damn⁽⁺⁾·/·i

damn⁽⁺⁾·i

   (tr)

          {Kondamn⭑·i} al⭑ la⭑ sufer⭑·oj de⭑ la⭑ infer⭑·o: damn⁽⁺⁾·u tiu·jn sen·cerb⭑·ajn
          pup⭑·ojn! el·ĉerp⭑·iĝ·is mi⭑·a pacienc⭑·o – mi ir⭑·os en⭑ ili⭑·an vest⭑·ej·on kaj⭑
          far⭑·os al⭑ ili taŭg⭑·an regal⭑·on ; la⭑ ŝofor⁸·o blasfem¹·ad·is: „damn⁽⁺⁾·u vi·n
          patrinsufer’!“ ; ek⭑~de⭑ tiu nokt⭑·o mi star⭑·as super⭑ la⭑ di⭑·oj, oni ne⭑
          plu⭑ pov⭑·as damn⁽⁺⁾·i mi·n . {blasfem¹·i} , {mal·ben⭑·i} , {sakr⭑·i}

damn⁽⁺⁾·o

          {Kondamn⭑·o} je⭑ la⭑ infer⭑·o; stat⭑·o de⭑ damn⁽⁺⁾·it·o: mi star⭑·as la⭑ pord⭑·eg·o
          de⭑ la⭑ infer⭑·o kaj⭑ […] flug⭑·ig·as al⭑ la⭑ damn⁽⁺⁾·o cent⭑·ojn da⭑ vir⭑·in·oj kaj⭑
          infan⭑·oj ; li pov⭑·is el·las⭑·i nov⭑·an vic⭑·on da⭑ sakr⭑·oj kaj⭑ damn⁽⁺⁾·oj,
          tiel⭑, ke⭑ la⭑ en·loĝ⭑·ant·oj de⭑ ĉiu·j infer⭑·oj dev⭑·is ruĝ⭑·iĝ·i pro⭑ hont⭑·o ;
          damn⁽⁺⁾·o al⭑ vi, kulp⭑·as ne⭑ la⭑ orkestr¹·o sed⭑ vi⭑·a furz⁹·a muzik⭑·aĉ·o! ;
          damn⁽⁺⁾·o kun⭑ vi! kial⭑ vi, je⭑ Amono, ne⭑ konfidenc³·is al⭑ mi mem⭑ la⭑
          tut⭑·an afer⭑·on ? {mal·ben⭑·o}

damn⁽⁺⁾·ind·a, damn⁽⁺⁾·a

          Aĉ¹·a, mal·oportun⭑·a, ĝen⭑·a: damn⁽⁺⁾·ind·a list¹·o ; mensog⭑·oj, damn⁽⁺⁾·aj
          mensog⭑·oj ; mi ĉes⭑·is sorb⭑·i tiu·jn damn⁽⁺⁾·ajn hormon⁹·ojn ; la⭑ damn⁽⁺⁾·ind·aj
          mebl⭑·ist·oj ial⭑ far⭑·as la⭑ ŝrank⭑·ajn pord⭑·ojn ekster·ordinar⭑·e akr⭑·aj,
          kaj⭑ oni nepr⭑·e frap⭑·as tiu·jn per·kap⭑·e .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.29 2023/11/04 13:16:26 ]
     __________________________________________________________________