ej⁽⁺⁾, eh⁽⁺⁾

ej⁽⁺⁾, eh⁽⁺⁾

   (ek·kri⭑·o)

          Ek·kri⭑·o esprim⭑·ant·a aŭ⭑ kontest⁸·ant·a {dub⭑·o} n pri⭑ io: mi cert⭑·ig·as
          vi·n per⭑ mi⭑·a honor⭑·o! – ej⁽⁺⁾! tiam⭑... ; vi⭑·aj leĝ⭑·oj est⭑·as tiel⭑
          kruel⭑·aj, ke⭑ ili ne⭑ permes⭑·as al⭑ vi am⭑·i? eh⁽⁺⁾, tio est⭑·as nur⭑ van⭑·aj
          minac⭑·oj! ; ― kio don⭑·as al⭑ vi la⭑ cert⭑·ec·on, ke⭑ mi ne⭑ serĉ⭑·os? ― […]
          eh⁽⁺⁾, eh⁽⁺⁾, mi manĝ⭑·is pan⭑·on ne⭑ el⭑ unu⭑ forn⭑·o, mi […] ĉio·n diven⭑·as per⭑
          plej⭑ mal·grand⭑·a bagatel⭑·o ! {ja⭑} , {ho⭑} , {nu⭑}

   {ej⁽⁺⁾-}

   [artikol⭑-versi⁹·o:]
     __________________________________________________________________