vidu ankaŭ la klarigojn
cit·/·i

cit·i

   (tr)

   1.
          Laŭ·vort·e {ripet·i} , skrib·e  parol·e, vort·on, fraz¹·on  tekst·on,
          fragment·on de iu verk·o: li cit·is la milit·an leĝ·on kaj nov·ajn
          ordon·ojn ; ni pov·us cit·i tia·jn grand·ajn lum·ojn, kiel ekzempl·e
           ,  ,  […] ; ŝi cit·is de la afiŝ¹·oj:
          „plej fam·a sved⁸+land·a ĵaz⁹-kapel·o el Stokholm⁽⁺⁾·o“ ; vi oft·e cit·is la
          dir·ojn de vi·a patr·o .

   2.
          Apart·e sign·i, montr·i iu·n  io·n, {menci³·i} : Mose⁽⁺⁾·o kaj 
          pren·is tiu·jn vir·ojn, cit·it·ajn laŭ ili·aj nom·oj ; kiel argument·oj
          por si·a mal·ĝentil·a teori·o la trezor·ist·o cit·is la ekzempl·on de la
          ĉef·pastr·o  , kiu viv·is kiel pent·o-far·ant·o ; ni pov·us cit·i
          kompren·ebl·e ankoraŭ mult·e da ali·aj ekzempl·oj .

cit·aĵ·o

          Tekst·o, dir·o, kiu·n oni cit·as: li nur mistifik⁸·as si·n mem kaj
          ceter·ajn hom·ojn per cit·aĵ·oj ; por ne long·ig·i per cit·aĵ·oj, est·u
          menci³·it·a nur […] ; la cit·aĵ·oj est·as elLet⁽⁺⁾·er·oj al Herodot⁽⁺⁾·o“ ;
          sen·fin·e oni pov·us mult·ig·i tia·jn cit·aĵ·ojn de  , por
          ilustr¹·i li·an lingv·an kred·on .

cit·il·o

          {Interpunkci·a} {sign·o} uz·at·a por lim-sign·i cit·aĵ·on: oni disting·as
          cit·il·ojn sur·lini·ajn («...») kaj ekster·lini·ajn […] (‘...’) ;
          ankaŭ la parol·ad·o hav·as si·ajn kom·ojn, punkt·ojn, du-punkt·ojn,
          cit·il·ojn, […] kom·on oni form·as per mal·grand·a paŭz·et·o ; en·kadr·ig·i
          vort·ojn per ironi¹·aj cit·il·oj ; la nun·aj alban⁸·oj ne ident¹·as kun la
          tiam·aj loĝ·ant·oj de Iliri⁽⁺⁾·o (tial mi uz·is cit·il·ojn) ; mi intenc·e
          met·is tiu·jn difin·ojn en cit·il·ojn, ĉar ne tem·as nepr·e pri religi·o
          .

mis·cit·i

          Cit·i mal·ĝust·e; intenc·e  ne·intenc·e fals·i cit·aĵ·on: mi·a
          famili-nom·o est·is mis·cit·it·a en la sub·skrib·o sub la fot⁹·aĵ·o .

recit⁽⁺⁾·i

   (tr)

          De·nov·e, ripet·e cit·i: kun laŭd·ind·a mal·kaŝ·em·o li ankaŭ recit⁽⁺⁾·is
          si·ajn propr·ajn vort·ojn ; rutin¹·aĵ·ojn de gast·ig·ant·in·o mi daŭr·e
          recit⁽⁺⁾·is: viŝ-tuk·oj tie ĉi, lit·on oni munt⁴·as tiel . {deklam¹·i}

   Rim.: Por la ag·oparker·e, iom art·ism·e el·dir·i tekst·on, deklam¹·i‘,
   ekzist·as homonim¹·o {recit·i} .

   [artikol-versi⁹·o: 1.45 2023/10/31 13:37:03 ]
     __________________________________________________________________