭑·an spirit⭑·on
kaj⭑ mal·ced⭑·em·ig·is li⭑·an kor⭑·on ; la⭑ obstin⭑+kap⭑·a, la⭑ mal·ced⭑·em·a hom⭑·o ;
religi⭑·a mal·ced⭑·em·o . {obstin⭑·a} , {spit⭑·em·a}
trans·ced⭑·i
(tr)
Don⁽⁺⁾·i, konfid⭑·i al⭑ iu la⭑ posed⭑·on, rajt⭑·on, respond⭑·ec·on pri⭑ io;
{ced⭑·i^2} : sed⭑ la⭑ loĝ⭑·ant·ar·on de⭑ Ĥatuso, kiu·n li trans·ced⭑·is, mi
pren⭑·is kaj⭑ ĉiu·jn mi re⭑·e loĝ⭑·ig·is .
[artikol⭑-versi⁹·o: 1.46 2023/10/31 13:37:03 ]
__________________________________________________________________