dres⭑·/·i

dres⭑·i

   (tr)

   1.
          {Instru⭑·i} best⭑·on por⭑ iu cel⭑·o: pun⭑·it·a, kiel⭑ bov⭑·id·o ne⭑ dres⭑·it·a ;
          li pov⭑·is dres⭑·i hund⭑·on nombr⭑·i de⭑ unu⭑ ĝis⭑ tri⭑ ; [li] dres⭑·is si⭑·an
          hund⭑·on tia·mani¹·er·e, ke⭑ li ĵet⭑·is al⭑ ĝi paper⭑+pec⭑·et·on kaj⭑ […] la⭑
          hund⭑·o dev⭑·is ĝi·n kapt⭑·i kaj⭑ glut⭑·i ; ŝi est⭑·as ne·dres⭑·ebl·a ( {sovaĝ⭑·a}
          ) leon⭑·in·o .

   2.
          {Disciplin²·i} : „bon⭑·e,“ respond⭑·is li, „mi dres⭑·os la⭑ gigant¹·ojn kaj⭑
          ne⭑ bezon⭑·as por⭑ tio la⭑ cent⭑ kavalir⭑·ojn: kiu fal⭑·ig·as sep⭑ per⭑ unu⭑
          bat⭑·o, tiu·n ne⭑ tim⭑·ig·as du⭑“ ; nur⭑ la⭑ energi⭑·a disciplin²·o de⭑ la⭑
          kolegi¹·o est⭑·as kapabl⭑·a dres⭑·i tiu·n komand⭑·em·an kaj⭑ koler⭑·em·an
          karakter⭑·on ; ĝentil⭑·aĵ·oj de⭑ iu·j „Vien⁽⁺⁾·aj Skol³·oj pri⭑ bon⭑·a kondut⭑·o“
          per⭑ kiu·j oni dres⭑·is mi·n en⭑ infan⭑-aĝ⭑·o neniam⭑ infekt⭑·is li·n. ; mi
          ir⭑·u kaj⭑ kun·prem⭑·u la⭑ gorĝ⭑·on al⭑ tiu ĉi⭑ dres⭑·it·a paŝt⭑·ist·a hund⭑·o, ke⭑
          la⭑ ruĝ⭑·a suk⭑·o ŝpruc⭑·u ĉe⭑ li el⭑ ĉiu·j ŝvit⭑-por¹·oj .

   {eduk⭑·i} , {ekzerc⭑·i} , {kondut} ig⭑·i, {mal·sovaĝ⭑·ig·i} , {trejn⁸·i}

dres⭑·ist·o

          {Hom⭑·o} , kiu profesi⭑·e dres⭑·as best⭑·ojn: cirk¹·a dres⭑·ist·o ; bel⭑·a
          dres⭑·ist·in·o de⭑ leon⭑·oj permes⭑·is al⭑ leon⭑·o pren⭑·i pec⭑·on da⭑ suker⭑·o el⭑
          ŝi⭑·a buŝ⭑·o ; en⭑ la⭑ kort⭑·on en·ir⭑·is du⭑ […] dres⭑·ist·oj de⭑ serpent⭑·oj kun⭑
          sak⭑·o plen⭑·a de⭑ venen⭑·aj ramp⭑·aĵ·oj kaj⭑ komenc⭑·is spektakl¹·on .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.22 2023/11/04 18:50:51 ]
     __________________________________________________________________