eks·centr⭑·/·a

ekscentr⁽⁺⁾·a

          Iom⭑ {ekstravaganc⁽⁺⁾·a} , fantazi¹·em·a, spit⭑·a aŭ⭑ indiferent⭑·a al⭑
          mal·favor⭑·aj juĝ⭑·oj: viv⭑·o liber⭑·a, gaj⭑·a, kvazaŭ⭑ sen·pacienc⭑·e si·n
          el·puŝ⭑·ant·a kaj⭑ kapric⭑·e ekscentr⁽⁺⁾·a ; esperant⭑·a verk⭑·ad·o ŝajn⭑·as oft⭑·e
          io tiel⭑ ekscentr⁽⁺⁾·a, ke⭑ la⭑ verk⭑·ist·o sent⭑·as si·n iom⭑ mal·help⭑·it·a
          karier³·e ; [ŝi] hav⭑·as profund⭑·an kon⭑·on de⭑ la⭑ trajt⭑·oj, kutim⭑·oj kaj⭑
          eks·centr⭑·aĵ·oj de⭑ la⭑ hom⭑·ar·o ;  […] ne⭑ est⭑·as apart⭑·e
          not⭑·ind·a […] sed⭑ en⭑ la⭑ pas⭑·int·ec·o ĝi est⭑·ig·is aŭ⭑ al·log⭑·is al⭑ si
          kelk⭑·ajn eks·centr⭑·ul·ojn, pri⭑ kiu·j oni ankoraŭ⭑ rakont⭑·as amuz⭑·ajn aŭ⭑
          bizar⁽⁺⁾·ajn anekdot¹·ojn . {bizar⁽⁺⁾·a} , {skuril⁽⁺⁾·a}

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.11 2023/11/08 09:23:47 ]
     __________________________________________________________________