elokuci⁽⁺⁾·/·o

elokuci⁽⁺⁾·o

          Tiu part⭑·o de⭑ {retorik¹·o} , kiu pri·trakt⭑·as la⭑ vort⭑·ig·on, prononc³·on,
          prezent⭑-manier⭑·on de⭑ la⭑ argument⭑·oj: retorik¹·on Ciceron⁽⁺⁾·o analiz¹·is en⭑
          tri⭑ verk⭑·oj, […] en⭑ la⭑ unu⭑·a, konsist⭑·ant·a el⭑ tri⭑ libr⭑·oj, li
          pri·trakt⭑·is la⭑ esenc⭑·ajn stud¹·ojn, kiu·jn bezon⭑·as la⭑ orator¹·o, la⭑
          objekt⭑·on de⭑ la⭑ parol⭑·ad·o, la⭑ form⭑·on de⭑ la⭑ orator¹·aĵ·o kaj⭑ la⭑
          elokuci⁽⁺⁾·on ; [ili] al·port⭑·is si⭑·ajn talent⭑·ojn por⭑ organiz¹·i kaj⭑
          direkt⭑·i kurs¹·on pri⭑ elokuci⁽⁺⁾·o kaj⭑ aktor¹·ad·o .

   [artikol⭑-versi⁹·o:]
     __________________________________________________________________