epitet¹·/·o

epitet¹·o

   1.
          {Fraz¹-part⭑·o} gramatik⭑·e sub·ord⭑·ig·it·a al⭑ {nom⭑·o} kaj⭑ esprim⭑·ant·a ties⭑
          ec⭑·on, kvalit¹·on, aparten⭑·on: en⭑ „bel⭑·a hom⭑·o“ kaj⭑ „grand⭑·a dom⭑·o“ la⭑
          adjektiv⭑·oj esprim⭑·as epitet¹·ojn; en⭑ la⭑ fraz¹·o „li re·memor⭑·is la⭑
          dom⭑·on _kun⭑ grand⭑·aj fenestr⭑·oj_“ la⭑ prepozici⭑·o „kun⭑“ en·konduk⭑·as
          post·met⭑·it·an epitet¹·on; adverb⭑·a epitet¹·o pov⭑·as indik³·i kvant⭑·on,
          grad⭑·on, intens⁴·on aŭ⭑ emoci³·an aprez⁽⁺⁾·on: _tre⭑_ bon⭑·a, _iom⭑_ surd⭑·a,
          _terur⭑·e_ mal·bel⭑·a. {predikativ⁽⁺⁾·o} .

   2.
          Pri·skrib⭑·a vort⭑·o (plej⭑ oft⭑·e adjektiv⭑·o) aŭ⭑ plur⁴·aj vort⭑·oj,
          esprim⭑·ant·aj karakteriz¹·an trajt⭑·on propr⭑·an aŭ⭑ special⭑·e konven⭑·an al⭑
          person⭑·o aŭ⭑ objekt⭑·o: la⭑ kliŝ¹·aj folklor⁹·aj epitet¹·oj, kiel⭑ „la⭑ blu⭑·a
          ĉiel⭑·o“ aŭ⭑ „la⭑ hel⭑·a tag⭑·o“; ornam⭑·a epitet¹·o (termin⭑·o de⭑ antikv⭑·aj
          retorik¹·oj); ne⭑ ekzist⭑·as tie eĉ⭑ unu⭑ epitet¹·o, kiu karakteriz¹·us la⭑
          buŝ⭑·on de⭑ Helen⁽⁺⁾·o ; la⭑ kritik⭑·ist·oj super·ŝut⭑·is li·n per⭑ insult⭑·aj
          epitet¹·oj; kaj⭑ vi mem⭑, ĉef⭑·a milit⭑·estr·o, permes⭑·u al·don⭑·i al⭑ vi⭑·a
          nom⭑·o la⭑ epitet¹·on: „Venk⭑·a“ ; nur⭑ tri⭑ pap⭑·oj hav⭑·as la⭑ epitet¹·on
          „Grand⭑·a“ .

epitet¹·i

   (tr)

          Nom⭑·i, menci³·i per⭑ epitet¹·o: la⭑ stil⭑·on de⭑ Vallienne oni pov⭑·us ja⭑
          epitet¹·i akcept⭑·ebl·a .

trop²-epitet¹·o

          {Trop²·a} epitet¹·o, plej⭑ oft⭑·e adjektiv⭑·a, en·ten⭑·ant·a implic⁽⁺⁾·an
          kompar⭑·on; kutim⭑·a ornam⭑·o de⭑ folklor⁹·a poezi¹·o, oft⭑·a ankaŭ⭑ ĉe⭑ Homer⁽⁺⁾·o
          („la⭑ bov⭑+inokul⭑·a Aten⁽⁺⁾·o“ ktp).

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.27 2023/11/07 20:34:11 ]
     __________________________________________________________________