dot⭑·/·i

dot⭑·i

   (tr)

   1.
          Don⁽⁺⁾·i dot⭑·on al⭑ iu: mi hav⭑·as nun⭑ infan⭑·on, kiu·n mi dev⭑·as eduk⭑·i,
          instru⭑·i kaj⭑ dot⭑·i, li⭑·aj ge·patr⭑·oj al⭑ li las⭑·is ne⭑ mult⭑·e grand⭑·an
          hered⭑·aĵ·on . {hered⭑·ig·i}

   2.
          Hav⭑·ig·i ia·jn kvalit¹·ojn: natur⭑·o ne⭑ dot⭑·is li·n riĉ⭑·e sur⭑ la⭑ praktik⭑·a
          teren⁸·o ; la⭑ Ĉiopova Di⭑·o […] iu·jn dot⭑·as, ali⭑·ajn mal·dot⭑·as per⭑
          talent⭑·o ; mal·saĝ⭑·a est⭑·is  , kiu dot⭑·is Volapuk⁽⁺⁾·on per⭑ la⭑
          antaŭ⭑·aj rond⭑·aj ü, ö . {ben⭑·i} , {donac⭑·i} , {dorlot⭑·i} , {favor⭑·i}

dot⭑·o

          Hav⭑·aĵ·o, kiu·n iu ĉe⭑ ge·edz⭑·iĝ·o ricev⭑·as de⭑ la⭑ partner⁽⁺⁾·o, respektiv²·e
          ties⭑ parenc⭑·oj, laŭ⭑ soci³·a konvenci²·o: la⭑ reĝ⭑·o don⭑·os al⭑ li si⭑·an
          sol⭑·an fi·lin⭑·on kiel⭑ edz⭑·in·on kaj⭑ du⭑·on·on da⭑ regn⭑·o kiel⭑ dot⭑·on ;
          postul⭑·u de⭑ mi tre⭑ grand⭑·an dot⭑·on kaj⭑ donac⭑·ojn, kaj⭑ mi don⭑·os, kio·n
          vi dir⭑·os al⭑ mi, nur⭑ don⭑·u al⭑ mi la⭑ jun⭑·ul·in·on kiel⭑ edz⭑·in·on ; se⭑
          nask⭑·iĝ·os fi·lin⭑·o, ni don⭑·os al⭑ ŝi dot⭑·on kaj⭑ eduk⭑·os ŝi·n, kiel⭑
          konven⭑·as al⭑ fraŭl⭑-in⭑·o de⭑ alt⭑·a gent⭑·o ; mi⭑·a fi·lin⭑·o […] hav⭑·as jam⭑
          dek⭑ kvar⭑ jar⭑·ojn kaj⭑ kiel⭑ prudent⭑·a knab⭑·in·o kolekt⭑·as al⭑ si dot⭑·on ;
          fraŭl⭑-in⭑·o  […] hav⭑·os ĉirkaŭ⭑ dekkvinmil spes⁽⁺⁾-mil⭑·oj da⭑ dot⭑·o
          ; Am⭑-ali⭑·o don⭑·as al⭑ li vang⭑·o-frap⭑·on: „antaŭ⭑·e pren⭑·u ĉi⭑ tio·n kiel⭑
          dot⭑·on“ ; li am⭑·as nur⭑ la⭑ dot⭑·on de⭑ la⭑ jun⭑·ul·in·o ; eĉ⭑ kapr⭑-in⭑·o
          plaĉ⭑·as, se⭑ la⭑ dot⭑·o sufiĉ⭑·as ; bel⭑·a vizaĝ⭑·o est⭑·as du⭑·on·o da⭑ dot⭑·o .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.31 2023/11/04 18:50:51 ]
     __________________________________________________________________