vidu ankaŭ la klarigojn
ĉen·/·o

ĉen·o

   1.
          Lig·il·o, plej oft·e metal·a, el inter·kun·ig·it·aj ring·oj: ĉen·o de
          poŝ-horloĝ·o; ankr·o-ĉen·o .

        a)
                Tia lig·il·o port·at·a sur·korp·e (ekz. ĉirkaŭ la kol·o, brak·o 
                krur·o) kiel ornam·o: or·a kol-ĉen·o kun ornam+pend·aĵ·o; li
                vest·is li·n per bisin⁽⁺⁾·aj vest·oj kaj met·is or·an ĉen·on sur
                li·an kol·on ; ŝi·a brust·o est·is kovr·it·a per grand·a ĉen·aĵ·o de
                mal·nov·aj kaj nov·aj mon·er·oj, kiu·j form·is ver·an grand·an
                kol·um·on ; infan·oj de·romp·is la flor·ojn de la trunk·et·oj kaj
                form·is el ili ring·ojn, ĝis fin·e el tio far·iĝ·is tut·a ĉen·o,
                antaŭ·e ĉen·o ĉirkaŭ la kol·o, post·e ali·a trans la ŝultr·o,
                pend·ant·e ĝis la ventr·o, kaj ankaŭ la kap·o ne est·is
                forges·it·a .

        b)
                Tia lig·il·o uz·at·a por katen·i: ĉen·o de hund·o; li lig·is mi·n
                per pez·aj ĉen·oj ; li oft·e est·is ĉirkaŭ·lig·it·a per katen·oj
                kaj ĉen·oj, kaj la ĉen·oj est·is dis·ŝir·it·aj de li kaj la
                katen·oj frakas·it·aj, kaj neniu kapabl·is mal·sovaĝ·ig·i li·n ;
                oni rekompenc·as per fer·aj ĉen·oj ; la ĉen-hund·o en palac·o
                sid·as en sun-lum·o fier·e sur si·a bud·o kaj boj·as kontraŭ ĉiu
                pas·ant·o ; ĉi tiu·j viv+gajn·aĵ·oj, kiu·jn mi dev·us for·las·i,
                fakt¹·e est·as ĉen·oj, kiu·j re·ten·as mi·n ; ni ne kapabl·is
                sukces·e for·sku·i la rigor³·ajn ĉen·ojn de li·a metod¹·o . {brid·o}
                {katen·o}

   2.
          Ar·o de inter·lig·it·aj sam+spec·aj afer·oj:

        a)
                {Vic·o} de hom·oj kun·ag·ant·aj man·--en⁽⁺⁾·--man·e, ekz-e danc·ant·e,
                manifest¹·ant·e, esting·ant·e fajr·on ktp: [ili] danc·is tre
                ĉarm·e unu·j kun la ali·aj, form·is bon+ord·ajn ĉen·ojn kaj ten·is
                si·n reciprok·e […] sving·ant·e si·n tie·n kaj re·en .

        b)
                {Sin⁸-sekv·o} de inter·rilat·aj objekt·oj  afer·oj: ĉen·o da
                mont·oj ; ni tra·marŝ·is la arb·ar·eg·an mont·ar·an ĉen·on por
                ating·i ŝose³·on . ĉen·o de insul·oj ; la indonezi⁽⁺⁾·a insul·ar-ĉen·o
                ; ĉen·o da ide·oj; ĉen·o de mis·aĵ·oj ; la ĉen·o de la
                generaci·oj; la ĉen·o de RNA, de DNA, ĉen·o el nukleotid⁽⁺⁾·oj,
                protein⁹·a ĉen·o ; polimeraz⁽⁺⁾·a ĉen·a reakci³·o ; tie est·os ĉen·o
                de zorg·oj kaj sufer·oj ; sen·inter·romp·a ĉen·o de komerc·aĵ·oj ;
                tio ne est·as mem·star·a afer·o, sed er·o en long·a ĉen·o ; tiu
                ĉi fi·ag·o est·as nur unu en long·a ĉen·o de tia·j brutal⁽⁺⁾·aĵ·oj .
                {ĉen-kant·o}

        c)
                Komerc·a ret·o; ar·o de {fili³·o} j: ĉen·o kun mil kaj
                kelk~cent·oj da fili³·oj ; grand·aj […] entrepren-ĉen·oj ; ĉen·o
                de kaf·ej·oj ; por·famili·a restoraci·a ĉen·o ; super·bazar·aj
                ĉen·oj el·spion·is dung·it·ojn ; kontrast¹·e al ver·a gastronomi⁽⁺⁾·o
                kaj hotel·ism·o, […] tia·j hotel-ĉen·oj streb⁶·as nur al profit·o
                . {franĉiz⁽⁺⁾·o}

   3.
          (de {grafe⁽⁺⁾·o} ) Tia {opo} el eĝ⁽⁺⁾·oj  , ke
          ĉiu term⁽⁺⁾·o de ĝi hav·as rand·on komun·an kun la antaŭ·a term⁽⁺⁾·o, kaj
          ali·an rand·on komun·an kun la post·a term⁽⁺⁾·o: long·o de ĉen·o (la
          nombr·o de ĝi·aj term⁽⁺⁾·oj); simpl·a ĉen·o (tia, ke ĉiu ĝi·a term⁽⁺⁾·o
          aper·as nur unu+foj·e en ĝi); element¹·a ĉen·o (tia, ke du ne·sin⁸+sekv·aj
          term⁽⁺⁾·oj ne hav·as komun·an rand·on); komenc·a kaj fin·a vertic⁸·oj de
          ĉen·o (tiu rand·o de  , ne·komun·a kun  , kaj tiu de
           , ne·komun·a kun  ). {voj·o} , {cikl²·o} .

          Rim.: Oni dir·as, ke ĉen·otra·ir·as eĝ⁽⁺⁾·on“ (resp. „tra·ir·as
          vertic⁸·on“) por signif·i, ke la koncern·a eĝ⁽⁺⁾·o est·as term⁽⁺⁾·o de ĝi
          (resp. la vertic⁸·o est·as rand·o de unu el ĝi·aj term⁽⁺⁾·oj). Oni dir·as
          ankaŭ, ke ĉen·olig·as vertic⁸·ojn  alpor signif·i, ke 
          kaj  est·as ĝi·aj komenc·a kaj fin·a vertic⁸·oj. La ekzist·o de ĉen·o
          lig·ant·a du vertic⁸·ojn difin·as ekvivalent⁽⁺⁾·o-rilat·on super  .
          Not·u, ke  porĉen·oal·don·as rimark·on, keeĝ⁽⁺⁾·oj ne
          ripet·iĝ·as“, kio laŭ ni valid⁴·u nur por simpl·aj ĉen·oj. ĉi-kamp·a
          ĥaos·o ekzist·as ankaŭ en naci+lingv·aj terminologi⁽⁺⁾·oj: ekz-e la pol·adrog·a“ (t.e. „voj·o“) signif·as kajĉen·o“, kajvoj·ode·pend·e de
          la uz-kun·tekst·o; en german·a enciklopedi²·o ni trov·is, ke „  “
          (t.e. „voj·o“) est·as tio, kio·n ni nom·as element¹·a ĉen·o... La
          don·it·aj traduk·oj est·as do nur indik³·aj.

   4.
          {Vektor⁽⁺⁾·o} el bit⁹·oj  sign·oj, kutim·e pak·it·aj, kutim·e kun
          special·a operaci¹·o porkroĉ·i“ (kun·met·i) tia·jn ĉen·ojn.

ĉen·i

   (tr)

          Lig·i per ĉen·o: ĉen·it·a hund·o ; ni ĉiu·j nask·iĝ·as liber·aj, sed en
          ĉiu part·o de la mond·o hom·oj ankoraŭ viv·as ĉen·it·aj .

ĉen·er·o

          Ĉiu apart·a el la sam+spec·aj element¹·oj, kiu·j konsist·ig·as ĉen·on:
          vi·a korp+rem·a antaŭ·mort·a kri·ad·o, vi·a sufok·iĝ·e nigr·a vizaĝ·o, vi·aj
          terur·e dis·mal·ferm·it·aj vund·oj est·as ja nur ĉen·er·oj de ne·romp·ebl·a
          ĉen·o de la sort·o ; ĉen·er·o de la ĉen·o de cirkonstanc·oj, kiu·j
          kaŭz·is la kraŝ⁽⁺⁾·on ; sen·intenc·e […] vi est·is la neces·a ĉen·er·o de
          mi·a feliĉ·o ; [oni] dev·as konstru·i si·an kon·on ĉen·er·on post
          ĉen·er·o, ĉar ĉiu ĉen·er·o bezon·as la antaŭ·an por fiks¹·iĝ·i ;
          scienc·ist·oj trov·is la trans·ir·an ĉen·er·on inter fiŝ·oj kaj la unu·aj
          sur·ter·aj est·aĵ·ojla tiel nom·at·an  . {maŝ·o}

en·ĉen·ig·i, en·ĉen·um·i

   (tr)

   1.
          {Ĉen·i} , katen·i per ĉen·oj: en·ĉen·ig·u li·n, li frenez·iĝ·is ! la
          Novterhundo, en·ĉen·um·at·a dum la tag·o, est·as sen·ĉen·a dum la nokt·o
          ;  pen·ad·is en·ĉen·ig·i tiu·n nobel·ar·on zum·ant·an kaj
          fanfaron·ant·an .

   2.
          {Vic·ig·i} inter·lig·e kiel ĉen·o: la sol·a en·ĉen·iĝ·o de fakt¹·oj
          al·trud·iĝ·is al li·a spirit·o, kaj li ne dub·is plu ;

de·ĉen·ig·i, el·ĉen·ig·i, sen·ĉen·ig·i

   1.
          Liber·ig·i de ĉen·o: ĉiu·j hund·oj dev·as est·i de·ĉen·ig·it·aj kaj pel·it·aj
          en ili·an mez·on, ke ili dis·iĝ·u, distr·iĝ·u ; mal·feliĉ·ul·o, mi vi·n
          sen·ĉen·ig·as .

   2.
          {Sen·brid·ig·i^3} : de·ĉen·ig·it·a koler·o; la ver·on, kiu·n vi serĉ·as, vi
          neniam trov·os per mal·larĝ+anim·aj, sen·cel·aj diskut¹·ad·oj […]
          esplor·ad·u kun el·ĉen·ig·it·a anim·o, kaj post·e decid·iĝ·u ; dum tiu
          fin·a kaj sen·esper·a prov·o ili tamen kaŭz·is potenc·--pint·on:
          ĉi-last·a do de·ĉen·ig·is eksplod·on, kiu dis·salt·ig·is la supr·an
          protekt¹·o-plat·on .

el·ĉen·iĝ·i

   1.
          Liber·ig·i si·n el si·aj ĉen·oj: subit·e, kvazaŭ el·ĉen·iĝ·int·e, ek·danc·is
          ambaŭ salon·oj .

   2.
          Sen·brid·iĝ·i: la leĝ·oj de la mond·o far·iĝ·is lud-ost·oj, […] la
          antikv·a mal·pac·o el·ĉen·iĝ·is, la fil·o mort·ig·is si·an patr·on ;
          subit·e, kvazaŭ el·ĉen·iĝ·int·e, ek·danc·is ambaŭ salon·oj kaj post ili
          ek·danc·is la verand¹·o .

el·ĉen·iĝ·o

   1.
          Ag·o liber·ig·i si·n de si·ajn ĉen·oj: la hom·oj […], kiu·j labor·as por
          el·ĉen·iĝ·o, por liber·ec·o .

   2.
          Sen·brid·iĝ·o.

kun·ĉen·iĝ·o

          {Vic·o} , {ĉen·o} , sin⁸-sekv·o de inter·lig·it·aj er·oj: strang·a
          kun·ĉen·iĝ·o de la cirkonstanc·oj . {asoci¹·o^2}

kol-ĉen·o

          Ornam·aĵ·o port·at·a ĉirkaŭ la kol·o konsist·ant·a el ĉen·o de
          metal-ring·oj, perl·oj ktp kaj oft·e kun valor·a al·pend·aĵ·o kiel gem²·o
          ks: Mi ornam·is vi·n per ornam·aĵ·oj, Mi met·is {bracelet²·o} jn sur
          vi·ajn man·ojn, kaj kol-ĉen·on sur vi·an kol·on ; kun kol-ĉen·oj kaj
          brak+ornam·aĵ·oj, ili aspekt¹·as kiel bunt⁽⁺⁾·aj papili·oj ; pedofili⁽⁺⁾·ul·oj
          pli kaj pli oft·e util·ig·as specif⁹·ajn emblem¹·ojn por reciprok·e si·n
          re·kon·i, tiu·j simbol¹·oj […] vid·ebl·as ekzempl·e ĉe kol-ĉen·oj,
          pend·aĵ·oj, brak-ring·oj  tatu¹·oj . {kolier⁽⁺⁾·o} {ĉirkaŭ·kol·o^2}

manĝ·o-ĉen·o, nutr·o-ĉen·o, nutr·aĵ·o-ĉen·o

          Natur·a inter·rilat·o de viv·ul·aj spec·oj, pro kiu iu·j manĝ·as ali·ajn,
          kiu·j si·a+vic·e manĝ·as ali·ajn ktp: pro mort·o de mal·pli evolu²·int·aj
          plant·oj kaj viv·aĵ·oj romp·iĝ·is la nutr·o-ĉen·o kaj est·as minac·at·aj
          fiŝ+nutr·aj speci⁽⁺⁾·oj ; la hom·ar·o, […] uz·ant·e il·ojn kaj kun·labor·ant·e
          inter si, efik·e kapt·is best·ojn kaj kultiv⁽⁺⁾·is plant·ojn, tiel ke ĝi
          star·as pint·e de la nutr·o-ĉen·o ; dioksin⁽⁺⁾·o pov·as ating·i la
          nutr·aĵ·o-ĉen·on ; polu⁽⁺⁾·ad·oj en·ir·os la grund⁴·on, ating·os la akv·on en
          la grund⁴·o […] en·ir·os la nutr·o-ĉen·on .

   [artikol-versi⁹·o: 1.69 2024/01/12 14:30:01 ]
     __________________________________________________________________