vidu ankaŭ la klarigojn
ĉas·/·i

ĉas·i

   (tr)

   1.
          Persekut·i best·ojn por ili·n kapt·i  mort·ig·i: ĉas·i kunikl·ojn,
          perdrik·ojn, apr·ojn, fiŝ·ojn... ĉas·aĵ·o ĉas·ant·on ne atend·as ; kiu
          ĉas·as du lepor·ojn, kapt·as neniu·n ; vi ĉas·as kapt·aĵ·on por la
          leon·in·o ; nov~nazi⁽⁺⁾·oj nokt·e persekut·is du vjetnam⁽⁺⁾·ojn, ĉas·is ili·n
          tra la urb·et·o, bat·is kaj tret⁹·eg·is .

   2.
          Konstant·e fervor·e pen·i por akir·i io·n: ili ĉiu·j am·as donac·ojn kaj
          ĉas·as profit·on ; serĉ·u pac·on kaj ĉas·u ĝi·n . ĉiu·j en·ir·is […]
          pel·ant·e antaŭ si greg⁶·on da esperant·ist·oj, ĉas·it·aj for de si·aj
          maten-manĝ·oj ;  komenc·is ĉas·i kaj mal·liber·ig·i
          kontraŭ·ul·ojn .

ĉas·o, ĉas·ad·o

          Persekut·ad·o de best·oj: la fil·o de la reĝ·o, kiu re·ven·is de ĉas·o,
          ŝi·n renkont·is . en·ŝov·iĝ·is la kat·o […] kaj komenc·is ĉas·ad·on ; jen
          oni komenc·is la ĉas·ad·on, la harpun¹·on oni en·puŝ·is al la rosmar·o
          en la brust·on ; dorm·us lepor·o, se ĝi ĉas·on ne tim·us ; hund·o
          bon+ras¹·a est·as bon·a por ĉas·o ; festen·o kaj ĉas·o kaj da ŝuld·oj
          amas·o ; {ĉas-hund·o} ; maten·e li manĝ·os ĉas-akir·on .

ĉas·aĵ·o

          Tio, kio·n oni ĉas·as  jam kapt·is ĉas·e: al·port·u al mi ĉas·aĵ·on
          kaj far·u por mi bon+gust·an manĝ·aĵ·on ; [li] ĉas·is ĉas·aĵ·on kaj
          al·port·is al mi, kaj mi manĝ·is de ĉio ; lup·o sovaĝ·a ne ĝen·as
          si·ajn sam·ul·ojn, nek dis·ŝir·as si·an ĉas·aĵ·on tiel kruel·e kaj pasi·e,
          kiel hom·o hom·on sub la nom·o de Di·o .

ĉas·ej·o

          Natur·a are⁹·o uz·at·a por ĉas·ad·o: la dom·o hav·as vast·ajn arb·ar·ojn,
          marĉ·ojn kaj ĉas·ej·ojn . la posed·ant·o de la ĉas·ej·o denunc·is la
          paf·ant·on pri tio, ke li en li·a ĉas-distrikt·o ĉas·as urs·ojn ; la
          Buntia Insul·ar·o est·is […] popular²·a ĉas·ej·o de fok·o-ĉas·ist·oj .

ĉas·ist·o

          Hom·o, kiu profesi·e  sport¹·e ĉas·as: [li] far·iĝ·is lert·a ĉas·ist·o ;
          la ĉas·ist·oj inter la mont·oj blov·ad·is per korn·oj ; komerc·ist·o
          est·as ĉas·ist·o, li rigard·as, kiu si·n ne gard·as ;

pel-ĉas·o

          Ĉas·i, pel·ant·e ĉas·aĵ·on al kapt·o-lok·o per bru·o  per ali·aj
          tim·ig·oj: arb·ar·ist·oj kaj hund-gvid·ant·oj elekt·is kelk·ajn tag·ojn pli
          fru·e la cerv·on, kiu est·os pel-ĉas·at·a ; pel+ĉas·a hund·o ; alĝeri⁸·an·o
          mort·as en  pro pel-ĉas·o far·e de dekstr·eg·aj jun·ul·oj .

post·ĉas·i

   (tr)

          Sekv·i la spur⁸·ojn de ĉas·at·a best·o: mi·aj post·ĉas·ant·oj perd·is mi·an
          spur⁸·on . laŭ inform¹·oj, kiu·jn mi post·ĉas·is, [la TEJO-estr·ar·o
          trans·don·is la afer·on] al la estr·ar·o de UEA ; kiel·e 
          ĉe sokl²·o alabastr¹·a, en sonĝ·o vi post·ĉas·as al ia rev·' fantast⁽⁺⁾·a ;

kur-ĉas·o

          Ĉas·o, en kiu oni persekut·ig·as best·on per rapid·e kur·ant·aj
          ĉas-hund·oj: gigant¹·o kur-ĉas·as la Lap⁸-land·an·on ; mi de·nov·e kaj
          de·nov·e kur-ĉas·as por pli grand·a ĝu·o .

ŝtel-ĉas·i

          Kaŝ·e, sen·rajt·e {ĉas·i} : muflon⁽⁺⁾·ojn, kies nombr·oj dum last·aj jar·oj
          rimark·ind·e ŝrump⁶·is pro ŝtel-ĉas·ad·o .

   [artikol-versi⁹·o: 1.115 2023/10/31 13:37:03 ]
     __________________________________________________________________