ĉi⭑

ĉi⭑

   1.
          Adverb⭑·a vort⭑·et·o uz⭑·at·a antaŭ⭑ aŭ⭑ post⭑ montr⭑·aj adjektiv⭑·oj, pronom⭑·oj
          kaj⭑ adverb⭑·oj por⭑ esprim⭑·i pli⭑·an {proksim⭑·ec·on} en⭑ spac⭑·o, temp⭑·o aŭ⭑
          ali⭑·a rilat⭑·o difin⭑·it·a per⭑ la⭑ koncern⭑·a adjektiv⭑·o, pronom⭑·o aŭ⭑
          adverb⭑·o: tiu ĉi⭑ ; ĉio ĉi⭑ tio ; mi pren⭑·is sur⭑ mi·n pret⭑·ig·i tiu·n ĉi⭑
          part⭑·on ; ĉiu·j ĉi⭑ tiu·j est⭑·is fil⭑·oj de⭑  ; li al·port⭑·is […]
          ĉio·n ĉi⭑ tio·n ; tio ĉi⭑ est⭑·as laŭ⭑ li⭑·a gust⭑·o ; rest⭑·u ĉi⭑ tie ; ili
          re·ven⭑·os ĉi⭑ tie·n ; li el·las⭑·is la⭑ kolomb⭑·on, kaj⭑ ĉi⭑ tiu jam⭑ ne⭑ plu⭑
          re·ven⭑·is ; mi ne⭑ vol⭑·as tio·n ĉi⭑ sci⭑·i ; tia ĉi⭑ est⭑·as ja⭑ ni⭑·a ter⭑·o ;
          ĉia ĉi⭑ vi⭑·a pen⭑·ad·o cel⭑·as nenie ; pli⭑ rapid⭑·e tiel⭑ ĉi⭑ ; ne⭑ tiel⭑,
          sed⭑ tiel⭑ ĉi⭑ ! mi pag⭑·os el⭑ mi⭑·a propr⭑·a poŝ⭑·o por⭑ mi⭑·a ĉi⭑ tie⭑·a
          rest⭑·ad·o .

          Rim.: Zamenhof rekomend⭑·is: _Pri⭑ La⭑ Vort⭑·oj Kun⭑ „Ĉi⭑“_ Ni hav⭑·as
          egal⭑·an rajt⭑·on uz⭑·i la⭑ „ĉi⭑“ antaŭ⭑ aŭ⭑ post⭑ la⭑ pronom⭑·o (aŭ⭑ adverb⭑·o);
          sed⭑ ĉar⭑ la⭑ „ĉi⭑“ est⭑·as tiel⭑ fort⭑·e lig⭑·it·a kun⭑ si⭑·a pronom⭑·o, ke⭑ ili
          ambaŭ⭑ prezent⭑·as kvazaŭ⭑ unu⭑ vort⭑·on, kaj⭑ ĉar⭑ tiu kvazaŭ⭑-unu⭑-vort⭑·o
          per⭑ la⭑ lok⭑·o de⭑ si⭑·a akcent⭑·o far⭑·as impres⭑·on de⭑ ne·harmoni¹·a escept⭑·o
          inter⭑ ĉiu·j vort⭑·oj de⭑ Esperant⭑·o, tial⭑ pro⭑ bel⭑+son⭑·ec·o ordinar⭑·e
          est⭑·as prefer⭑·ind·e star⭑·ig·i „ĉi⭑“ antaŭ⭑ la⭑ montr⭑·a vort⭑·o. La⭑ uz⭑·ad·o de⭑
          strek⭑·et·o inter⭑ la⭑ montr⭑·a vort⭑·o kaj⭑ „ĉi⭑“ (t.e. skrib⭑·ad·o „tiu-ĉi⭑“
          aŭ⭑ „ĉi⭑-tiu“ anstataŭ⭑ „tiu ĉi⭑“ aŭ⭑ „ĉi⭑ tiu“) ŝajn⭑·as al⭑ mi nur⭑
          simpl⭑·a erar⭑·a kutim⭑·o, kiu·n nenio prav⭑·ig·as. [Respond⭑·o 52, Oficial⭑·a
          Gazet⭑·o, IV, 1911, p. 2]

   2.
          Prefiks⭑·o sam⭑+senc⭑·a: ĉi⭑-tie⭑·a ; urb⭑·estr·o de⭑ la⭑ ĉi⭑-tie⭑·a urb⭑·o ;
          ĉi⭑-rilat⭑·a demand⭑·o ; interes⭑·a ĉi⭑-rilat⭑·e est⭑·as Ĉu⭑ Vi Sci⭑·as Tio·n !
          dum⭑ ĉi⭑-jar⭑·a liber⭑~temp⭑·o ; mal·grand⭑·a griz⭑·a ĉi⭑-land⭑·a bird⭑·o ;
          ĉi⭑-okaz⭑·e pro·pet⭑·aj ofer⭑·oj est⭑·as sen·dub⭑·e far⭑·ind·aj . mi re·leg⭑·as la⭑
          vort⭑·ojn de⭑  (vid⭑·u ĉi⭑-kun⭑·e) ; ĉi⭑-sub⭑·e vi trov⭑·as
          super·rigard⭑·on de⭑ la⭑ plej⭑ grav⭑·aj belg⁸·aj bier⭑-spec⭑·oj ; Vi star⭑·as
          ĉi⭑-apud⭑·e / Mi sopir⭑·as al⭑ ektuŝ’ ; ŝi est⭑·is ja⭑ laŭ⭑ propr⭑·a el·dir⭑·o
          „la⭑ voĉ⭑·o de⭑ Je⭑[s]uo Krist⭑·o“ […], pro⭑ kio ŝi⭑·a ĉi⭑-mond⭑·a mon⭑-pun⭑·o
          ebl⭑·e mal·grand⭑·iĝ·u ; mi rigard⭑·is […] ĉi⭑-flank⭑·e al⭑ la⭑ mar⭑·o […] kaj⭑
          tiu+flank⭑·e al⭑ la⭑ mont⭑·o ; la⭑ ministr¹·ej·o pri⭑ agrikultur⁽⁺⁾·o ĉi⭑-foj⭑·e
          tuj⭑ re·ag⭑·is .

          Rim. 1: Tia·n prefiks⭑·on oni kutim⭑·e apart⭑·ig·as per⭑ strek⭑·et·o,
          inter·ali⭑·e por⭑ evit⭑·i moment⭑·an konfuz⭑·on kun⭑ la⭑ tabel⭑+vort⭑·a element¹·o
          ĉi⭑- (kp ĉiokaze, ĉi·apud⭑·e ktp).

          Rim. 2: En⭑ adverb⭑·aj kaj⭑ adjektiv⭑·aj kun·met⭑·aĵ·oj oni elimin⁽⁺⁾·as tiu,
          tio, tie kaj⭑ uz⭑·as ĉi⭑ tut⭑·e sol⭑·an: ĉi⭑ tiu jar⭑·e → ĉi⭑-jar⭑·e; ĉi⭑ tio
          kun⭑·e → ĉi⭑-kun⭑·e; ĉi⭑ tie sub⭑·e → ĉi⭑-sub⭑·e.

   3.
          Ne·vari³·a montr⭑·a adjektiv⭑·o, sam⭑+senc⭑·a kiel⭑ _ĉi⭑ tie_ aŭ⭑ _ĉi⭑ tiu_: ĉi⭑
          ni est⭑·as, ĉi⭑ ni est⭑·as! ; mi ne⭑ pov⭑·as plu⭑ re·kon⭑·i la⭑ Orient⭑·an
          strat⭑·on! neniu magazen⭑·o ĉi⭑ est⭑·as! ; mi⭑·a ĉi⭑ last⭑·a dezir⭑·o feliĉ⭑·e
          plen⭑·um·iĝ·is ; mi ne⭑ toler⭑·os, ke⭑ ĉi⭑ brav⭑·aĉ·ul·o kuraĝ⭑·u tuŝ⭑·i... ;
          tut⭑·e ne⭑ ĉi⭑ est⭑·is vent⭑·o, kaj⭑ […] la⭑ akv⭑·o far⭑·iĝ·is glat⭑·a kiel⭑
          spegul⭑·o ; ankaŭ⭑ ĉi⭑ mi for·las⭑·as hom⭑·ojn ; kiu·j leg⭑·os ĉi⭑ kritik⭑·ojn,
          pov⭑·us hav⭑·i opini⭑·on tut⭑·e erar⭑·an ;  ĉi⭑ koncern⭑·e dir⭑·is
          nur⭑, ke⭑ la⭑ super·flu⭑·e demand⭑·ant·an la⭑ hin⁽⁺⁾·oj rigard⭑·as behino ; ne⭑
          aŭskult⭑·u […] ĉi⭑ absurd¹·aĵ·on! .

          Rim.: En⭑ tia uz⭑·o, analog¹⁹²³·a al⭑ uz⭑·o de⭑ „ {jen⭑} “ aŭ⭑ „jen⭑·a“, „ĉi⭑“
          est⭑·as skrib⭑·at·a mal·kun⭑·e; skrib⭑·i „  “ est⭑·us sam⭑·e
          ne·konven⭑·e kiel⭑ „  “.

malĉi

          {Jen⭑·a} , {for⭑·a} : ĝi trov⭑·iĝ·as en⭑ tiu aŭ⭑ malĉi tiu ŝrank⭑·o de⭑ la⭑
          babel⁽⁺⁾·a bibliotek¹·o .

          Rim.: Tia uz⭑·o est⭑·as facil⭑·e mis·kompren⭑·ebl·a do⭑ prefer⭑·ebl·e esprim⭑·u
          tio·n per⭑ „tiu for⭑·a“, „tie for⭑“ ktp.

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.28 2023/03/29 17:26:42 ]
     __________________________________________________________________