vidu ankaŭ la klarigojn
ekstrem⭑·/·a
ekstrem⭑·a
1.
Est⭑·ant·a ĉe⭑ la⭑ plej⭑ mal·proksim⭑·a fin⭑·o; plej⭑ ekster⭑·a; plej⭑ for⭑·a:
ekstrem⭑·a Orient⭑·o; deput⭑·it·o el⭑ ekstrem⭑·a mal·dekstr⭑·o; hom⭑·o de⭑
ekstrem⭑·a mal·jun⭑·ec·o; por⭑ ven⭑·i de⭑ ĝis⭑ la⭑ ekstrem⭑·a lim⭑·o
de⭑ Turingi⁽⁺⁾·o, ĝis⭑ la⭑ urb⭑·o, kiu ankoraŭ⭑ nun⭑ est⭑·as nom⭑·at·a
; oni ĵet⭑·is la⭑ ter⭑-bul⭑·ojn sur⭑ la⭑ ĉerk⭑·on, li vid⭑·is nun⭑ ĝi⭑·an
ekstrem⭑·an rand⭑·on, kiu tuj⭑ ankaŭ⭑ mal·aper⭑·is sub⭑ la⭑ sekv⭑·ant·a
ŝovel⭑-kvant⭑·o da⭑ ter⭑·o ; ŝi ir⭑·is ĝis⭑ la⭑ plej⭑ ekstrem⭑·a rand⭑·o kaj⭑
[...] ĵet⭑·is la⭑ ŝu⭑·ojn en⭑ la⭑ ond⭑·ojn ; la⭑ plej⭑ ekstrem⭑·a el⭑ ili, la⭑
dik⭑·a fingr⭑·o [...] ne⭑ star⭑·is en⭑ unu⭑ vic⭑·o kun⭑ ĉiu·j, sed⭑ antaŭ⭑ la⭑
vic⭑·o, kaj⭑ krom⭑ tio ĝi hav⭑·is nur⭑ unu⭑ artik⭑·on en⭑ la⭑ dors⭑·o ; Di⭑·o
est⭑·is kun⭑ li, kaj⭑ la⭑ hejm⭑·o est⭑·is kun⭑ li ‐ ĉe⭑ la⭑ plej⭑ ekstrem⭑·a
mar⭑·o ; la⭑ plej⭑ ekstrem⭑·a pint⭑·o de⭑ la⭑ bord⭑·o ; ĉirkaŭ⭑ 300 000
person⭑·oj spert⭑·is terur⭑·on de⭑ komun⭑·ism·a reĝim³·o ‐ mal·liber⭑·ej·ojn,
ekzil⭑·on en⭑ Siberi⁽⁺⁾·o kaj⭑ ekstrem⭑·a nord⭑·o .
2.
Est⭑·ant·a ĉe⭑ la⭑ plej⭑ alt⭑·a grad⭑·o: mi sent⭑·as nek⭑ la⭑ ekstrem⭑·an
varm⭑·on, nek⭑ la⭑ ekstrem⭑·an mal·varm⭑·on; ekstrem⭑·a plezur⭑·o, mild²·ec·o,
lert⭑·ec·o; kun⭑ ekstrem⭑·a rapid⭑·ec·o ; rakont⭑·o pri⭑ ekstrem⭑·a am⭑·o ;
ekstrem⭑·ig·i teori⭑·on; sur⭑ ili·n ven⭑·is la⭑ koler⭑·o ĝis⭑ ekstrem⭑·a mezur⭑·o
; post⭑ mal·bon⭑·aj temp⭑·oj ven⭑·as bon⭑·aj, ‐ sed⭑ oni dev⭑·as ili·n
pacienc⭑·e atend⭑·i, atend⭑·i [...] nun⭑ est⭑·as la⭑ plej⭑ ekstrem⭑·a temp⭑·o ;
en⭑ ekstrem⭑·a okaz⭑·o la⭑ mond⭑·o dir⭑·os: se⭑ en⭑ vi⭑·a gramatik⭑·o ia⭑
bagatel⭑·o est⭑·as pli⭑ bon⭑·a ol⭑ en⭑ Esperant⭑·o, ni tiu·n ĉi⭑ bagatel⭑·on
en·konduk⭑·os en⭑ Esperant⭑·on, kaj⭑ la⭑ afer⭑·o est⭑·os fin⭑·it·a ; juĝ⭑·ist·o,
en⭑ sekur⁴·a person⭑·a kaj⭑ profesi⭑·a pozici¹·o, nur⭑ mal·facil⭑·e pov⭑·as
kompren⭑·i la⭑ sin⁸-ten⭑·on de⭑ hom⭑·o, kiu ag⭑·as en⭑ ekstrem⭑·a zorg⭑·o pri⭑
si⭑·aj viv⭑·o kaj⭑ post·viv⭑·o .
ekstrem⭑·e
Tre⭑·eg·e, plej⭑: kord⭑·o ekstrem⭑·e streĉ⭑·it·a; ekstrem⭑·e simil⭑·a ; ag⭑·i
ekstrem⭑·e prudent⭑·e ; ni ekstrem⭑·e bezon⭑·as plen⭑·an vort⭑·ar·eg·on ; la⭑
reĝ⭑·o ekstrem⭑·e ĝoj⭑·is ; mizer⭑·o plej⭑ ekstrem⭑·e, Di⭑·o plej⭑ proksim⭑·e ;
kun·iĝ⭑·is ekstrem⭑·e kontraŭ⭑·aj ec⭑·oj ; ŝi ekstrem⭑·e ek·plaĉ⭑·is al⭑ la⭑
princ⭑·o ; daŭr⭑·is ekstrem⭑·e mal·long⭑·e, kvazaŭ⭑ ĝi⭑·a rezultat⭑·o est⭑·us
antaŭ⭑·e prepar⭑·it·a ; mal·grand⭑·a ekstrem⭑·e mov⭑·iĝ·em·a figur⭑·et·o, kiu per⭑
ĉiu·j korp⭑·o-fort⭑·oj salt⭑·is kaj⭑ kur⭑·is ; li est⭑·is ekstrem⭑·e
mal·mem·gard⭑·a, kri⭑·ant·e tiom⭑ laŭt⭑·e .
ekstrem⭑·o
1.
{Ekstrem⭑·aĵ·o} : ekstrem⭑·o de⭑ membr⭑·oj, de⭑ ŝip⭑·o; li⭑·a tri⭑+kolor⭑·a ark⭑·o
divid⭑·as la⭑ ĉiel⭑·on en⭑ du⭑ part⭑·ojn kaj⭑ si·n apog⭑·as sur⭑ la⭑ ekstrem⭑·oj
de⭑ l'⭑ ter⭑·o ; la⭑ ŝip⭑·et·o mal·aper⭑·is sur⭑ la⭑ okcident⭑·a ekstrem⭑·o ; de⭑
unu⭑ ekstrem⭑·o de⭑ Egipt⁽⁺⁾·o al⭑ ali⭑·a ; ŝveb³·u tra⭑ spac⭑·oj al⭑ mond⭑·a
ekstrem⭑·o ‐ sur⭑ la⭑ velur⭑·a flug⭑·il·' de⭑ l'⭑ forges⭑·' .
Rim.: La⭑ form⭑·o _ekstr⭑·e~mit¹·et·o_ aper⭑·as en⭑ mal·nov⭑·a verk⭑·o: mal·grand⭑·a
hom⭑·--est⭑·aĵ·o kun⭑ kvar⭑ ekstr⭑·e~mit¹·et·oj kiu·j barakt⭑·is en⭑ la⭑ aer⭑·o .
2.
{Ekstrem⭑·ec·o} : mal⭑·aj ekstrem⭑·oj est⭑·as proksim⭑·aj; pel⭑·i, puŝ⭑·i si⭑·ajn
postul⭑·ojn ĝis⭑ ekstrem⭑·o; mi⭑·a fi·lin⭑·et·o est⭑·as en⭑ last⭑·a ekstrem⭑·o,
ven⭑·u do⭑ kaj⭑ met⭑·u vi⭑·ajn man⭑·ojn sur⭑ ŝi·n, por⭑ ke⭑ ŝi sav⭑·iĝ·u kaj⭑ viv⭑·u
; li am⭑·as ekstrem⭑·ojn [...] li ir⭑·is de⭑ la⭑ plej⭑ bel⭑·a al⭑ la⭑ plej⭑
mal·bel⭑·a ; la⭑ di⭑·oj gard⭑·u ni·n de⭑ tia ekstrem⭑·o !
ekstrem⭑·aĵ·o
La⭑ plej⭑ mal·proksim⭑·a fin⭑·o, part⭑·o: li pov⭑·as sav⭑·i ĝis⭑ la⭑ ekstrem⭑·aĵ·o
tiu·jn, kiu·j al·proksim⭑·iĝ·as per⭑ li al⭑ Di⭑·o ; Li [...] al·vok⭑·os tia·n
popol⭑·on de⭑ la⭑ ekstrem⭑·aĵ·o de⭑ la⭑ ter⭑·o ; nur⭑ kelk⭑·ajn metr⭑·ojn for⭑ de⭑
la⭑ trafik⁴+cirkl⁸·a ekstrem⭑·aĵ·o de⭑ tiu agrabl⭑·a voj⭑·o .
ekstrem⭑·ec·o
La⭑ plej⭑ alt⭑·a grad⭑·o: la⭑ ĝis⭑ ekstrem⭑·ec·o streĉ⭑·it·a kord⭑·o krev⭑·is ;
barok⁽⁺⁾·a muzik⭑·o oft⭑·e streb⁶·as al⭑ pli⭑ alt⭑·a nivel⭑·o de⭑ emoci³·a
ekstrem⭑·ec·o ol⭑ renesanc²·a muzik⭑·o .
ekstrem⭑·ism·o
Em⭑·o al⭑ ekstrem⭑·aj opini⭑·oj, al⭑ drast⁹·aj ag⭑·oj por⭑ ating⭑·i si⭑·ajn
cel⭑·ojn, kontrast¹·e al⭑ {moder⭑·ism·o} : ajn⭑·a ekstrem⭑·ism·o ne⭑ pov⭑·as
kongru⁽⁺⁾·i kun⭑ demokrati⁸·a ide⭑·ar·o, ĉar⭑ ĝi mal·ebl⭑·ig·as la⭑ trov⭑·ad·on de⭑
kompromis²·o akcept⭑·ebl·a por⭑ ĉiu·j ; politik¹·a ekstrem⭑·ism·o kaj⭑
ras¹·ism·o ; ekstrem⭑·ism·o invit⭑·as al⭑ ignor²·ad·o de⭑ fakt¹·oj .
{fanatik²·ec·o} , {radikal¹·ism·o}
ekstrem⭑·um·o
(de⭑ {bild¹·ig·o} al⭑ {ord⭑·a ar⭑·o} ) {Minimum³·o} aŭ⭑ {maksimum³·o} de⭑ ĝi⭑·a
bild¹·ar·o: la⭑ nombr⭑·o est⭑·as absolut⭑·a ekstrem⭑·um·o de⭑ funkci¹·o
sinus⁽⁺⁾·o (ekstrem⭑·um·o); la⭑ nombr⭑·o est⭑·as lok⭑·a ekstrem⭑·um·o de⭑
funkci¹·o ĉe⭑ punkt⭑·o (ekstrem⭑·um·o de⭑ la⭑
mal·vast⭑·ig·aĵ·o de⭑ tiu funkci¹·o al⭑ iu ĉirkaŭ·aĵ⭑·o de⭑ ); sel⭑·a
punkt⭑·o est⭑·as punkt⭑·o en⭑ la⭑ domajn⁽⁺⁾·o de⭑ funkci¹·o de⭑ du⭑ variabl⁽⁺⁾·oj kiu
est⭑·as sen·mov⭑·a punkt⭑·o sed⭑ ne⭑ lok⭑·a ekstrem⭑·um·o .
ekstrem⭑·um·ej·o
{ekstrem⭑·um·ig·ant·o}
ekstrem⭑·um·ig·ant·o
(de⭑ {bild¹·ig·o} al⭑ {ord⭑·a ar⭑·o} ) Punkt⭑·o de⭑ la⭑ font⭑·o-ar⭑·o, ĉe⭑ kiu ĝi
ating⭑·as ekstrem⭑·um·on.
Rim.: Ial⭑ nom⭑·as tio·n „ekstrem⭑·um·o“, kio ne⭑ ebl⭑·ig·as disting⭑·i inter⭑
la⭑ al·pren⭑·at·a minimum³·a aŭ⭑ maksimum³·a valor⭑·o kaj⭑ ali⭑+flank⭑·e la⭑
punkt⭑·o, ĉe⭑ kiu la⭑ funkci¹·o al·pren⭑·as tiu·n valor⭑·on. Koncern⭑·e la⭑
uz⭑·on de⭑ sufiks⭑·o „-ej⭑·o“ ĉi⭑-cel⭑·e vid⭑·u rimark⭑·on sub⭑
{maksimum³·ig·ant·o} .
[artikol⭑-versi⁹·o: 1.48 2023/12/08 09:26:37 ]
__________________________________________________________________