vidu ankaŭ la klarigojn
dezir·/·i

dezir·i

   (tr)

   1.
          Konsci·e {em·i} al io, {vol·i} posed·on  ĝu·on de io: vi dezir·is
          glaci·aĵ·on, dir·is la kelner·o ; ĵurnal·ist·o […] dezir·is inter·parol·i
          kun ili ; ŝi li·n kis·is kaj re·kis·is kaj fort·e dezir·is, ke li
          rest·u viv·a ; vi tiel fort·e dezir·is ek·sci·i mi·an histori·on ; [ŝi]
          tuj send·is al li la dezir·it·an sum·on da mon·o ; ni bezon·as nur
          ek·dezir·i kaj elekt·i ; ĉiam pli ŝi dezir·is […] viv·i inter ili ;
          la oper¹·o ir·is tre bon·e, nur la ĥor·oj las·is io·n por dezir·i (ne
          kant·is perfekt·e) ; mi dezir·as aŭd·i bel·an muzik·on ; kiom la kor·o
          dezir·as (abund³·eg·e) vi fort·e dezir·is est·i en la dom·o de vi·a patr·o
          ; Faraon⁽⁺⁾·o aŭd·is pri tiu afer·o kaj dezir·is mort·ig·i Mose⁽⁺⁾·on ;
          tapiŝ·on ne dezir·is, mat·on akir·is . {aspir³·i} , {avid·i} , {envi·i}
          , {sopir·i}

   2.
          {Esprim·i} al iu bon+vol·an esper·on, ke li ĝu·u ia·n feliĉ·aĵ·on:
          dezir·i al iu ĉio·n bon·an ; mi dezir·as al vi bon·an tag·on, sinjor·o!
          ‐ bon·an maten·on! ‐ ĝoj·an fest·on! (mi dezir·as al vi) ; nun,
          sam~ide·an·oj, mi dezir·as por vi ĉiu·j feliĉ·an vojaĝ·on al vi·aj
          hejm·oj ; mi hav·as la honor·on gratul·i vi·n, vi·a moŝt·o, kaj dezir·i
          al vi feliĉ·on por mult·aj jar·oj ; [ŝi] kiel ordinar·e dezir·is al
          li bon·an nokt·on kaj ŝajn·is si·n prepar·i por ir·i dorm·i ; la junk¹·oj
          klin·iĝ·ad·is tie·n kaj re·en, dezir·ant·e al li bon·an vesper·on kaj
          bon·an maten·on ; li dezir·as al li mult·e da bon·o kaj antaŭ ĉio tre
          feliĉ·an vojaĝ·on . {adiaŭ·i} , {gratul·i} , {salut·i}

          Rim.: La fraz¹-part·o „(mi dezir·as al vi)“ est·as sub·kompren·it·a kaj
          for·las·it·a, apud izol·it·a akuzativ·ig·it·a vort·o, kielsalut·on!“,
          „gratul·on!“, ktp.

dezir·o

   1.
          Ag·o, sent·o de dezir·ant·o: nask·iĝ·is en ŝi for·teg·a dezir·o for·ir·i,
          for·ir·i tuj ; la dezir·o de mi·a kor·o ; manĝ·u […] laŭ la tut·a
          dezir·o de vi·a anim·o ; brut·a volupt·a dezir·o ; tiu·j ĉi rond·et·oj
          […] serv·as por liber·aj amik·aj inter·parol·ad·oj pri ĉiu·j ebl·aj
          tem·oj, laŭ la dezir·o de la part·o-pren·ant·oj ; vol·o kaj leĝ·o
          dezir·ojn ne kon·as ; ne valor·as la akir·o  la pen·on de l' dezir·o
          .

   2.
          Io dezir·at·a, {dezir·at·aĵ·o} : la dezir·o de virt·ul·oj est·as nur bon·o
          ; dezir·o plen·um·it·a est·as agrabl·a por la anim·o ; plen·um·it·a dezir·o
          est·as arb·o de viv·o ; tio est·as ne ni·a pi·a (ne·realism³·a) dezir·o,
          sed tio·n plen·e cert·ig·as al ni simpl·a logik¹·o kaj prudent·o ; li
          esprim·is la dezir·on, ke li·a verk·o […] en·hav·u ankaŭ part·on
          Esperant·an .

dezir·at·aĵ·o

          Tio, kio·n oni dezir·as: ne don·u, ho Etern·ul·o, al mal·virt·ul·o li·an
          dezir·at·aĵ·on, Li·an intenc·on ne efektiv·ig·u ; laŭ [tiu libr·o], se
          oni pens·ad·as pozitiv¹·e, oni ĉiam pov·as akir·i si·ajn dezir·at·aĵ·ojn .

dezir·eg·i

          Pasi·e, sen·brid·e dezir·i:  , mi·a fil·o, dezir·eg·as per si·a
          anim·o vi·an fi·lin·on ; mi dezir·eg·as Vi·ajn ordon·ojn ; tial, frat·oj,
          dezir·eg·u profet·i, kaj ne mal·permes·u parol·i per lingv·oj ; la
          dezir·eg·on de la karn¹·o vi ne plen·um·os . {am·eg·i} , {avid·i} ,
          {pasi·i}

bon~dezir·i

   (ntr)

          {Dezir·i^2} bon·on, feliĉ·on, prosper·on: [ili] send·is al mi amik·ajn
          bon~dezir·ojn ; plen·um·i […] konsil·on bon+dezir·an ; ŝi·aj okul·oj
          mal·gaj·aj, en·pens·aj, […] serĉ·is sur la vizaĝ·o de la ne·jun·a vir·in·o
          […] bril·et·on de kor-tuŝ·it·ec·o kaj bon+dezir·ec·o ; iu mi·a
          bon~dezir·ant·o sci·ig·is mi·n per anonim¹·a leter·o, ke tiu ĉi afer·o ĝis
          nun ankoraŭ trov·iĝ·as en la Moskv⁽⁺⁾·a Juĝ·ej·o ; mi·aj mal·bon~dezir·ant·oj
          parol·as pri mi·a pere·o . {gratul·i}

viv-dezir·o

          Impuls¹·o por viv·ad·o, por ag·ad·o: kiam ver·e ne plu ebl·as for·ir·i por
          dorm·i, tiam viv-dezir·o mem mal·aper·as ; se ĉiu el ni ĝis·viv·us tia·n
          ·on kaj konserv·us tia·n viv-dezir·on! ; en la pun+labor·ej·o […] li
          ver·e spert·is tiu·n viv-dezir·on, ĉe la lim·o de trud·it·a labor·o,
          mort·o kaj ekzil·o . {viv·em·a}

   [artikol-versi⁹·o: 1.124 2024/01/23 15:26:28 ]
     __________________________________________________________________