elizi¹·/·o

elizi¹·o

          For·ig⭑·o de⭑ la⭑ fin⭑·a vokal⭑·o de⭑ vort⭑·o: elizi¹·o est⭑·as stil⭑-efekt³·o; oni
          pov⭑·as rimark⭑·i mult⭑·ajn sinkron⁽⁺⁾·ajn fonologi⁽⁺⁾·ajn procez⁽⁺⁾·ojn, per⭑ kiu·j
          la⭑ fonetik¹·a form⭑·o de⭑ iu vort⭑·o aŭ⭑ vort⭑-element¹·o modif³·iĝ·as,
          ekzempl[e…] asimil²·o, elizi¹·o, sinerezo, vokal⭑-harmoni¹·o ; amuz⭑·is
          Janon la⭑ dialekt¹·a elizi¹·o ĉe⭑ tiu fremd⭑·ul·o .

   Rim.: En⭑ unu⭑ verk⭑·o aper⭑·as la⭑ vort⭑·o kun⭑ la⭑ signif⭑·o {Elize⁽⁺⁾·o} : vid⭑·ebl·e li
   sonĝ⭑·is pri⭑ ia⭑ Elizi¹·o, en⭑ kiu li ne⭑ bezon⭑·as bala⭑·i la⭑ strat⭑·on .

elizi¹·i

   (tr)

          {For·las⭑·i} la⭑ fin⭑·an vokal⭑·on de⭑ vort⭑·o: en⭑ E-o nur⭑ la⭑ substantiv⭑·o
          kaj⭑ la⭑ artikol⭑·o pov⭑·as est⭑·i elizi¹·at·aj; ĉe⭑ la⭑ sekv⭑·ant·a fraz¹·o
          aper⭑·is elizi¹·it·a vort⭑·o .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.23 2023/11/07 20:34:10 ]
     __________________________________________________________________