vidu ankaŭ la klarigojn
ced·/·i

ced·i

   1.
          (ntr)
          Ne {kontraŭ·star·i} : cent du×dek mil hom·oj dev·as ced·i antaŭ
          tri×cent mil ; ŝi ced·is al li·a pet·o ; al tiu ĉio ced·as, kiu mon·on
          posed·as; hak·il·o est·as tranĉ·a, sed ne ced·as la branĉ·o; la ŝip·o
          est·is kapt·it·a kaj ne pov·is kontraŭ·star·i al la vent·o, ni ced·is
          kaj est·is pel·at·aj ; ŝi prem·is la rust·iĝ·int·an ans⁽⁺⁾·on tiel long·e,
          ĝis ĝi ced·is kaj la pord·o mal·ferm·iĝ·is ; [li·a] rid·et·o […] ced·is
          al esprim·o de sincer·a mir·eg·o ; ĉar li ced·is la unu·an foj·on, li
          dev·as ced·i ankaŭ nun ; la urs·o ek·trot·is en la kastel·on kaj ĉiu·j
          ced·is al ĝi sur la voj·o ; la koler·o de la reĝ·o ced·is al nenio ;
          ŝi ced·is al la ne·re·ten·ebl·a eksplod·o de vir·in·a fier·ec·o .
          {fleks·iĝ·i} , {klin·iĝ·i} , {obe·i} , {retroced⁽⁺⁾·i}

   2.
          (tr)
          Las·i al iu io·n, kio·n oni okup·is, posed·is  pretend·is;
          {trans·ced·i} , {for·ced·i} : iu vir·in·o, de kompat·o, ced·is al ŝi
          freŝ·an mat·on ; ŝi·a antaŭ·a pal·ec·o ced·is la lok·on al flam·a ruĝ·o ;
          li·a sankt·ec·o ne konsent·is ced·i Fenici⁽⁺⁾·on al Asiri⁽⁺⁾·an·oj ; la
          opozici²·o […] ek·silent·is kaj ced·is la lok·on al sen·lim·a humil·ec·o ;
          est·as ver·a nenio el tiu·j afer·oj, pri kiu·j ili mi·n akuz³·as, neniu
          pov·as ced·i mi·n al ili ; [la] re·gant·aj konservativ³·ul·oj
          mal·respekt·as la vol·on de la popol·o kaj mal·em·as ced·i si·an pov·on
          al re·form·ist·oj . {al·las·i} , {mal·okup·i} , {si·n re·tir·i} ,
          {rezign³·i}

ced·o

          Ag·o de tiu, kiu ced·as: li pov·as konsent·i nenia·jn ced·ojn ; ced·o
          de la mal·pli·mult·o al la pli·mult·o ; la sen·danĝer·ec·o de la ŝtat·o
          ia+foj·e postul·as moment·an ced·on al la cirkonstanc·oj ; [li]
          ordon·is al ili sub·skrib·i la akt¹·on pri la ced·o .

ced·aĵ·o

          Tio, kio·n oni ced·as: la ekster·land·a politik¹·o de la sud·--eŭrop·aj
          land·oj re·sum·iĝ·as nun je prov·o el·ŝir·i ced·aĵ·ojn el German·uj·o, je
          la nom·o de la naci·a interes·o, de laeŭrop·a solidar¹·ec·o“ .
          {almoz·o} , {donac·o} , {hered·aĵ·o} , {prunt·o^2}

ced·em·a

          Inklin·a ced·i, akord¹·iĝ·em·a: leĝ·o est·as ced·em·a: kie·n vi dezir·as, ĝi
          ir·as ; la saĝ·ec·o […] est·as unu·e ĉast·a, post·e pac·em·a, mild²·a,
          ced·em·a, plen·a de kompat·em·o ; [kiam li] el·tir·is el la poŝ·o
          plen~man·on da or·o, la mastr·o far·iĝ·is pli ced·em·a kaj don·is al li
          ĉambr·on .

ced·em·o

          Ne {rezist⁴·em·o} , em·o al facil·a ced·ad·o, al obe·o al ekster·a prem·o:
          li·n koler·ig·is ŝi·a ced·em·o al la mond·o, al hom·oj mal·super·aj al ŝi
          ; mult·aj irland⁸·an·oj akuz³·as la reg·ist·ar·on pri hipokrit·ec·o kaj
          sklav·ec·a ced·em·o al [Uson⁹·o] .

for·ced·i

   (tr)

          Sen·rezist⁴·e for·don·i; {ced·i^2} : la aŭtor·o por ĉiam for·ced·as ĉiu·jn
          person·ajn rajt·ojn . {las·i^1.c}

mal·ced·i

          Rifuz·e kontraŭ·star·i, rezist⁴·i, re·ten·i: se german·o mal·ced·as al la
          instanc²·oj  nur cend¹·on ŝuld·at·an, la ul·on oni konsider·ind·e pun·as
          ; ĝust·e ni·a vol·o est·as tio, kio ĝi·n far·as tiel mal·ced·a .

mal·ced·em·a

          Est·i kontraŭ·star·ant·a, rezist⁴·em·a: Di·o obstin·ig·is li·an spirit·on
          kaj mal·ced·em·ig·is li·an kor·on ; la obstin+kap·a, la mal·ced·em·a hom·o ;
          religi·a mal·ced·em·o . {obstin·a} , {spit·em·a}

trans·ced·i

   (tr)

          Don⁽⁺⁾·i, konfid·i al iu la posed·on, rajt·on, respond·ec·on pri io;
          {ced·i^2} : sed la loĝ·ant·ar·on de Ĥatuso, kiu·n li trans·ced·is, mi
          pren·is kaj ĉiu·jn mi re·e loĝ·ig·is .

   [artikol-versi⁹·o: 1.46 2023/10/31 13:37:03 ]
     __________________________________________________________________