emanaci⁽⁺⁾·/·i

emanaci⁽⁺⁾·i

          El·ir⭑·i, ek·aper⭑·i el⭑ si⭑·a origin¹·o: la⭑ Unu⭑·a Hom⭑·o, kiu·n venk⭑·is la⭑
          detru⭑·a spirit⭑·o de⭑ la⭑ mal·lum⭑·o, sed⭑ kiu·n sav⭑·as la⭑ unu⭑·a emanaci⁽⁺⁾·o de⭑
          Di⭑·o, la⭑ viv⭑·a spirit⭑·o ; [mi] rigard⭑·is ĉio·n ― est⭑·is nenio, est⭑·is
          neniu ― est⭑·is kvazaŭ⭑ emanaci⁽⁺⁾·o de⭑ ĉio, sol⭑·e kosm⁸·aj korp⭑·oj de⭑
          arb⭑·oj, hom⭑·oj, mebl⭑·oj mal·klar⭑·e aper⭑·is . {eman⁽⁺⁾·i} , {en·karn¹·iĝ·o} ,
          el⭑ {radi⭑·i}

   [artikol⭑-versi⁹·o:]
     __________________________________________________________________