dung⭑·/·i

dung⭑·i

   (tr)

          Inter·konsent⭑·i kun⭑ labor⭑·ist·o, serv⭑·ist·o aŭ⭑ ofic⭑·ist·o por⭑ hav⭑·ig·i al⭑
          si ties⭑ serv⭑·ad·on laŭ⭑ difin⭑·it·a salajr⭑·o: mi dev⭑·as dung⭑·i bon⭑·an
          advokat¹·on kaj⭑ mi tut⭑·e ne⭑ hav⭑·as mon⭑·on ; li dung⭑·is serv⭑·ist·ojn kaj⭑
          aĉet⭑·is ĉio·n neces⭑·an por⭑ long⭑·a vojaĝ⭑·o ; ili dung⭑·is kontraŭ⭑ vi
          Bil⁽⁺⁾·e~am⭑·on, […] por⭑ mal·ben⭑·i vi·n ; ili dung⭑·is al⭑ si tri⭑×dek⭑ du⭑ mil⭑
          ĉar²·ojn kaj⭑ la⭑ reĝ⭑·on de⭑  […] kaj⭑ ven⭑·is al⭑ la⭑ milit⭑·o ;
          dung⭑·i labor⭑·ist·ojn por⭑ si⭑·a vin⭑-ber⭑-ĝarden⭑·o ; en⭑ tiu urb⭑·o fraŭl⭑-in⭑·o
          Delanjo dung⭑·is kaleŝ⭑·on ; ni dung⭑·is ŝip⭑·on kaj⭑ vir⭑·ojn por⭑ ĝi·n
          vetur⭑·ig·i ; dung⭑·u taŭg⭑·an vir⭑·in·on por⭑ la⭑ mastr⭑·um·ad·o ; Kristofor⁽⁺⁾·o
          dung⭑·is mal·jun⭑·ul·on por⭑ ruĝ⭑~kolor⭑·i la⭑ konstru⭑·aĵ·on kaj⭑ for·ig⭑·i la⭑
          mal·pur⭑·aĵ·on ; [la⭑] pograndistoj dung⭑·is kolport⭑·ist·ojn, kiu·j dev⭑·is
          kvitanc⭑·i list¹·on de⭑ la⭑ vend⭑·ot·aj komerc⭑·aĵ·oj . {en·posten⭑·ig·i} ,
          {lu⭑·i} , {okup⭑·i^3}

dung⭑·ant·o

          Iu, kiu dung⭑·as: ili de·pend⭑·as de⭑ la⭑ uzin⁽⁺⁾·o, de·pend⭑·as de⭑ dung⭑·ant·oj
          ; vi sub·met⭑·iĝ·os al⭑ tre⭑·eg·e serioz⭑·aj risk⭑·oj, mi⭑·aj dung⭑·ant·oj est⭑·as
          tre⭑ postul⭑·em·aj kaj⭑ ne⭑ rid⭑·as pri⭑ tia·j afer⭑·oj ; EU […] est⭑·as
          tut⭑+mond⭑·e la⭑ plej⭑ grand⭑·a dung⭑·ant·o por⭑ interpret¹·ist·oj ; dung⭑·ant·oj
          nun⭑ kompens¹·as bicikl¹·an trans·port⭑·on de⭑ la⭑ loĝ⭑·ej·o al⭑ la⭑ labor⭑·ej·o
          per⭑ po⭑ 0,15 eŭr⁹·oj kilometr⭑·e . {labor⭑-don⭑·ant·o}

dung⭑·it·o

          Iu dung⭑·it·a kaj⭑ labor⭑·ant·a kadr⭑·e de⭑ tiu inter·konsent⭑·o: kiel⭑
          sklav⭑·o, kiu sopir⭑·as al⭑ ombr⭑·o, kaj⭑ kiel⭑ dung⭑·it·o, kiu atend⭑·as si⭑·an
          pag⭑·on, tiel⭑ mi ricev⭑·is sort⭑·e monat⭑·ojn vant⭑·ajn ; la⭑ pag⭑·o por⭑
          dung⭑·it·o ne⭑ nokt⭑·o-rest⭑·u ĉe⭑ vi ĝis⭑ maten⭑·o ; labor⭑·ant·e kiel⭑ dung⭑·it·o
          oni nur⭑ du⭑·on·e sent⭑·as si·n kiel⭑ ver⭑·a hom⭑·o, li dir⭑·is ; unu⭑ el⭑ tiu·j
          dung⭑·it·oj est⭑·as tiel⭑ fort⭑·a, ke⭑ li pov⭑·as egal⭑·i ne⭑ du⭑, sed⭑ kvar⭑
          hom⭑·ojn ; li⭑·aj kun·labor⭑·ant·oj est⭑·as unu⭑ dung⭑·it·o kaj⭑ du⭑ ne·pag⭑·at·aj
          sekretari⭑-in⭑·oj ; la⭑ famili⭑·o trans·posed⭑·ig·is la⭑ kaf⭑·ej·ojn al⭑ la⭑
          dung⭑·it·oj, kiu·j prov⭑·is funkci¹·ig·i ili·n kiel⭑ labor⭑·ist·an
          kooperativ⁹·on .

dung⭑·it·ar·o

          Ar⭑·o de⭑ ĉiu·j dung⭑·it·oj: kiam⭑ deput⭑·it·o efektiv⭑·e vol⭑·as uz⭑·i si⭑·an
          propr⭑·an lingv⭑·on, oft⭑·e neces⭑·as improviz¹·e serĉ⭑·i hazard²·an
          angl⭑·ig·ont·on inter⭑ la⭑ parlament¹·ej·a dung⭑·it·ar·o . {person⭑·ar·o} ,
          {etat⭑·o^2}

dung⭑·it·ec·o

          Stat⭑·o de⭑ dung⭑·it·o:  ŝajn⭑·e mal·disting⭑·as sklav⭑·ec·on dis⭑~de⭑
          dung⭑·it·ec·o .

mal·dung⭑·i

   (tr)

          (iu·n) Ĉes⭑·ig·i ties⭑ dung⭑·it·ec·on: [ĉu⭑] mal·dung⭑·i iu·n en⭑ la⭑ fabrik⭑·o,
          kiu ne⭑ plaĉ⭑·as al⭑ mi ? mi·n oni baldaŭ⭑ mal·dung⭑·is, kiom⭑ ajn⭑ mi
          pen⭑·is de·nov⭑·e dung⭑·iĝ·i, mi nenie est⭑·is akcept⭑·it·a ; mi dev⭑·is
          mal·dung⭑·i la⭑ labor⭑·ist·ojn, ĉar⭑ post⭑ la⭑ pag⭑·o de⭑ la⭑ rent⭑·oj ne⭑ rest⭑·is
          mon⭑·o ; ili mal·dung⭑·is la⭑ rest⭑·int·an arme¹·on kaj⭑ rekomend⭑·is al⭑ ĉiu,
          ir⭑·i hejm⭑·en . {eks·ig⭑·i ^1}

si·n dung⭑·ig·i, si·n dung⭑·i

          Inter·konsent⭑·i kun⭑ dung⭑·ant·o: jun⭑·a vir⭑·o, [li] si·n dung⭑·is kiel⭑
          soldat⭑·o ; la⭑ mul⭑·ist·oj […] dung⭑·as si·n al⭑ vojaĝ⭑·ant·oj ĉe⭑  . {si·n en·serv⭑·ig·i}

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.34 2023/11/04 18:50:52 ]
     __________________________________________________________________