deĉifr⭑·/·i

deĉifr⭑·i

   (tr)

   1.
          {Mal·ĉifr³·i} : est⭑·as kod⁹·o, est⭑·as la⭑ klar⭑·ig·oj por⭑ deĉifr⭑·i tekst⭑·ojn
          en⭑ kod⁹·o baz¹·it·a sur⭑ la⭑ hebre⭑·a Bibli¹·o ; Robert⁽⁺⁾·o […] grat⭑·is al⭑ si
          la⭑ naz⭑·on […], dum⭑ li mal·kod⁹·is mesaĝ⁹·on, […] li pen⭑·e ating⭑·is la⭑
          fin⭑·on de⭑ l’ labor⭑·o, minut⭑·et·on kontempl⁽⁺⁾·is la⭑ deĉifr⭑·it·an tekst⭑·on .

   2.
          Pen⭑·e {leg⭑·i} mal·bon⭑·e skrib⭑·it·an tekst⭑·on aŭ⭑ mal·klar⭑·e esprim⭑·it·an
          pens⭑·on: la⭑ divers⭑·aj part⭑·oj de⭑ la⭑ adres⭑·o kur⭑·as unu⭑ sur⭑ ali⭑·an,
          du⭑·on·e german⭑·e, du⭑·on·e angl⭑·e, kaj⭑ la⭑ amerik⁸·a koleg⭑·o […] dev⭑·as tiam⭑
          help⭑·i en⭑ la⭑ deĉifr⭑·ad·o de⭑ la⭑ adres⭑·oj ; la⭑ sur·skrib⭑·o […] preskaŭ⭑
          tut⭑·e de·frot⭑·iĝ·is, nur⭑ la⭑ nom⭑·o Preben kaj⭑ tuj⭑ post⭑ ĝi grand⭑·a S kaj⭑
          iom⭑ pli⭑ mal·supr⭑·e la⭑ vort⭑·o Mart⭑·a est⭑·as ankoraŭ⭑ re·kon⭑·ebl·aj, sed⭑
          pli⭑ oni ne⭑ pov⭑·as deĉifr⭑·i ; la⭑ skrib⭑·o aper⭑·as kiel⭑ trem⭑·ant·a, tiel⭑
          ke⭑ ili ne⭑ pov⭑·as deĉifr⭑·i la⭑ vort⭑·ojn ;  post⭑·e kre⭑·is la⭑
          societ⭑·on […] kun⭑ la⭑ anonc⭑·it·a cel⭑·o deĉifr⭑·i la⭑ komplet²·an sekvenc⁽⁺⁾·on
          de⭑ la⭑ hom⭑·a gen⁹·ar·o ; mi jam⭑ deĉifr⭑·is ĉi⭑ tiu·n jun⭑·ul·on, kaj⭑ ve⭑ al⭑
          ni, se⭑ ni permes⭑·os al⭑ li komand⭑·i ni·n . ne⭑ sonĝ⭑·ojn, sed⭑ hom⭑·ojn
          oni deĉifr⭑·u por⭑ antaŭ·sci⭑·i ili⭑·an est⭑·ont·on . {diven⭑·i} , {konjekt⭑·i}

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.26 2023/11/04 13:16:26 ]
     __________________________________________________________________