do⭑

do⭑

   1.
          (konjunkci⭑·o)
          {Sekv⭑·e} de⭑ tio, {konsekvenc⭑·e} , konklud⭑·e: ĉio·n vi vid⭑·is, mi do⭑
          ne⭑ ripet⭑·as ; tio ĉi⭑ do⭑ est⭑·as la⭑ (antaŭ⭑·e pri·parol⭑·it·a) fingr⭑·ing·o ?
          riproĉ⭑·a murmur⭑·et·o demand⭑·is, je⭑ kio li rid⭑·as ― „ne⭑ je⭑ vi!“ dir⭑·is
           , ― „je⭑ kiu do⭑?“ ; ni supoz⭑·u por⭑ moment⭑·o, ke⭑ tio ĉi⭑
          efektiv⭑·e est⭑·as leĝ⭑·o, […] kio do⭑ sekv⭑·as de⭑ ĝi ?

   2.
          (adverb⭑·o)
          Emfaz³·e: ver⭑·e, {efektiv⭑·e} ...

        a)
                Emfaz³·ant·a surpriz⭑·on: kie do⭑ li est⭑·as? kial⭑ vi for·las⭑·is
                tiu·n hom⭑·on ? mi est⭑·as do⭑ mal·ben⭑·it·a ! sed⭑ ĉu⭑ vi do⭑ ne⭑
                vid⭑·as, ke⭑ ĝi nur⭑ est⭑·as pentr⭑·aĵ·o ? ĉarm⭑·a Nigr⭑·a Mar⭑·o […]
                tiel⭑ pac⭑·a, plen⭑·a da⭑ trankvil⭑·o kaj⭑ plaĉ⭑·o! kiel⭑ do⭑ terur⭑·a,
                tim⭑·ind·a vi est⭑·as en⭑ vi⭑·a furioz⭑·o ?

        b)
                Emfaz³·ant·a la⭑ serioz⭑·ec·on de⭑ ordon⭑·o: {nepr⭑·e} , definitiv¹·e,
                {tuj⭑} ...:  , nun⭑ ven⭑·u do⭑! ek·son⭑·is vok⭑·o ; ne⭑ rigard⭑·u
                mi·n do⭑ tiel⭑ mir⭑·eg·ant·e ! fi⭑ do⭑, hont⭑·u! tiel⭑ ag⭑·i ! vi·n gard⭑·u
                do⭑ ! adiaŭ⭑ do⭑ !

   {ja⭑} {do⭑ (liter⭑-nom⭑·o)}

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.102 2023/11/04 18:50:51 ]
     __________________________________________________________________