vidu ankaŭ la klarigojn
ekstr·/·a

ekstr·a

   1.
          Al·don·a; {ekster·ordinar·a} ; okaz·ant·a ekster la kutim·a vic·o: vi
          salut·as nur sol·e vi·ajn frat·ojn, kio·n ekstr·an vi far·as ? maten·e
          li per ekstr·a poŝt·o for·vetur·is al la diabl·o ; nun ni est·as la
          mastr·oj en la dom·o, kaj nun ni hav·os ekstr·an festen·on ; en la
          ŝip·o trov·iĝ·is kelk·e da ekstr·aj vel-stang·oj ; honor·e al la
          konferenc²·o, oni aranĝ·is ekstr·ajn prezent·ad·ojn de la cirk¹·a
          program¹·o ; gajn·i ekstr·an kurtaĝ⁽⁺⁾·et·on de la kun·a vend·ad·o ; mi
          plen·um·is la task¹·on perfekt·e, kun ekstr·a emfaz³·o ; oni en·ŝov·is
          ekstr·ajn monat·ojn por ebl·ig·i re·akord¹·ig·on de monat·oj kaj sezon·oj
          . {akcesor³·a} , {al·don·it·a^1} , {ali·a} , {apart·a} , {krom·a} ,
          {pli·a^2} , {suplement⁸·a} , {suplement⁸·a}

   2.
          Ekster·ordinar·e bon+kvalit¹·a, {alt+kvalit¹·a} : ekstr·a vin·o, ĉokolad·o.

          Rim.: Tiu ĉi senc·o aspekt¹·as kiel franc·ism·o. Ja en tiu lingv·o „
           “ est·as familiar²·a mal·long·ig·o deekster·ordinar·a“.
          {delikat·a} , {rafin·it·a}

   [artikol-versi⁹·o: 1.23 2023/11/07 19:22:36 ]
     __________________________________________________________________