vidu ankaŭ la klarigojn
ĉif·/·i

ĉif·i

   (tr)

          Sen·ord·e krisp·e {kun·prem·i} io·n, far·ant·e mult·ajn fald·ojn: ĉif·i
          vest·on, teks·aĵ·on, paper·on; li·a man·o ĉif·is nerv¹·e la muslin·on ;
          li·a man·oj agit²·it·aj de nerv¹·a mov·ad·o ĉif·is konvulsi·e la mal·feliĉ·an
          karton·on ; li ĉif·as la mon·on en la poŝ·on ; kun furioz·a
          dent·o-grinc·o kaj murmur·o li ĉif·is, dis·ŝir·is kaj for·ĵet·is la
          gazet·on ;  embaras·e ĉif·is en la man·oj la oficial·an
          leter·on de la ĝeneral¹·a kancelari·o ;  , emoci³·ig·it·a, nerv¹·em·e
          ĉif·is la verd·an, ink·o-makul·it·an tabl·o-drap·on ; la klient¹·o koler·e
          ĉif·is si·an ĉap·on . {bul·ig·i} , {fald·i} , {kned·i} , {krisp·ig·i} ,
          {taŭz⁽⁺⁾·i} , {tord·i}

ĉif·aĵ·o

          Io ĉif·it·a: li plen·e ĉif·is la tol·aĵ·on  la paper·on, post·e li
          pentr·is supr·on de la ĉif·aĵ·o, post iom da temp·o li glat·ig·is ĝi·n
          kaj aper·is sen·form·aj makul·oj . {ĉifon·o}

ne·ĉif·ebl·a

          Tiel prepar·it·a, ke oni ne pov·as ĝi·n ĉif·i: ne·ĉif·ebl·a silk·o.
          {ne·glad·end·a}

   [artikol-versi⁹·o: 1.28 2023/12/12 08:31:48 ]
     __________________________________________________________________