ekzorc⁽⁺⁾·/·i , ekzorciz⁽⁺⁾·/·i

ekzorc⁽⁺⁾·i, ekzorciz⁽⁺⁾·i

   (tr)

          {Preĝ⭑·i} por⭑ for·pel⭑·i demon⭑·on, diabl⭑·on, mis·aĵ⭑·on, kiu turment⭑·as
          iu·n: li ekzorc⁽⁺⁾·os diabl⭑·on ; kiam⭑ kataklism⁽⁺⁾·o plag⁴·is la⭑ popol⭑·on,
          oni anstataŭ⭑·ig·is ĝi·n por⭑ ekzorc⁽⁺⁾·i la⭑ land⭑·on pro⭑ mal·bon⭑·a omen⁽⁺⁾·o ;
          la⭑ plej⭑ mal·jun⭑·aj pet⭑·is la⭑ pastr⭑·on, ke⭑ li ekzorciz⁽⁺⁾·u la⭑ verd⭑·an
          ĉeval⭑·in·on .

ekzorc⁽⁺⁾·o, ekzorciz⁽⁺⁾·o

   1.
          Ekzorc⁽⁺⁾·ad·o: ĝi⭑·a ekzorc⁽⁺⁾·o est⭑·is konsider⭑·it·a la⭑ plej⭑ efik⭑·a form⭑·o de⭑
          re·san⭑·ig·o .

   2.
          {Ekzorc⁽⁺⁾·aĵ·o} : antikv⭑·a ekzorc⁽⁺⁾·o cel⭑·ant·a for·pel⭑·i mal·san⭑·on ; ali⭑·a
          ver⭑·aĵ·o […] est⭑·as la⭑ absolut⭑·a sen·efik⭑·ec·o de⭑ l'⭑ ekzorciz⁽⁺⁾·oj,
          formul¹·oj, sakrament¹·aj parol⭑·oj, amulet²·oj, talisman²·oj, ekster⭑·aj
          ag⭑·oj aŭ⭑ ia·j ajn⭑ materi¹·aj sign⭑·oj .

ekzorc⁽⁺⁾·aĵ·o

          {Preĝ⭑·o} uz⭑·at·a por⭑ for·pel⭑·i demon⭑·on, diabl⭑·on: mal·sam⭑·e ol⭑ la⭑ bibli¹·a
          tekst⭑·o, tiu „  “ ne⭑ hav⭑·as soci³+politik¹·an funkci¹·on, ĝi
          util⭑·as nur⭑ kiel⭑ ekzorc⁽⁺⁾·aĵ·o kaj⭑ defend⭑·il·o kontraŭ⭑ la⭑
          mal·bon⭑~port⭑·ant·oj .

ekzorc⁽⁺⁾·ist·o

          Hom⭑·o kiu for·pel⭑·as demon⭑·ojn el⭑ hom⭑·oj aŭ⭑ el⭑ ili⭑·a medi³·o per⭑ preĝ⭑·oj:
          kelk⭑·aj el⭑ la⭑ vag⭑·em·aj Jud³·oj, ekzorc⁽⁺⁾·ist·oj, entrepren⭑·is nom⭑·i super⭑
          tiu·j, kiu·j hav⭑·is la⭑ mal·bon⭑·ajn spirit⭑·ojn, la⭑ nom⭑·on de⭑ la⭑ Sinjor⭑·o
          Jesu³·o ; [d-ro]  , oficial⭑·a ekzorc⁽⁺⁾·ist·o en⭑ la⭑
          katolik¹·a eklezi¹·o .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.34 2024/01/24 09:24:55 ]
     __________________________________________________________________