delic⁽⁺⁾·/·o

delic⁽⁺⁾·o

          Mal·oft⭑·a, delikat⭑·a sens⁸·a {plezur⭑·o} , kiu·n oni intens⁴·e ĝu⭑·as: kun⭑
          evident¹·a delic⁽⁺⁾·o li glut⭑·is kelk⭑·ajn ostr⭑·ojn ; plor⭑-singult⭑·i pro⭑
          delic⁽⁺⁾·o de⭑ spontane³·a, sen·brid⭑·a amor⁴·ad·o, kiam⭑ ĉiu·j sens⁸·oj
          koncentr⁸·iĝ·as al⭑ tiu unu⭑-sol⭑·a kapt⭑+urn⭑·ig·a tra·viv⭑·aĵ·o ; gust⭑·um·ant·e
          ekzempl⭑·e plad⭑·on da⭑ lok⭑·aj tort⭑-el⭑·oj, kvadrat¹·aj, farĉ⁹·it·aj per⭑
          selakt⭑·o, kaj⭑ spinac⭑·oj, kondiment⁽⁺⁾·it·aj per⭑ tomat¹·a saŭc⭑·o, kulmin⁽⁺⁾·ig·u
          tiu·n delic⁽⁺⁾·on per⭑ botel⭑·o da⭑ ital⁸·a vin⭑·o . {ĝu⭑·ad·o} , {volupt⭑·o}

delic⁽⁺⁾·a

   1.
          {Ĝu⭑·ind·a} , kaŭz⭑·ant·a grand⭑·an plezur⭑·on: bon⭑·e, ke⭑ oni ĝu⭑·u la⭑ lun⭑·on
          sur⭑ la⭑ mont⭑·o, tamen⭑ mult⭑·e pli⭑ delic⁽⁺⁾·e ĉe⭑ akv⭑·o ; en·penetr⭑·ant·e mi
          sent⭑·as infan⭑·ec·an ĝoj⭑·on – delic⁽⁺⁾·a varm⭑·o ĉirkaŭ⭑·as – […] kaj⭑ subit⭑·a
          volupt⭑·eg·o konvulsi⭑·a akr⭑·e tra·ir⭑·as mi⭑·an korp⭑·on ; la⭑ delic⁽⁺⁾·em·o
          el·vok⭑·as volupt⭑·on, kaj⭑ la⭑ volupt⭑·o ĉiam⭑ est⭑·as kruel⭑·a ; vi est⭑·as
          delic⁽⁺⁾·a mal·grand⭑·a viv⭑·ant·a mirakl¹·o, nu⭑, re·ir⭑·u do⭑ en⭑ la⭑ vast⭑·an
          mar⭑·on . {plezur⭑·ig·a}

   2.
          Esprim⭑·ant·a ĝu⭑·on, plezur⭑·on: la⭑ jubil⁽⁺⁾·o kaj⭑ delic⁽⁺⁾·aj kri⭑·oj de⭑ la⭑
          Kooperativ⁹·estr·o fend⭑·is la⭑ trans·fenestr⭑·an vesper⭑-silent⭑·on .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.14 2024/01/29 09:23:18 ]
     __________________________________________________________________