dativ⭑·/·o

dativ⭑·o

          Gramatik⭑·a {kaz⭑·o^1} , indik³·ant·a ricev⭑·ant·on de⭑ la⭑ rezult²·o de⭑ la⭑
          ag⭑·o, tiu·n aŭ⭑ tio·n en⭑ kies⭑ interes⭑·o, por⭑ kies⭑ profit⭑·o aŭ⭑
          mal·profit⭑·o la⭑ ag⭑·o est⭑·as plen⭑·um·at·a, aŭ⭑ kiu·n ĝi impres⭑·as. En⭑
          Esperant⭑·o la⭑ dativ⭑·o aper⭑·as kiel⭑ {analiz¹·a kaz⭑·o} , esprim⭑·at·a per⭑
          la⭑ prepozici⭑·o {al⭑^2} : instru⭑·i matematik¹·on _al⭑ la⭑ student⭑·oj_;
          donac⭑·i, sci⭑·ig·i io·n _al⭑ iu_; plej⭑ volont⭑·e li _al⭑ la⭑ viv⭑·ant·o_ tuj⭑
          el·bat⭑·us ambaŭ⭑ okul⭑·ojn .

   Rim.: Krom⭑ la⭑ indik³·it·a ĉef·senc⭑·o, en⭑ mult⭑·aj lingv⭑·oj dativ⭑·o indik³·as ankaŭ⭑
   tiu·n, kiu·n la⭑ ag⭑·o impres⭑·as, afekci⁽⁺⁾·as. Samkiel en⭑ tiu·j lingv⭑·oj, en⭑
   Esperant⭑·o tiu·n senc⭑·on esprim⭑·as la⭑ sam⭑·a prepozici⭑·o „al⭑“: _al⭑ mi_ plaĉ⭑·as
   tiu rob²·o; _al⭑ mi_ ŝajn⭑·as, ke⭑ li est⭑·as fripon⭑·o; _al⭑ mi_ est⭑·is mal·varm⭑·e.
   Do⭑, el⭑ la⭑ vid⭑-punkt⭑·o de⭑ la⭑ gramatik⭑·o de⭑ Esperant⭑·o ne⭑ est⭑·as bezon⭑·o
   apart⭑·ig·i tia·n „afekci⁽⁺⁾·an kaz⭑·on“, kvankam⭑ por⭑ iu·j lingv⭑·oj la⭑ diferenc⭑·o
   pov⭑·as est⭑·i grav⭑·a.

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.28 2023/10/14 11:26:53 ]
     __________________________________________________________________