vidu ankaŭ la klarigojn
dign³·/·o

dign³·o

   1.
          Respekt·o, ŝuld·at·a al io (pro ties valor·o), iu (pro ties kondut·o
           pozici¹·o)  si mem: atenc·o kontraŭ la dign³·o de la hom·a
          person·o; inter la pot·oj ne est·is  unu, kiu ne hav·us la sent·on
          de si·a potenc·o kaj dign³·o ; ni trov·os al vi situaci·on ind·an je
          vi·a dign³·o; mi·a dign³·o (mem·respekt·o) dev·ig·is mi·n for·las·i la
          prezid·ant·an posten·on.

   2.
          Sin⁸-de·ten·em·a kondut·o de iu konsci·a pri la respekt·o, kiu·n li
          merit·as: la sinjor·oj degn⁽⁺⁾·is danc·i kun la kamp·ul·in·oj, sed la
          sinjor·in·oj gard·is si·an dign³·on ; eksplod·o de vir·in·a fier·ec·o kaj
          de hom·a dign³·o; kun dign³·o-plen·a ten·iĝ·o ( {dign³·a ^2} ).

   {sin⁸-de·ten·o} , {indign·i} .

dign³·a

   1.
          Merit·ant·a respekt·on: dign³·a soci³·a pozici¹·o; ni·a voj·o ĉiam dev·as
          est·i dign³·a kaj rekt·a.

   2.
          Konsci·a, ke oni merit·as respekt·on; kondut·ant·a tiel, ke la ali·aj
          hom·oj sent·as tia·n konsci·on; dign³·o-plen·a: [la polic·an·o] est·as alt·a
          vir·o, kiu si·n ten·as tre dign³·e .

   3.
          {Ind·a} , kapabl·a, merit·ant·a: rigard·u, kiu est·as la plej bon·a kaj
          plej dign³·a el la fil·oj de vi·a sinjor·o ; li mem ne sent·is si·n plu
          ne·dign³·a, por en·ir·i en la ... sankt·ej·on ; kiel long·e vi funebr·os
          pri  , kiu·n Mi trov·is ne·dign³·a reĝ·i super  ? .

dign³·ec·o

          Ec·o de io  iu dign³·a: ĉu ni ne viv·as en liber·a land·o, kie,
          laŭ·tradici¹·e, la dign³·ec·o de hom·a person·o est·as respekt·at·a? .

mem·dign³·o

          {Mem·estim·o} : est·is organiz¹·it·a milit·o kontraŭ mi·a sent·o pri
          mem·dign³·o, kontraŭ mi·a mem·valor·o .

   [artikol-versi⁹·o: 1.27 2023/11/04 14:29:02 ]
     __________________________________________________________________