disdegn⁽⁺⁾·/·i

disdegn⁽⁺⁾·i

   (tr)

          Vid⭑·ebl·e {mal·estim⭑·i} iu·n aŭ⭑ io·n, rigard⭑·ant·e ĝi·n sen·valor⭑·a,
          ne·atent⭑·ind·a: li est⭑·as am⭑·ant·o disdegn⁽⁺⁾·at·a ; aŭ⭑ iu grupet⁽⁺⁾·o prav⭑·e
          disdegn⁽⁺⁾·as ali⭑·an okup⭑·on kaj⭑ tut⭑·e natur⭑·e ven⭑·as al⭑ filozofi¹·o .
          {mal·ŝat⭑·i}

disdegn⁽⁺⁾·o

          Sin⁸-ten⭑·o, kiu sen·tig⁸·as ke⭑ iu aŭ⭑ io est⭑·as ne·ind⭑·a, mal·estim⭑·ind·a.

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.15 2023/11/04 14:29:02 ]
     __________________________________________________________________