centuri⁽⁺⁾·/·o

centuri⁽⁺⁾·o

   1.
          En⭑ Romi⁽⁺⁾·o, taktik¹·a milit⭑·ist·a unu⭑·o, kiu princip⭑·e dev⭑·us konsist⭑·i el⭑
          el⭑ 100 kavaleri⁽⁺⁾·an·oj aŭ⭑ infanteri¹·an·oj (real¹·e la⭑ nombr⭑·o vari³·is,
          kaj⭑ kutim⭑·e ĝi est⭑·is mal·pli⭑ grand⭑·a): Pilat⁽⁺⁾·o ordon⭑·is al⭑ la⭑
          legi⭑·estr·o pret⭑·ig·i du⭑ centuri⁽⁺⁾·ojn el⭑ la⭑ Itali⁽⁺⁾·a kohort⁽⁺⁾·o . {rot⭑·o^1}
          {kohort⁽⁺⁾·o^1}

   2.
          En⭑ Romi⁽⁺⁾·o, elekt⭑·a aŭ⭑ konskripci⁽⁺⁾·a unu⭑·o administr⭑·a liver⭑·ant·a
          centuri⁽⁺⁾·on^1 da⭑ milit⭑·ist·oj.

centuri⁽⁺⁾·estr·o

          En⭑ Romi⁽⁺⁾·o, oficir⭑·o komand⭑·ant·a centuri⁽⁺⁾·on^1: ĉe⭑ la⭑ font⭑·o la⭑
          centuri⁽⁺⁾·estr·o halt⭑·ig·is la⭑ soldat⭑·ojn, ĉar⭑ la⭑ moment⭑·o ven⭑·is .

   {cent⭑·estr·o}

   [artikol⭑-versi⁹·o:]
     __________________________________________________________________