eĝ⁽⁺⁾·/·o

eĝ⁽⁺⁾·o

   1.
          Long⭑+form⭑·a akr⭑·aĵ·o; {krest¹·o} : eĝ⁽⁺⁾·o de⭑ kling²·o; ili perd⭑·iĝ·is de⭑ ni⭑·a
          vid⭑·o, post⭑ eĝ⁽⁺⁾·o ; [ili] observ⭑·is la⭑ last⭑·an eĝ⁽⁺⁾·on al⭑ la⭑ supr⭑·o ;
          ŝton⭑·oj […] kav⭑·ig·it·aj tia·mani¹·er·e, kvazaŭ⭑ de⭑ pra·temp⭑·oj la⭑
          sabl⭑·o-ŝtorm⁹·o ŝlif⁽⁺⁾·us ili⭑·ajn eĝ⁽⁺⁾·ojn .

   2.

        a)
                {Strek⭑·o} aŭ⭑ part⭑·o de⭑ rekt⭑·o, komun⭑·a al⭑ du⭑ apud⭑·aj {edr⁽⁺⁾·oj} :
                la⭑ eĝ⁽⁺⁾·ojn de⭑ {plur⁴~edr⁽⁺⁾·o} konsist⭑·ig·as ĉiu·j {later⁴·oj} de⭑ ĝi⭑·aj
                {fac⁸·oj} ; la⭑ eĝ⁽⁺⁾·oj de⭑ {tri⭑-edr⁽⁺⁾·o} est⭑·as tri⭑ du⭑·on-rekt⭑·oj, tiu
                de⭑ {du⭑-edr⁽⁺⁾·o} est⭑·as rekt⭑·o.

        b)
                {grafe⁽⁺⁾·o} , {rand⭑·o} , {incid⁽⁺⁾·a} , {najbar⭑·a} .

                Rim.: La⭑ termin⭑·o trov⭑·iĝ·as kun⭑ ĉi⭑ tiu graf⭑·e-rilat⭑·a senc⭑·o
                ankaŭ⭑ en⭑ , sed⭑ nur⭑ en⭑ klar⭑·ig·aj parentez⭑·oj. Tiu verk⭑·o
                ordinar⭑·e uz⭑·as „strek⭑·o“ ĉi⭑-senc⭑·e. Not⭑·ind·as, ke⭑ mult⭑·aj
                naci⭑·aj lingv⭑·oj uz⭑·as mal·sam⭑·an termin⭑·on por⭑ eĝ⁽⁺⁾·o de⭑ orient⭑·it·a
                aŭ⭑ ne·orient⭑·it·a graf⭑·o. Tio ne⭑ aspekt¹·as util⭑·a, ĉar⭑ sufiĉ⭑·as
                al·don⭑·i taŭg⭑·an adjektiv⭑·on en⭑ la⭑ mal·oft⭑·aj okaz⭑·oj, kiam⭑
                disting⭑·o est⭑·as bezon⭑·at·a, ekz-e: direkt⭑·a aŭ⭑ sen·direkt⭑·a eĝ⁽⁺⁾·o
                .

n-opeĝa

          (p.p. {grafe⁽⁺⁾·o}  ) Tia, ke⭑ la⭑ sam⭑·a eĝ⁽⁺⁾·o aper⭑·as maksimum³·e
           -foj⭑·e en⭑  : unu⭑·op+eĝ⁽⁺⁾·a grafe⁽⁺⁾·o est⭑·as ident¹·ig·ebl·a kun⭑ intern⭑·a
          rilat⭑·o en⭑  ; pluropeĝa grafe⁽⁺⁾·o (  ).

          Rim.: Ni ne⭑ trov⭑·is aŭtoritat⭑·an font⭑·on por⭑ tiu termin⭑·o. En⭑
          trov⭑·iĝ·as „unu⭑·obl·a grafe⁽⁺⁾·o“, sed⭑ ŝajn⭑·as tamen⭑, ke⭑ la⭑ de⭑ ni
          propon⭑·it·a termin⭑·o est⭑·as logik¹·a, ja⭑ tia·j grafe⁽⁺⁾·oj karakteriz¹·iĝ·as
          per⭑ tio, ke⭑ ili⭑·aj eĝ⁽⁺⁾·oj pov⭑·as est⭑·i maksimum³·e  -opaj, en⭑ la⭑
          senc⭑·o, ke⭑ inter⭑ du⭑ vertic⁸·oj est⭑·as maksimum³·e  „paralel⭑·aj“
          eĝ⁽⁺⁾·oj. Alternativ²·o est⭑·as paŭs⁽⁺⁾·i la⭑ inter·naci⭑·ajn form⭑·ojn per⭑
          kun·met⭑·aĵ·o de⭑ la⭑ tip¹·o {n-grafeo} . Bedaŭr⭑·ind·e la⭑ model⭑·o „ 
          -X-o“ hav⭑·as du⭑ ebl⭑·ajn interpret¹·ojn: „objekt⭑·o kun⭑  X-oj“ ( 
          -later⁴·o,  -edr⁽⁺⁾·o ) aŭ⭑ „X-o iel⭑ karakteriz¹·at·a per⭑  “ ( 
          -opo ). Pli⭑ ĝen⭑·e est⭑·as, ke⭑ la⭑ plej⭑ uz⭑·at·a form⭑·o est⭑·as „1-grafe⁽⁺⁾·o“,
          kiu son⭑·as mal·oportun⭑·e en⭑ el·parol⭑·at·a fraz¹·o. Do⭑ en·tut⭑·e la⭑
          adjektiv⭑·a form⭑·o ŝajn⭑·as util⭑·a.

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.92 2023/11/07 19:22:22 ]
     __________________________________________________________________