ĉarlatan⭑·/·o

ĉarlatan⭑·o

   1.
          Migr⭑·ant·a foir⭑·a {vend⭑·ist·o} de⭑ kurac⭑·il·oj: mi ŝmir⭑·os per⭑ venen⭑·o
          mi⭑·an glav⭑·on / ĉar⭑ unu⭑ ĉarlatan⭑·o al⭑ mi vend⭑·is / rimed⭑·on tia·n […]
          .

   2.
          {Tromp⭑·ist·o} tro⭑ uz⭑·ant·a la⭑ publik⭑·an kred⭑·em·on, bru⭑·e serĉ⭑·ant·a la⭑
          popular²·ec·on: li·n, kiu ofer⭑·is si⭑·an tut⭑·an viv⭑·on al⭑ grand⭑·a afer⭑·o,
          li·n oni mal·honor⭑·is per⭑ la⭑ nom⭑·o ĉarlatan⭑·o ! en⭑ mi⭑·a kap⭑·o nun⭑ est⭑·as
          aŭkci¹·o: pietist⁽⁺⁾·oj, ĉarlatan⭑·oj, recenz³·ant·oj kaj⭑ fripon⭑·oj, — kiu
          plej⭑ mult⭑·e propon⭑·os, tiu mi·n hav⭑·os ; li est⭑·as am⭑·ind·a ĉarlatan⭑·o:
          li am⭑·as tromp⭑·i, kaj⭑ ĝeneral¹·e, li⭑·aj tromp⭑·oj est⭑·as ne⭑ tre⭑ grav⭑·aj,
          efektiv⭑·e rid⭑·ig·aj . {fripon⭑·o} , {mensog⭑·ist·o} , {tromp⭑·ist·o}

ĉarlatan⭑·i

   (ntr)

          Ĉarlatan⭑·e ag⭑·i: la⭑ scienc⭑·o […] ĉarlatan⭑·as por⭑ pov⭑·i viv⭑·i .
          {mensog⭑·i} , {tromp⭑·i}

ĉarlatan⭑·aĵ·o

          Tromp⭑·a mis·gvid⭑·o de⭑ kred⭑·em·ul·oj, {fripon⭑·aĵ·o} : kiu tromp⭑·as: ĉu⭑ la⭑
          pastor⁽⁺⁾·o aŭ⭑ la⭑ adept¹·oj? „iom⭑ da⭑ ĉarlatan⭑·aĵ·o kaj⭑ iom⭑ da⭑ di⭑·aĵ·o”,
          dir⭑·as mult⭑·aj ; laŭ⭑ verdikt¹·o ne⭑ tem⭑·as pri⭑ tromp⭑·o, sed⭑ oni rajt⭑·as
          parol⭑·i pri⭑ „esoter⁽⁺⁾·a sen·senc⭑·aĵ·o” aŭ⭑ „ĉarlatan⭑·aĵ·o” .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.28 2023/10/31 13:37:03 ]
     __________________________________________________________________