vidu ankaŭ la klarigojn
dialekt¹·/·o

dialekt¹·o

          Apart·a form·o, kiu·n ricev·as {lingv·o} en region·o  soci³·a grup·o:
          la hom-amas·o kun·ven·is kaj mir·eg·is, ĉar ĉiu apart·e aŭd·is ili·n
          parol·i per li·a propr·a dialekt¹·o ; [ni dev·as] gard·i la lingv·on de
          pere·ig·a dis·fal·o je divers·aj dialekt¹·oj ; ili skrib·is tio·n, kio·n
          ili aŭd·is de popol·aj rakont·ant·oj, ŝanĝ·ant·e nenio·n, 
          konserv·ant·e ia+foj·e la popol·an dialekt¹·on ; la dialekt¹·o en la
          nord·a part·o de  kaj la german·a lingv·o tre simil·as unu
          la ali·an ; [ili] aŭskult·is la idili·an poet¹·on, kiu en la melodi¹·a
          dorisa dialekt¹·o kant·is la am·on de paŝt·ist·oj ; la angl·a lingv·o ne
          nur danĝer·e, detru·e polu⁽⁺⁾·as ĉiu·jn lingv·ojn de ni·a planed·o, sed
          mem dialekt¹·iĝ·is en 38 angl·ajn apart·ajn nuanc·ojn en·e de 8 ĉef·aj
          lingv·aj grup·oj .

          Rim.: Kontrast¹·e al {idiom²·o} , dialekt¹·o implic⁽⁺⁾·as ide·on de kadr·a
          lingv·o, rilat·e al kiu ĝi rol¹·as kiel vari³·o; kontrast¹·e al
          {ĵargon¹·o} , dialekt¹·o est·as pli komplet²·a lingv·a sistem·o, kiu
          pov·as posed·i si·ajn fonetik¹·ajn kaj gramatik·ajn apart·aĵ·ojn; ekz-e
          oni pov·as parol·i pri nobel·a, kler·ul·a dialekt¹·oj kaj pri ili·aj
          apart·aĵ·oj fonetik¹·aj kaj gramatik·aj; kaj pli special·e, pri
          kort·eg·a, teologi¹·a ĵargon¹·oj.

etn⁹·a dialekt¹·o

          {Dialekt¹·o} propr·a al apart·a etn⁹·o.

region·a dialekt¹·o

          {Dialekt¹·o} propr·a al apart·a region·o.

soci³·a dialekt¹·o

          {Dialekt¹·o} propr·a al apart·a soci³·a sub·grup·o; {sociolekt⁽⁺⁾·o} .

dis·dialekt¹·iĝ·i

          Dis·part·iĝ·i je plur⁴·aj dialekt¹·oj: la latin⁽⁺⁾·a lingv·o
          dis·dialekt¹·iĝ·int·e nask·is latin⁽⁺⁾·id·ajn lingv·ojn.

   [artikol-versi⁹·o: 1.32 2023/11/04 14:29:01 ]
     __________________________________________________________________