definitiv¹·/·a

definitiv¹·a

          Tia, ke⭑ oni ne⭑ plu⭑ pov⭑·as ŝanĝ⭑·i io·n en⭑ ĝi, {ne·ŝanĝ⭑·ebl·a} :
          definitiv¹·a decid⭑·o ; definitiv¹·a opini⭑·o ; di⭑·oj, kiu·j ĉiam⭑ ag⭑·as kaj⭑
          ne⭑ far⭑·as io·n definitiv¹·an ; mi definitiv¹·e indign⭑·is ; la⭑
          definitiv¹·a tekst⭑·o de⭑ tiu·j ĉi⭑ dogm⭑·oj est⭑·os fiks¹·it·a nur⭑ post⭑·e ;
          tiu·j intern⭑·aj demand⭑·oj […] ne⭑ ricev⭑·is definitiv¹·an respond⭑·on ; la⭑
          liber⭑·ig·o est⭑·is plen⭑·a, kaj⭑ tiu+foj⭑·e definitiv¹·a ; li⭑·a bon⭑~fart⭑·o unu⭑·e
          provizor¹·a far⭑·iĝ·is tut⭑·e definitiv¹·a . {decid⭑·a} , {fin⭑·o-far⭑·a} ,
          {last⭑+instanc²·a} , {mal·provizor¹·a} , {perfekt⭑·a}

definitiv¹·o, definitiv¹·ec·o

          Definitiv¹·a stat⭑·o de⭑ afer⭑·oj: Ma⭑·nj·o iom⭑ post⭑ iom⭑ akcept⭑·is la⭑
          definitiv¹·on de⭑ la⭑ aranĝ⭑·o ; [ŝi] ne⭑ sci⭑·is pri⭑ la⭑ definitiv¹·ec·o de⭑
          tiu ĉi⭑ for·las⭑·o .

definitiv¹·ig·i

   (tr)

          Ig⭑·i definitiv¹·a: est⭑·is prepar⭑·at·aj la⭑ administr⭑·aj for·mal·aĵ⭑·oj por⭑
          definitiv¹·ig·i la⭑ transakci⁽⁺⁾·on, kiam⭑ unu⭑ monat⭑·on post⭑·e ven⭑·is ofert⁸·o
          de⭑ tri⭑ ali⭑·aj bank¹·oj ; definitiv¹·ig·o de⭑ la⭑ kandidat¹-list¹·oj ; tiu·n
          dis·iĝ⭑·on religi⭑·e kvazaŭ⭑ definitiv¹·ig·is la⭑ reciprok⭑·aj mal·ben⭑·oj .
          {fiks¹·i} , {decid⭑·i} , {difin⭑·i} , {firm⭑·ig·i} , {solv⭑·i}

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.28 2023/11/04 13:16:26 ]
     __________________________________________________________________