vidu ankaŭ la klarigojn
disting·/·i

disting·i

   (tr)

   1.
          {Rimark·i} {diferenc·o} n inter objekt·oj, person·oj  ide·oj:
          disting·i inter bon·o kaj mal·bon·o ; [oni] ne pov·is disting·i inter
          la son·oj de la ĝoj-kri·ad·o kaj la son·oj de la popol·a plor·ad·o ; oni
          ne pov·is disting·i, kie est·is komenc·o kaj kie est·is fin·o ;
          disting·i la voĉ·on de kukol·o kaj de turd·o ; por disting·i ili·n unu
          de la ali·a, oni nomad²·is tiu·n, kiu posed·is kvar ĉeval·ojn, la
          grand·a Nik⁽⁺⁾·o, kaj tiu·n, kiu posed·is nur unu ĉeval·on, oni nomad²·is
          la mal·grand·a Nik⁽⁺⁾·o ; li ne pov·is disting·i, ĉu [la varm·eg·o] est·as
          sekv·o de la efektiv·a fajr·o, ĉu de li·a tro grand·a ard³·o de am·o ;
          [oni aŭd·is] ia·n strang·an ton·on, […] sed pro la bru·o de la
          vetur·il·oj kaj de la mov·ad·o oni pov·is disting·i ĝi·n nur dum
          mal·long·a moment·o ; la faden·o sur ŝi·a ŝpin·il·o est·is pli delikat·a
          ol arane·aĵ·o, hom·aj okul·oj ne pov·us disting·i la apart·an faden·on ;
          la Di·o de la Izrael-id·oj disting·is vi·n inter la komun·um·o de
          Izrael ; la mort·o ne disting·as (sen·diferenc·e trakt·as), ĉiu·jn
          egal·e ating·as . {apart·ig·i} , {diferenc·ig·i^2} , {kontrast¹·i} ,
          {mal·konfuz·i} .

   2.
          Klar·e, preciz·e, net·e {percept¹·i} : reg·is tia mal·lum·o, ke oni ne
          mult·e pov·is disting·i ; io salt·is en la herb·o, sed ili ne pov·is
          disting·i, kio ĝi est·as ; oni ne pov·is disting·i la fizionomi¹·ojn
          de la vojaĝ·ant·oj ; la aŭgust⁽⁺⁾·a ĉiel·o est·is plen·a de stel·oj, […]
          oni pov·is disting·i la kontur·ojn  de mal·proksim·aj objekt·oj .
          {sens⁸·i} , {vid·i}

   3.
          Disting·ig·i: nobel·aj mor·oj kaj nobel·aj manier·oj li·n disting·is ;
          [tiu] pazigrafi⁽⁺⁾·o […] disting·as si·n per ekstrem·a simpl·ec·o .

disting·o

   1.
          Ag·o, manier·o, fakt¹·o disting·i: en san·-~francisk⁽⁺⁾·o […] form·iĝ·is la
          disting·o interoficial·ajkajlabor·ajlingv·oj ; la disting·o
          de la speci⁽⁺⁾·ar·aj karakter·oj [en botanik¹·o] rav·is mi·n ; [se] ili
          elekt·u la ne·kurac·ebl·ajn el tiu·j, kies relativ²·a re·san·iĝ·o ankoraŭ
          est·as esper·ebl·a […] kia·n met·ad·on [vi] opini·as taŭg·a por la
          disting·o ; en la serb⁽⁺⁾·a-kroat⁽⁺⁾·a, ekzempl·e, est·as apart·a vort·o por
          la onkl·o frat·o de la patr·o, ali·a por la frat·o de la patr·in·o,
          tri·a por la edz·o de la patr·in·a frat·in·o, kvar·a por tiu de la
          patr·a frat·in·o […], kun·viv·ad·o en grand·aj famili·aj unu·oj neces·ig·is
          tiu·jn lingv·ajn disting·ojn . {diferenc·o^1} , {kontrast¹·o}

   2.
          Io, kio rekompenc·as ies {merit·o} n: kia·n honor·on kaj disting·on
          oni far·is pro tio al  ? tio est·as io ne·kompar·ebl·e bel·a
          kaj la plej alt·a disting·o, kiu·n iam ricev·is ia anas·o .
          {orden·o^3} , {premi·o}

disting·a

   1.
          {Disting·ig·a} : plat·a naz·o kaj gras·a dors·o est·is ĝi·aj ĝeneral¹·aj
          disting·aj sign·oj ; disting·a princip·o ; la prepar·ad·o konsist·as el
          du disting·aj labor·oj: la amas·ig·o de la parol·ad~material·o, unu·e,
          kaj la form·a ord·ig·o de tiu material·o post·e. ; trakt·it·aj est·as
          ankaŭ krom·akcent·oj, disting·aj paŭz·et·oj […] kaj el·parol·o de
          ne-esperant·aj vort·oj . {diferenc·a} , {divers·a^1} , {mal·sam·a}

   2.
          Disting·iĝ·ant·a per {eminent·a} soci³·a pozici¹·o; {elegant¹·a} kaj
          sin⁸-de·ten·em·a, kiel konven·as al tia·j person·oj: aristokrat¹·a dom·o
          […] en unu el la mal·laŭt·aj, disting·aj kvartal·oj ; li est·is el
          disting·a de·ven·o: li·a patr·o est·is bankier⁶·o  io tia ; kial vi ne
          fum·as pip·on, Inspektor¹·o?, tio don·as disting·ec·on . {nobl·a}

disting·ebl·a

          Kiu sufiĉ·e net·as, sufiĉ·e kontrast¹·as kun ĉirkaŭ·aĵ·o, por ke oni
          ĝi·n disting·u: la lun·o ek·lev·iĝ·is, kaj ili·aj vizaĝ·oj est·is
          disting·ebl·aj ; sibl·ant·a apenaŭ disting·ebl·a voĉ·o ; la
          blanket⁽⁺⁾·e-griz·aj piramid¹·oj est·is disting·ebl·aj kiel siluet²·oj en la
          klar·a aer·o en la flank·o de la dezert·o . {kompren·ebl·a} ,
          {vid·ebl·a}

disting·ig·i

          Kon·ig·i io·n  iu·n kiel diferenc·an de ali·a  eminent·an inter la
          ali·aj: li·a ĉap·o disting·ig·is li·n inter ĉiu·j li·aj kamarad·oj; inter
          ĉiu·j ĉi ebl·aj en·hav·oj trov·iĝ·as trajt·oj kiu·j kun·lig·as pli firm·e
          part·on el ili kaj kiu·j disting·ig·as ili·n de la ali·aj ; [li·n]
          disting·ig·as atent·a realism³·a observ·o-kapabl·o ; kiel nom·iĝ·as
          special·a sign·o met·it·a sur io kaj serv·ant·a por re·kon·ig·i kaj
          disting·ig·i ĝi·n ? {apart·ig·i} , {diferenc·ig·i} , {karakteriz¹·i} ,
          {kontrast¹·ig·i} , {mark·i} , {sign·i}

disting·iĝ·i

   1.
          Si·n {montr·i} diferenc·a de ali·aj: la esenc·o de ĉiu·j religi·oj
          est·as la sam·a, kaj ili disting·iĝ·as unu de ali·a nur per legend·oj
          kaj mor·oj .

   2.
          Si·n montr·i diferenc·a de ali·a per ia super·ec·o, merit·o; est·i
          super·a, eminent·a: en la ĉambr·o star·is mult·e da bel·aj mebl·oj,
          inter kiu·j disting·iĝ·is […] tre elegant¹·a kaj mult·e~kost·a
          fortepian·o ; [tiu] kresk·aĵ·o […] disting·iĝ·as per kresk·ad·o tiel
          rapid·a, ke en la daŭr·o de tri ĝis kvar monat·oj ĝi ating·as la
          alt·ec·on de 2 metr·oj ; perfekt·a kavalir·o, kun la plej bon·eg·aj
          disting·iĝ·oj . {bril·i} , {kontrast¹·i} , {el·relief¹·ig·i} .

   3.
          Si·n montr·i klar·e kaj preciz·e: original¹·a mantel·o kun punc·a
          kapuĉ·o, akr·e disting·iĝ·ant·a ĉe la profund·a nigr·ec·o de la har·oj
          kaj mal·hel·ec·o de la vizaĝ·o .

disting·ig·a

          Klar·e, net·e diferenc·ig·ant·a; kiu preciz·e karakteriz¹·as: la
          disting·ig·a ec·o de bon·a komedi¹·o est·as, ke ĝi rid·ig·as; se oni
          vol·as uz·i ĉi tia·n vort·on en ĝi·a logik¹·a signif·o, oni ebl·e
          el·parol·u kun disting·ig·a krom·akcent·o je la prefiks·ore‘ .

disting·iĝ·a

   1.
          Si·n montr·ant·a diferenc·a de ceter·aj: numer·aj adres·oj kaj
          ret·--ident¹·ig·il·oj nepr·e est·u asign·it·aj laŭ disting·iĝ·a kaj
          konsekvenc·a manier·o .

   2.
          Si·n montr·ant·a super·a, eminent·a, bon·eg·a: la du·a disting·iĝ·a ec·o de
          lingv·o art·a est·as ĝi·a perfekt·ec·o . {el·star·a} , {relief¹·a} ,
          {mal·vulgar¹·a} .

disting·ind·a

          Merit·ant·a pro ia super·ec·o, ke oni disting·u li·n: mi·a am·at·o est·as
          […] disting·ind·a inter dek-mil·o ; mi vizit·is la plej disting·ind·ajn
          dom·ojn ; vigl·a societ·o, disting·ind·a societ·o li·n ĉirkaŭ·is .

disting·il·o

          {Sign·o} , per kiu oni pov·as disting·i: vid·int·e ŝaf·on kaj aŭd·int·e
          ĝi·an blek·ad·on, la hom·o re·ten·is preciz·e la blek·ad·on kiel la plej
          karakteriz¹·an disting·il·on ; la lingv·o-kon·o est·as la sol·a komun·a
          disting·il·o de la an·oj ; dekoraci³·it·a de tiom da eŭrop·aj premi·oj
          kiom breĵneva marŝal·o ricev·is da disting·il·oj . {diferenc·ig·il·o} ,
          {ec·o} , {karakteriz¹·o} , {trajt·o} {orden·o^3}

disting·it·o

          Mal·vulgar¹·a, eminent·a hom·o: tio est·as la disting·it·oj el la
          komun·um·o, la estr·oj de la trib⁹·oj ; David kun·ven·ig·is en
          Jerusalem⁽⁺⁾·on ĉiu·jn estr·ojn de Izrael, […] hero·ojn, kaj ĉiu·jn
          disting·it·ojn . {grav} ul·o, {elit⁽⁺⁾·o} , {krem·o}

ne·disting·ebl·a

          Ne {net·a} , tro mal·proksim·a, simil·a al ĉirkaŭ·aj ·oj, tiel ke
          oni ĝi·n ne disting·as; {nebul·a} : lingv·o mal·klar·a kaj
          ne·disting·ebl·a ; la skrib·o oft·e aper·as tiel pal·a, tiel
          ne·disting·ebl·a, ke oni pens·as, ke oni hav·as antaŭ si mal·plen·an
          foli·on .

   [artikol-versi⁹·o: 1.39 2023/11/04 14:29:02 ]
     __________________________________________________________________