ent⁽⁺⁾·/·o

ent⁽⁺⁾·o

   1.
          En⭑ skolastik²·o, io (ul⭑·o aŭ⭑ aĵ⭑·o) mem⭑·e, real¹·e kaj⭑ individu¹·e
          ekzist⭑·ant·a: la⭑ saĝ⭑·o de⭑ Sokrat⁽⁺⁾·o ne⭑ est⭑·as la⭑ substanc²·a ent⁽⁺⁾·o
          kompar⭑·ebl·a kun⭑ Sokrat⁽⁺⁾·o mem⭑; ŝton⭑·o est⭑·as ent⁽⁺⁾·o, ĝi⭑·aj pez⭑·o,
          dimensi⁴·oj kaj⭑ situ⁸·o est⭑·as {atribut³·oj} .

          Rim.: Por⭑ tiu senc⭑·o tut⭑·e sufiĉ⭑·us „ekzist⭑·aĵ·o“.

   2.
          Io ajn⭑ individu¹·a, ekzist⭑·ant·a real¹·e aŭ⭑ koncept²·e, „la⭑ o“: ent⁽⁺⁾·o
          est⭑·as tio, kio est⭑·as, filozofi¹·a {est(ant)aĵ⭑·o} , (dum⭑)
          komun⭑+lingv⭑·a „est⭑·aĵ·o“ ordinar⭑·e est⭑·as viv⭑·ant·a ent⁽⁺⁾·o ; koncept²·o
          est⭑·as abstrakt¹·a, universal⭑·a ide⭑·o aŭ⭑ ent⁽⁺⁾·o kiu serv⭑·as por⭑ nom⭑·i
          kategori¹·on aŭ⭑ ar⭑·on de⭑ ent⁽⁺⁾·oj . {objekt⭑·o} , {aĵ⭑·o} {ontologi⁽⁺⁾·o}

   Rim.: PV kaj⭑ PIV en·ten⭑·as unu⭑ sam⭑·an enigm⭑·an difin⭑·on: „Abstrakt¹·aĵ·o,
   konsider⭑·at·a kiel⭑ real¹·a ekzist⭑·aĵ·o“. Tio ŝajn⭑·as difin⭑·i alegori¹·on, sed⭑
   probabl³·e tem⭑·as pri⭑ la⭑ franc⭑·a kontrast¹·ig·o de⭑ „real¹·e ekzist⭑·ant·aj aĵ⭑·oj“
   kun⭑ procez⁽⁺⁾·oj kiel⭑ river⭑·o aŭ⭑ flam⭑·o, kiu·j laŭ⭑ mez⭑+epok⭑·a filozofi¹·o ne⭑ ver⭑·e
   ekzist⭑·as; laŭ⭑ tiu koncept²·o ankaŭ⭑ Sokrat⁽⁺⁾·o ne⭑ est⭑·us ent⁽⁺⁾·o, ĉar⭑ la⭑ viv⭑·o
   est⭑·as procez⁽⁺⁾·o, samkiel river⭑·o. Tiu difin⭑·o PIVa ŝajn⭑·as arkaik³·aĵ·o
   ne·inter⭑+naci⭑·a.
   Rim.: Evit⭑·u uz⭑·i „ent⁽⁺⁾·o“ anstataŭ⭑ „ {tut⭑·o} “, „unu⭑·iĝ·o“: Komun⭑·a Entrepren⭑·o
   (oft⭑·e mal·long⭑·ig·it·a KE) est⭑·as ent⁽⁺⁾·o (tut⭑·o, unu⭑·iĝ·o) for·mit¹·a inter⭑ du⭑ aŭ⭑
   pli⭑ da⭑ parti⭑·oj por⭑ entrepren⭑·i ekonomi¹·an ag⭑·ad·on kun⭑·e .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.20 2023/10/14 15:49:04 ]
     __________________________________________________________________