cel⭑·/·i

cel⭑·i

   (tr)

   1.
          Al·direkt⭑·i ĵet⭑·on, paf⭑·on aŭ⭑ atak⭑·on por⭑ traf⭑·i io·n: ŝi vol⭑·as for·ir⭑·i,
          unu⭑ rab⭑·ist·o cel⭑·as kontraŭ⭑ ŝi·n – „halt!“ ; la⭑ soldat⭑·oj bezon⭑·is
          verg⭑·on, por⭑ ŝarg⭑·i la⭑ paf⭑·il·on, re·met⭑·i la⭑ verg⭑·on, cel⭑·i, paf⭑·i ; ili
          renkont⭑·is ĉas⭑·ist·on, kiu genu⭑·is, ten⭑·is paf⭑·il·on kaj⭑ cel⭑·is ;
          insid⭑·is kontraŭ⭑ mi tiu·j, kiu·j cel⭑·as mi⭑·an viv⭑·on ; cel⭑·i anser⭑·on,
          traf⭑·i aer⭑·on ; cel⭑·is paser⭑·on, traf⭑·is anser⭑·on .

   2.
          Al·direkt⭑·i rigard⭑·on, dezir⭑·on aŭ⭑ klopod⭑·on al⭑ io, pen⭑·i por⭑ ating⭑·i,
          por⭑ plen⭑·um·i io·n: li ir⭑·ad·is kun⭑ tia rapid⭑·ec·o, kvazaŭ⭑ li cel⭑·us
          ven⭑·i hejm⭑·en ; hom⭑·oj ankoraŭ⭑ ir⭑·is, vetur⭑·is, cel⭑·is plezur⭑·on ; kio·n
          vi cel⭑·as? parol⭑·u pli⭑ klar⭑·e ! vi aspekt¹·as kvazaŭ⭑ vi cel⭑·us tuj⭑
          de·kroĉ⭑·i […] la⭑ stel⭑·ojn de⭑ l'⭑ ĉiel⭑·o ; [ili] atak⭑·as mi·n pro⭑ tio,
          ke⭑ mi cel⭑·as bon⭑·on ; cel⭑·u just⭑·ec·on, help⭑·u prem⭑·at·on ; tiu·j
          konfes⭑·oj cel⭑·is pens⭑·ig·i, ke⭑ ĉiu pro⭑ am⭑·o dezir⭑·as pren⭑·i sur⭑ si·n
          kulp⭑·on, kiu·n li erar⭑·e atribu¹·as al⭑ ali⭑·a ; cel⭑·ad·i ĉiu·j al⭑ unu⭑
          ver⭑·o, al⭑ unu⭑ feliĉ⭑·o ; la⭑ esperant⭑·ist·a mov⭑·ad·o [...] cel⭑·as ating⭑·i
          reciprok⭑·an kompren⭑·ad·on inter⭑ ĉiu·j hom⭑·oj kaj⭑ popol⭑·oj ; la⭑
          esperant⭑·ism·o cel⭑·as nur⭑ al⭑ tio, ke⭑ ia⭑ taŭg⭑·a kaj⭑ vivipova
          kompren⭑·il·o inter⭑ la⭑ popol⭑·oj ekzist⭑·u ; ĝis⭑ kiam⭑ vi am⭑·os vant⭑·aĵ·on
          kaj⭑ cel⭑·os mal·ver⭑·on ? ĉu⭑ vi cel⭑·as mort⭑·ig·i mi·n ? {ambici¹·i} ,
          {aspir³·i} , {dezir⭑·i} , {intenc⭑·i} , {serĉ⭑·i}

cel⭑·e

          Laŭ·cel⭑·e: ŝerc⭑·e dir⭑·it·e, cel⭑·e pens⭑·it·e ; La⭑ knab⭑·in·o kun⭑ la⭑ mal·hel⭑·a
          harar⁽⁺⁾·o marŝ⭑·is cel⭑·e ili·n tra⭑ la⭑ kamp⭑·o .

cel⭑·e al⭑

   (prepozici⭑·aĵ·o)

          „ {Por⭑} “, kun⭑ la⭑ intenc⭑·o plen⭑·um·i: UEA iniciat⭑·os ag⭑·ad·on cel⭑·e al⭑
          [la⭑] star⭑·ig·o de⭑ fak⭑·aj asoci¹·oj .

cel⭑·o

          Tio, kio·n oni cel⭑·as: ni vol⭑·as montr⭑·i, ke⭑ la⭑ ĝarden⭑·o […] est⭑·is
          […] la⭑ cel⭑·o de⭑ la⭑ flug⭑·ad·o ; la⭑ libr⭑·o tut⭑·e taŭg⭑·as por⭑ si⭑·a cel⭑·o;
          oni oft⭑·e kulp⭑·ig·as ni·n pri⭑ cel⭑·oj, kiu·jn ni neniam⭑ hav⭑·is .
          {program¹·o}

cel⭑·a

          Rilat⭑·a al⭑ cel⭑·o: ĝeneral¹·e, la⭑ traduk⭑·ant·o dev⭑·as bon⭑·e sci⭑·i ambaŭ⭑
          lingv⭑·ojn, kaj⭑ la⭑ font⭑·an, kaj⭑ la⭑ cel⭑·an .

cel⭑·ad·o

          Pen⭑·ad·o por⭑ ating⭑·i cel⭑·on: mi klar⭑·ig·is al⭑ vi, kio dev⭑·as est⭑·i
          cel⭑·ad·o de⭑ ni⭑·aj kongres⭑·oj .

cel⭑·il·o

          Ĉia il⭑·o por⭑ direkt⭑·i io·n (ekz. paf⭑·il·on) preciz⭑·e al⭑ cel⭑·o: sed⭑ ili
          ne⭑ sukces⭑·as far⭑·i tio·n dank‘ al⭑ preciz⭑·a cel⭑·il·o de⭑  kaj⭑ post⭑ mal·long⭑·a inter·paf⭑·ad·o ĉio est⭑·as fin⭑·it·a ; li
          ten⭑·as cel⭑+paf⭑·ist·an fusil⁽⁺⁾·on kun⭑ grand⭑·a optik¹·a cel⭑·il·o ; laser⁹·a
          cel⭑·il·o de⭑ paf⭑·il·o konsist⭑·as el⭑ laser⁹·o, kiu send⭑·as radi⭑·on de⭑
          vid⭑·ebl·a lum⭑·o, oft⭑·e ruĝ⭑·an, proksim⭑·um·e paralel⭑·e al⭑ la⭑ paf⭑-tub⭑·o ; la⭑
          lud⭑·ant·oj dev⭑·as uz⭑·i cel⭑·il·on (mus⭑·on, tabl⭑·et·on k.t.p.) por⭑ cel⭑·i la⭑
          al·klak³·aĵ·ojn .

laŭ·cel⭑·a

          Konform⭑·a al⭑ la⭑ cel⭑·o, taŭg⭑·a, konven⭑·a: propagand¹·o, kiu serĉ⭑·as
          influ⭑·i ag⭑·on aŭ⭑ perspektiv¹·ojn inter⭑ laŭ·cel⭑·a spekt⁹·ant·ar·o ; [...]
          rezon¹·ant·e sur·baz¹·e de⭑ la⭑ cel⭑·oj de⭑ la⭑ traktat¹·oj, tia·n
          rezon¹·--metod¹·on oni nom⭑·as laŭ·cel⭑·a rezon¹·ad·o .

mem·cel⭑·a

          Hav⭑·ant·a interes⭑·on en⭑ si mem⭑, ne⭑ en⭑ ia⭑ ekster⭑·a cel⭑·o: ĉiu
          organiz¹·aĵ·o fond⭑·iĝ·as por⭑ la⭑ serv⭑·o de⭑ ia⭑ cel⭑·o, sed⭑ post⭑·e ĝi
          far⭑·iĝ·as mem·cel⭑·a .

sen·cel⭑·a

          Sen·util⭑·a, van⭑·a: sen·cel⭑·a diskut¹·ad·o; sen·cel⭑·aj klopod⭑·oj; muel⭑·e
          sen·cel⭑·e ; esplor⭑·ad·i la⭑ kompar⭑·an valor⭑·on de⭑ ĉiu·j religi⭑·oj [...]
          est⭑·us afer⭑·o tut⭑·e sen·cel⭑·a ; plej⭑ sen·cel⭑·a kaj⭑ sen·util⭑·a sen·senc⭑·aĵ·o
          ; mult⭑·e da⭑ sen·cel⭑·aj afer⭑·oj ek·bril⭑·is antaŭ⭑ la⭑ mond⭑·o rapid⭑·e, sed⭑
          ankaŭ⭑ rapid⭑·e fal⭑·is .

sen·cel⭑·um·i

   (ntr)

          Est⭑·i sen·okup⭑·a, ir⭑·i sen·cel⭑·e: du⭑ tag⭑·ojn  kaj⭑ 
          sen·cel⭑·um·is en⭑  ; mi sen·cel⭑·um·as en⭑ la⭑ kuir⭑·ej·o en⭑ piĵam⁹·o .

tiu+cel⭑·a

          Plan⭑·it·a, far⭑·it·a, destin¹·it·a, taŭg⭑·a por⭑ la⭑ koncern⭑·a cel⭑·o,
          {cel⭑-konform⭑·a} : oni kompakt⁹·ig·as [la⭑ balast¹·on] per⭑ tiu+cel⭑·aj
          maŝin⭑·oj .

viv⭑-cel⭑·o

          Tio, kio·n oni rigard⭑·as cel⭑·ind·a, dezir⭑·ind·a, plen⭑·um·ind·a en⭑ la⭑
          viv⭑·o: best⭑·o sen⭑ ia⭑ ajn⭑ viv⭑-cel⭑·o .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.58 2023/11/14 09:28:20 ]
     __________________________________________________________________