ekspluat²·/·i

ekspluat²·i

   (tr)

   1.
          Uz⭑·ad·i io·n, valor⭑·ig·ant·e ĝi·n por⭑ si⭑·a profit⭑·o: ekspluat²·i min⭑·ej·on,
          fer⭑-voj⭑·on, firm⭑·on, gazet⭑·on; mal·bon⭑·e ekspluat²·it·a koloni¹·o;
          ekspluat²·i bien⭑·on, fabrik⭑·on; ekspluat²·i si⭑·an kapabl⭑·on; ŝi ne⭑ sci⭑·us
          ekspluat²·i si⭑·an influ⭑·on al⭑ la⭑ princ⭑·o ; ekspluat²·i la⭑ publik⭑·an
          sci⭑+vol⭑·em·on.

   2.
          Tro⭑~profit⭑·i el⭑ ies⭑ labor⭑·o, ne⭑ don⭑·ant·e just⭑·an kompens¹·on: ekspluat²·i
          prolet⁸·ar·on; la⭑ prem⭑·at·a kaj⭑ ekspluat²·at·a popol⭑·o ; ekspluat²·i la⭑
          klient¹·ojn. {el·suĉ⭑·i} , {sen·plum⭑·ig·i} . {ung⭑·eg·o} .

   3.
          Tro⭑~uz⭑·i: ekspluat²·i ies⭑ pacienc⭑·on.

ekspluat²·eg·i

          Ekspluat²·i 2 kaj⭑ 3.

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.24 2023/11/07 19:22:36 ]
     __________________________________________________________________