dis·tord⭑·/·o

distord⁽⁺⁾·o

   1.
          {Aberaci⁽⁺⁾·o} konsist⭑·ant·a el⭑ tio, ke⭑ bild¹·o, kiu est⭑·as iom⭑
          mal·proksim⭑·e de⭑ la⭑ ĉef⭑·a aks⭑·o de⭑ lens⁴·o aŭ⭑ de⭑ ne⭑ en·fokus⭑·ig·it·a
          objektiv²·o, est⭑·as kurb⭑·e re·produkt⭑·at·a: aplanat⁽⁺⁾·o ne⭑ hav⭑·as kolor⭑·an
          aberaci⁽⁺⁾·on, sfer¹·an aberaci⁽⁺⁾·on kaj⭑ distord⁽⁺⁾·on sed⭑ hav⭑·as astigmat⁽⁺⁾·ec·on
          ; periskop⁹·o ne⭑ hav⭑·as distord⁽⁺⁾·on sed⭑ hav⭑·as ĉiu·jn ali⭑·ajn aberaci⁽⁺⁾·ojn
          .

   2.
          Ali⭑+form⭑·iĝ·o de⭑ elektr¹·a aŭ⭑ magnet⭑·a kamp⭑·o sub⭑ la⭑ influ⭑·o de⭑ ali⭑·a
          kamp⭑·o aŭ⭑ de⭑ okaz⭑·a kaŭz⭑·o.

   3.
          Ne·ĝust⭑·a re·produkt⭑·o de⭑ son⭑·o pro⭑ al·don⭑·iĝ·o de⭑ frekvenc⁽⁺⁾·oj, kiu·jn ne⭑
          hav⭑·is la⭑ origin¹·a signal⭑·o: atmosfer¹·e dis·tord⭑·at·a radiofoni⁽⁺⁾·a kanal¹·o
          ; [ili] bezon⭑·as al·don⭑·i son⭑·ajn efekt³·ojn (precip⭑·e distord⁽⁺⁾·on) .

   Rim.: Oni pov⭑·as ankaŭ⭑ rigard⭑·i tiu·n noci⁽⁺⁾·on fak⭑·a sub·senc⭑·o regul⭑·e for·mit¹·a
   el⭑ la⭑ vort⭑·o „tord·i“, kp {dis·tord·i} .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.22 2023/11/04 14:29:03 ]
     __________________________________________________________________