ego⁽⁺⁾·/·o , egoism¹·/·o, egoist/o

ego⁽⁺⁾·o

   1.
          La⭑ konsci⭑·a subjekt⭑·o, kontrast¹·e al⭑ la⭑ ne·ego⁽⁺⁾·o aŭ⭑ objekt⭑·o.

   2.
          Propr⭑·a person⭑·ec·o, konsci⭑·ant·a pri⭑ si⭑·aj bezon⭑·oj prioritat⁽⁺⁾·e, kaj⭑
          ignor²·ant·a la⭑ bezon⭑·ojn de⭑ ali⭑·aj: la⭑ pli⭑ mult⭑·aj Novepok-aj
          filozofi¹·oj prezent⭑·as nur⭑ metod¹·ojn por⭑ sent⭑·i si·n pli⭑ san⭑·e, por⭑
          sent⭑·i si·n pli⭑ komfort⭑·e en⭑ la⭑ rev⭑·oj de⭑ si⭑·a iluzi¹·a ego⁽⁺⁾·o ;
          klan⁽⁺⁾·estr·oj: rab⭑·em·aj, oportun⭑·ism·aj feŭd²·aj baron¹·oj, kiu·j
          prostitu²·as si⭑·ajn plej⭑ proksim⭑·ajn kelt¹⁰·ajn parenc⭑·ojn por⭑ ŝvel⭑·ig·i
          si⭑·ajn ego⁽⁺⁾·ojn kaj⭑ bank¹·--kont³·ojn . {mem·am⭑·o} , {mem·estim⭑·o}

egoism¹·o

          Ekskluziv²·a mem·am⭑·o, kiu ig⭑·as person⭑·on serĉ⭑·i en⭑ la⭑ viv⭑·o nur⭑ la⭑
          propr⭑·an plezur⭑·on aŭ⭑ profit⭑·on: obe⭑·ant·e la⭑ voĉ⭑·on de⭑ la⭑ indiferent⭑·a
          egoism¹·o ; li rimark⭑·is, ke⭑ […] sur⭑ la⭑ fund⭑·o de⭑ ĉiu kor⭑·o kuŝ⭑·as
          egoism¹·o ; ĉia·jn ideal¹·ojn kaj⭑ cel⭑·ad·on gent⭑·e-naci⭑·ajn mi rigard⭑·as
          nur⭑ kiel⭑ grup⭑·an egoism¹·on kaj⭑ hom⭑-mal·am⭑·on . {altruism⁽⁺⁾·o} ,
          {mal·egoism¹·o}

egoism¹·a

          Serĉ⭑·ant·a en⭑ la⭑ viv⭑·o nur⭑ la⭑ propr⭑·an plezur⭑·on aŭ⭑ profit⭑·on; rilat⭑·a
          al⭑ tia person⭑·o: egoism¹·aj pens⭑·oj, cel⭑·oj, ag⭑·oj; egoism¹·a oportun⭑·ec·o
          . {altruism⁽⁺⁾·a}

egoism¹·ul·o

          {Ego⁽⁺⁾·ist·o} : ŝi est⭑·is nom⭑·it·a „ekstrem⭑·a egoism¹·ul·o“ kaj⭑ ŝi
          al·front⭑·us dek⭑ tag⭑·oj de⭑ administr⭑·an arest⭑·on kun⭑ mon⭑-pun⭑·o de⭑ ĉirkaŭ⭑
          400 dolar¹·oj .

ego⁽⁺⁾·ist·o

          Person⭑·o, kiu serĉ⭑·as en⭑ la⭑ viv⭑·o nur⭑ la⭑ propr⭑·an plezur⭑·on aŭ⭑
          profit⭑·on: ĉu⭑ li est⭑·as plej⭑ pur⭑·a ideal¹·ist·o aŭ⭑ plej⭑ profit⭑+am⭑·a
          ego⁽⁺⁾·ist·o ; li pov⭑·as est⭑·i la⭑ plej⭑ grand⭑·a ego⁽⁺⁾·ist·o, gent⭑·a ŝovinist¹·o,
          […] se⭑ li nur⭑ uz⭑·as la⭑ lingv⭑·on Esperant⭑·o, ni ne⭑ pov⭑·as mal·permes⭑·i
          al⭑ li, nom⭑·i si·n Esperant⭑·ist·o ; mi est⭑·as terur⭑·a ego⁽⁺⁾·ist·in·o […] mi
          pet⭑·us sen·ĉes⭑·e: re·san⭑·iĝ·u la⭑ patr⭑·o, lern⭑·u diligent⭑·e la⭑ infan⭑·oj .
          {altruist⁽⁺⁾·o}

ego⁽⁺⁾·ist·a

          {Egoism¹·a} : ĉiu hom⭑·o est⭑·as kre⭑·aĵ·o mal·nobl⭑·a, ego⁽⁺⁾·ist·a, ŝanĝ⭑·em·a, ‐
          li flirt⭑·as sur⭑ divers⭑·aj spec⭑·oj de⭑ mal·bon⭑·o, kiel⭑ papili⭑·o sur⭑ la⭑
          flor⭑·oj ; ĝi ne⭑ ven⭑·is de⭑ ia⭑ ego⁽⁺⁾·ist·a pens⭑·o, ĉar⭑ tiu·j ĉi⭑ ne⭑ bril⭑·as
          tiel⭑ sur⭑ la⭑ frunt⭑·o, ne⭑ flam⭑·as tiel⭑ sur⭑ la⭑ lip⭑·oj .

mal·egoism¹·o

          Etik¹·a princip⭑·o, kiu vid⭑·as la⭑ cel⭑·on de⭑ la⭑ hom⭑·a ag⭑·ad·o en⭑ la⭑
          bon⭑~fart⭑·o kaj⭑ bon⭑~stat⭑·o de⭑ la⭑ ali⭑·aj individu¹·oj: neniu ali⭑·a mal·san⭑·o
          [ol⭑ aidos⁹·o (...)] postul⭑·is pli⭑ da⭑ kompat⭑·o, prudent⭑·o, mal·egoism¹·o
          kaj⭑ honest⭑·ec·o ĉe⭑ san⭑+serv⭑·aj profesi⭑·ul·oj . {altruism⁽⁺⁾·o} {egoism¹·o}

ego⁽⁺⁾+centr⭑·a

          Rilat⭑·ig·ant·a ĉio·n al⭑ si⭑·a ego⁽⁺⁾·o: jen⭑ 5-tip¹·oj de⭑ venen⭑·aj hom⭑·oj […]:
          la⭑ ego⁽⁺⁾+centr⭑·a […] .

ego⁽⁺⁾+centr⭑·ism·o

          La⭑ ag⭑·o aŭ⭑ karakter⭑·a trajt⭑·o rilat⭑·ig·i ĉio·n al⭑ si⭑·a ego⁽⁺⁾·o.

   Rim.: Ĉi⭑ tiu radik⭑·o est⭑·as sufiĉ⭑·e nov⭑·a kre⭑·aĵ·o. Ĝi ŝajn⭑·e prav⭑·iĝ·as unu⭑·e
   per⭑ la⭑ inter·naci⭑·a fak⭑·a uz⭑·o de⭑ la⭑ form⭑·o „eg⭑·o“ kaj⭑ ankaŭ⭑ per⭑ mal·deriv⁴·ad·o
   de⭑ la⭑ oficial⭑·aj radik⭑·oj „egoism/“ kaj⭑ „egoist/“. Ni en⭑ tio sekv⭑·is , sed⭑
   ebl⭑·as dub⭑·i, ĉu⭑ ver⭑·e la⭑ senc⭑·o de⭑ „egoism¹·o“ aŭ⭑ „ego⁽⁺⁾·ist·o“ (noci⁽⁺⁾·oj ne·fak⭑·aj)
   glat⭑·e deriv⁴·iĝ·as de⭑ la⭑ fak⭑·a „ego⁽⁺⁾·o“.

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.38 2023/11/07 19:22:22 ]
     __________________________________________________________________