vidu ankaŭ la klarigojn
cerb·/·o

cerb·o

   1.
          Organ¹·o konsist·ant·a el mas·o da mol·a substanc²·o, en·ten·at·a en la
          krani·o kaj form·ant·a la centr·on de nerv¹·a sistem·o.

   2.
          Spirit·o, mens³·o, pens·o: ven·is al mi en la cerb·on, ke...; li·a
          cerb·o ir·is promen·i (li est·is tut·e distr·it·a). {kap·o} .

cerb·a

          De cerb·o, rilat·a al cerb·o: cerb·a labor·o; cerb·a sang-al·flu·o; cerb·a
          stat·o.

cerb·et·o

          Mas·o da nerv¹·a substanc²·o, kiu est·as sub la post·a part·o de la
          cerb·o.

cerb·aĵ·o

          Best·a cerb·o, konsider·at·a kiel manĝ·aĵ·o.

cerb·uj·o

          {krani·o}

cerb·um·i

   (x)

          Pen·eg·e streĉ·i si·an pens·on, spirit·on pri io: ne valor·as cerb·um·i
          pri tia bagatel·o; li·n terur·e ĉagren·is la milit·o kaj li tiam
          cerb·um·is si·an fam·an Let⁽⁺⁾·er·on al la Diplomat·oj .

en·cerb·ig·i

          Profund·e firm·ig·i en la mens³·on.

sen·cerb·ul·o

          Sen·pri·pens·a, vent+anim·a hom·o.

ost·o-cerb·o

          Mol·a substanc²·o, simil·ant·a la cerb·an substanc²·on kaj en·ten·at·a en
          ia·j ost·oj {medol⁴·o} .

   [artikol-versi⁹·o: 1.53 2023/10/31 13:37:03 ]
     __________________________________________________________________