vidu ankaŭ la klarigojn
dialekt¹·/·o
dialekt¹·o
Apart⭑·a form⭑·o, kiu·n ricev⭑·as {lingv⭑·o} en⭑ region⭑·o aŭ⭑ soci³·a grup⭑·o:
la⭑ hom⭑-amas⭑·o kun·ven⭑·is kaj⭑ mir⭑·eg·is, ĉar⭑ ĉiu apart⭑·e aŭd⭑·is ili·n
parol⭑·i per⭑ li⭑·a propr⭑·a dialekt¹·o ; [ni dev⭑·as] gard⭑·i la⭑ lingv⭑·on de⭑
pere⭑·ig·a dis·fal⭑·o je⭑ divers⭑·aj dialekt¹·oj ; ili skrib⭑·is tio·n, kio·n
ili aŭd⭑·is de⭑ popol⭑·aj rakont⭑·ant·oj, ŝanĝ⭑·ant·e nenio·n, eĉ⭑
konserv⭑·ant·e ia+foj⭑·e la⭑ popol⭑·an dialekt¹·on ; la⭑ dialekt¹·o en⭑ la⭑
nord⭑·a part⭑·o de⭑ kaj⭑ la⭑ german⭑·a lingv⭑·o tre⭑ simil⭑·as unu⭑
la⭑ ali⭑·an ; [ili] aŭskult⭑·is la⭑ idili⭑·an poet¹·on, kiu en⭑ la⭑ melodi¹·a
dorisa dialekt¹·o kant⭑·is la⭑ am⭑·on de⭑ paŝt⭑·ist·oj ; la⭑ angl⭑·a lingv⭑·o ne⭑
nur⭑ danĝer⭑·e, detru⭑·e polu⁽⁺⁾·as ĉiu·jn lingv⭑·ojn de⭑ ni⭑·a planed⭑·o, sed⭑
mem⭑ dialekt¹·iĝ·is en⭑ 38 angl⭑·ajn apart⭑·ajn nuanc⭑·ojn en⭑·e de⭑ 8 ĉef⭑·aj
lingv⭑·aj grup⭑·oj .
Rim.: Kontrast¹·e al⭑ {idiom²·o} , dialekt¹·o implic⁽⁺⁾·as ide⭑·on de⭑ kadr⭑·a
lingv⭑·o, rilat⭑·e al⭑ kiu ĝi rol¹·as kiel⭑ vari³·o; kontrast¹·e al⭑
{ĵargon¹·o} , dialekt¹·o est⭑·as pli⭑ komplet²·a lingv⭑·a sistem⭑·o, kiu
pov⭑·as posed⭑·i si⭑·ajn fonetik¹·ajn kaj⭑ gramatik⭑·ajn apart⭑·aĵ·ojn; ekz-e
oni pov⭑·as parol⭑·i pri⭑ nobel⭑·a, kler⭑·ul·a dialekt¹·oj kaj⭑ pri⭑ ili⭑·aj
apart⭑·aĵ·oj fonetik¹·aj kaj⭑ gramatik⭑·aj; kaj⭑ pli⭑ special⭑·e, pri⭑
kort⭑·eg·a, teologi¹·a ĵargon¹·oj.
etn⁹·a dialekt¹·o
{Dialekt¹·o} propr⭑·a al⭑ apart⭑·a etn⁹·o.
region⭑·a dialekt¹·o
{Dialekt¹·o} propr⭑·a al⭑ apart⭑·a region⭑·o.
soci³·a dialekt¹·o
{Dialekt¹·o} propr⭑·a al⭑ apart⭑·a soci³·a sub·grup⭑·o; {sociolekt⁽⁺⁾·o} .
dis·dialekt¹·iĝ·i
Dis·part⭑·iĝ·i je⭑ plur⁴·aj dialekt¹·oj: la⭑ latin⁽⁺⁾·a lingv⭑·o
dis·dialekt¹·iĝ·int·e nask⭑·is latin⁽⁺⁾·id·ajn lingv⭑·ojn.
[artikol⭑-versi⁹·o: 1.32 2023/11/04 14:29:01 ]
__________________________________________________________________